Επιτέλους ήπια βροχή. Έφυγαν οι ανησυχίες που είχα μετά τις προειδοποιήσεις και παρατηρούσα να απολαύσω τη βροχή. Την ακούω και αισθάνομαι αγαλλίαση. Οι στάλες αίμα και τα ρυάκια, φλέβες στο γήινο κορμί. Θυμήθηκα τα χρόνια τα παλιά όταν οι εποχές ήταν κανονικές.
Χειμώνας, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο. Το χιόνι που τώρα δεν πέφτει ήταν το λίπασμα του φτωχού, οι βροχές ευεργετικές, οι εποχές όλες αρεστές.
Φυσάει βοριάς, ψιλοχιονίζει , μου έλεγε ο παππούς όλο χαρά, θα έρθουν χήνες και παπιά. Έτρωγα συχνά από αυτά και άλλα θηράματα πολλά . Τώρα εξαφανίστηκαν όλα αυτά και ήρθαν οι γιορτές. Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος και άλλες πολλές.
Τι κοροιδία και αυτές. Τις αναφέρουν με ‘’ευλάβεια ‘’ οι ισχυροί και συνεχίζουν το περιβάλλον να το εξοντώνουν .
Έχουμε σήμερα πραγματική απειλή για πόλεμο πυρηνικό . Υπάρχουν όπλα πυρηνικά διαβάζω που μπορούν να βγάλουν τη Θάλασσα στη στεριά . Στις παρεμβάσεις στο περιβάλλον οφείλονται και οι πλημμύρες με τη διαφορά ότι τα νερά είναι γλυκά.
Ένας πυρηνικός πόλεμος θα είναι η θανάσιμη μαχαιριά του κάθε νταβατζή στη γη.
Φτιάξτε όπλα πολλά ακούω να λένε οι ισχυροί ,ή αγοράστε.
Όπλα πολλά , εκεί είναι τα λεφτά , όπως και στα ναρκωτικά .
Και τα δυο σκοτώνουν τα παιδιά . Τώρα κατάλαβα ηγέτης τι θα πει.
Είναι αυτός που δεν φοβάται για των άλλων τη ζωή.
Ας απολαύσω τη βροχή , μπορεί να είναι από τις τελευταίες μου στη γη.
