Για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη μίλησε στο Ηχόραμα 100,8 το μέλος του Δ.Σ. του Φοιτητικού Συλλόγου Κτηνιατρικής Χρήστος Πασχίδης. Την περασμένη Παρασκευή 8/2, ημέρα του φοιτητικού-μαθητικού συλλαλητηρίου, ο Χρήστος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Μεσημεριανό Μαγκαζίνο» (καθημερινά 14:00-15:00) με τη Βάσω Μπαλαμπάνη και πραγματικά είπε πολλά ενδιαφέροντα και έστειλε πολλά μηνύματα.
Πιο αναλυτικά, τόνισε τα ακόλουθα:
Δυο χρόνια τώρα η οργή φουντώνει
«Βροντοφωνάξαμε αυτό. Ότι δυο χρόνια τώρα η οργή φουντώνει.
Στην ουσία, συνεχίζεται αυτό που προσπαθούν να κάνουν, η συγκάλυψη.
Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε εμείς είναι να βροντοφωνάξουμε ότι δεν είναι απλά τα πράγματα, ότι έγινε ένα δυστύχημα και απλά συγκαλύφθηκε. Είναι μια συγκεκριμένη πολιτική.
Δεν συγχωρούμε, δηλαδή, αυτή την πολιτική που για τα κέρδη θυσιάζονται ανθρώπινες ζωές.
Γιατί δεν είναι μόνο αυτό.
Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα και νομίζω ότι αυτό δείχνει και το τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα, και σε διεθνή κατάσταση, όπου ένα παρόμοιο δυστύχημα έγινε στη Σερβία.
Και εκεί οι φοιτητές είναι στο δρόμο όπου, μαζί με τους μαθητές, ξεκίνησαν πορεία πό το Βελιγράδι προς το Νόβισαντ. Διανύοντας τόσο χιλιόμετρα.
Αυτό θέλω να καταδείξω. Το πώς η κοινωνία η ίδια και οι άνθρωποι τους δώσανε να κοιμούνται σε κλειστά Γυμναστήρια, φαγητό, το νερό τους.
Άρα, δείχνει και τη συνολική κατάσταση, το πώς και η ίδια η κοινωνία και εδώ στην πόλη, όχι μόνο η νεολαία, θα πρέπει να αγκαλιάσει τέτοια γεγονότα».
Δεν πρέπει να ξεχνάμε
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ότι έγινε κάτι και θα το γιορτάσουμε στον ένα χρόνο.
Δεν θεωρούμε ότι είναι ένα μνημόσυνο.
Είναι μια κινητοποίηση. Είναι μια δράση ώστε να αποκαλυφθούν πραγματικά τα αίτια.
Διότι δεν έχουμε απαντήσεις από κανένα αρμόδιο.
Άρα, αυτό είναι το ζήτημα της ανθρωπιάς.
Γιατί η ανθρωπιά ΄΄χτίζεται΄΄ μέσα από το συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη.
Αν δεν έβγαινε ο κόσμος στους δρόμους, και το προηγούμενο διάστημα, και εδώ στην πόλη και συνολικά, δεν θα καταφέρναμε τίποτα.
Προσπαθούν να συγκαλύψουν ένα έγκλημα.
Εμείς είμαστε με τις ανθρώπινες ζωές.
Είμαστε με τις οικογένειές τους που περνάνε έναν γολγοθά τον οποίο εμείς δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε.
Προσπαθούμε, με σεβασμό, να είμαστε δίπλα τους αλλά δεν θα καταλάβουμε το τι ζούνε σε αυτά τα σπίτια.
Γι ΄ αυτές, λοιπόν, τις ψυχές αγωνιζόμαστε.
Για να αποδοθούν, εν τέλει, ευθύνες».
Και οι ίδιοι οι φοιτητές χρειάζεται να δουλεύουν
«Αυτή τη στιγμή, και εδώ στην πόλη της Καρδίτσας, αλλά και συνολικά, υπάρχουν ζητήματα και το θέμα είναι ότι κάθε φορά μας λένε τι να κάνουμε, λίγη υπομονή παραπάνω, αλλά αυτή η υπομονή νομίζω πως, πλέον, δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Δηλαδή, για να καταλάβετε, ένα παιδί σήμερα που η οικογένειά του παρέχει από το υστέρημά τους, που απασχολούνται σε μια και δυο δουλειές ο καθένας για να πληρώσει το ενοίκιο, το φαγητό, τα πήγαινε-έλα και που, πολλές φορές, και οι ίδιοι οι φοιτητές χρειάζεται να δουλεύουν.
Και τα στατιστικά δείχνουν αύξηση της εργασίας των φοιτητών αλλά και αύξηση της μαύρης εργασίας προς τους φοιτητές.
Όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία Εμείς θέλουμε να ΄΄ανοίγουμε΄΄ και παλεύουμε γι ΄ αυτά καθημερινά».