Τον Ιανουάριο του 2025, ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, σε δημόσια εκδήλωση του Πανελλήνιου Συνδέσμου Νεφροπαθών, δεσμεύτηκε ότι βρίσκεται «στα τελικά στάδια» η αύξηση κατά 11% της αποζημίωσης οδοιπορικών για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση. Η εξαγγελία έγινε με θριαμβευτικό ύφος, αφήνοντας ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο περαιτέρω αύξησης στο μέλλον.
Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2024, η βουλευτής και Τομεάρχης Κοινωνικής Συνοχής και Πρόνοιας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Κατερίνα Νοτοπούλου, είχε καταθέσει σχετική κοινοβουλευτική ερώτηση, ζητώντας την αναπροσαρμογή της αποζημίωσης που παραμένει καθηλωμένη εδώ και χρόνια. Η απάντηση του Υπουργείου Υγείας αποκάλυψε την πραγματική εικόνα: ενώ ο ΕΟΠΥΥ είχε εγκρίνει τη σχετική πρόταση, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απέρριψε τη χρηματοδότηση.
Σήμερα, Απρίλιο του 2025, παρά τις διακηρύξεις, τις δεσμεύσεις και τις «καλές προθέσεις», δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Χιλιάδες έλληνεσ/Ελληνίδες νεφροπαθείς και δεκάδες συμπολίτες μας Καρδιτσιώτες που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, ειδικά απο ορεινές περιοχές, συνεχίζουν να μετακινούνται με δικά τους έξοδα τρεις και τέσσερις φορές την εβδομάδα για να επιβιώσουν. Και το κράτος τους γυρνά την πλάτη.
Ο εμπαιγμός αυτός δεν έχει προηγούμενο. Η κυβέρνηση αφήνει εντελώς απροστάτευτους τους 12.500 αιμοκαθαιρόμενους συμπολίτες μας ενώ ταυτόχρονα μοιράζει αφειδώς εκατομμύρια σε κανάλια για δήθεν «διαφημιστικές εκστρατείες» κατά της ακρίβειας.
Την ίδια ώρα το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα επίπεδα στα βασικά προϊόντα διατροφής, τη στέγη, την ενέργεια και τα κόμιστρα μεταφορών.
Αυτή δεν είναι κοινωνική πολιτική – είναι κυβερνητική αδιαφορία ντυμένη με υποκρισία.
Απαιτούμε άμεσα την απόφαση της κυβέρνησης για την αναπροσαρμογή της αποζημίωσης οδοιπορικών των αιμοκαθαιρόμενων. Κάθε μέρα καθυστέρησης είναι προσβολή απέναντι στην ίδια την έννοια της κοινωνικής συνοχής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η αυριανή πανελλαδική απεργία της 9ης Απριλίου αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: αύξηση μισθών, συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δικαιώματα, δικαιοσύνη, ζωή με αξιοπρέπεια.
