Οι πολλαπλές μεταρρυθμίσεις στην αυτοδιοίκηση που εφαρμόζονται εδώ και τέσσερις δεκαετίες επιχειρούν να εγκαταστήσουν ένα καθεστώς διοικητικής και επιχειρησιακής αυτοτέλειας στους ΟΤΑ. Απώτερο στόχο αποτέλεσε η αυτοτελής παραγωγή πολιτικής. Τα τελευταία χρόνια όμως, ο Δήμος Καρδίτσας, αντί να αποδειχθεί σε έναν σύγχρονο ενεργητικό δρώντα και παραγωγό πολιτικών επέλεξε μια στάση παθητικού καταναλωτή. Αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανάκαμψη της περιοχής περιορίστηκε στην κατανομή των αποζημιώσεων του Ιανού. Όταν μάλιστα η κυβέρνηση έδειξε ότι για τον Daniel δεν εμπιστεύεται στον Δήμο Καρδίτσας τη διαδικασία των αποζημιώσεων, μεταφέροντας την κατανομή σε ηλεκτρονική πλατφόρμα, τον μετέτρεψε ουσιαστικά σε έναν οργανισμό χωρίς αποστολή. Η διοίκηση του δήμου βέβαια, αδυνατώντας να ξεφύγει από τον χαρακτήρα της, προσπάθησε μέσω των τοπικών κοινοτήτων να ποδηγετήσει ακόμα και τις επιτροπές. Πρόκειται όμως για μια απέλπιδα προσπάθεια.
Η γύμνια της σημερινής διοίκησης του δήμου είναι αυταπόδεικτη. Τα τελευταία χρόνια διαχειρίστηκε αποκλειστικά τις αποζημιώσεις του Ιανού, είτε τις αποδιδόμενες σε πρόσωπα, είτε αυτές που χρησιμοποίησε για ανακατασκευή των υποδομών υπό το ανακριβές επιχείρημα των αποκαταστάσεων. Το μοντέλο αυτό εξυπηρέτησε με στρεβλό τρόπο μία συγκεκριμένη περίοδο. Δεν άφησε όμως τίποτα ως παρακαταθήκη, καθώς ο Δήμος Καρδίτσας έχει μετατραπεί πλέον σε έναν μονοθεματικό δήμο.
Η έξοδος από αυτή την κατάσταση αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα. Αρχικά, πρέπει να διοχετευθεί η δυναμική του επιχειρηματικού και παραγωγικού τομέα σε νέες δράσεις και εξωστρέφεια ώστε να αξιοποιηθούν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα του Δήμου. Ενδεικτικοί στόχοι είναι η καλλιέργεια τοπικής καταναλωτικής συνείδησης, η ανάδειξη και προβολή των τοπικών επιχειρήσεων καθώς και η προώθηση συνεργατισμού με δημιουργία θερμοκοιτίδας επιχειρηματικότητας (Incubator) και Κόμβου Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας. Αυτό όμως που άμεσα απαιτείται είναι ένα γενναίο πρόγραμμα χρηματοδότησης ώστε να αναπληρωθεί το φυτικό και ζωικό κεφάλαιο που χάθηκε κατά τη θεομηνία Daniel.
Η προσέγγιση οφείλει να διαθέτει επιστημονικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις. Απαιτείται ένας διαρκής και ανοιχτός κοινωνικός διάλογος, καθώς και προσυμφωνημένα εργαλεία της δημόσιας διοίκησης ώστε οι δημότες να γνωρίζουν εκ των προτέρων τη σκοπιμότητα και την ανάγκη κάθε επιλογής. Απαιτείται επίσης η προσπάθεια μετατροπής του αστικού ιστού σε μονάδα αναζωογόνησης του περιβάλλοντος, με έμφαση στον εμπλουτισμό της κοινωνικής ζωής του τόπου, όπως είναι οι υποδομές του πολιτισμού και του αθλητισμού. Η περιοχή μας αδυνατεί να εντάξει σε προγράμματα και να αναδείξει ορισμένα ιστορικά κτίρια ώστε να αποτελέσουν την ταυτότητά της. Έχουμε αναρωτηθεί, για παράδειγμα, ποιες είναι οι μελέτες και ποια τα κονδύλια που έχουν διοχετευθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού προς τον Δήμο Καρδίτσας; Και ποια είναι τα μηνύματα που εκπέμπονται στον επισκέπτη της ευρύτερης περιοχής ώστε να επιδιώξει την είσοδο και την κατανάλωση εντός της πόλης; Οι ήπιες μετακινήσεις, ο ιδιαίτερος γαστρονομικός και πολιτισμικός πλούτος, η παραποτάμιος ανάπτυξη και η ενοποίηση του αστικού σχεδιασμού θα μπορούσαν να έχουν προσφέρει κρίσιμα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, ικανά να προσελκύσουν διεθνείς δράσεις και να δώσουν ώθηση στην επιχειρηματικότητα της περιοχής.
Εν κατακλείδι, η υφή μιας σύγχρονης διοίκησης πρέπει να αντικαταστήσει τις υφιστάμενες νοοτροπίες και το ύφος εξουσίας. Αυτή θα είναι η έναρξη για το ξεδίπλωμα ενός νέου σχεδίου για την περιοχή, βασισμένο στους ανωτέρω άξονες. Και είναι ακριβώς το σχέδιο που έχουμε αποφασίσει να υπηρετήσουμε.
