Blood Brothers: Το απόλυτο μιούζικαλ του Willy Russel, «ανέβηκε» την προηγούμενη Παρασκευή και στην πόλη μας στο υπαίθριο θέατρο Μητρόπολης, από το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου. Μια παράσταση με συνεχή εναλλαγή συναισθημάτων… εκεί που συγκινείσαι ξαφνικά δεν κρατιέσαι από τα γέλια και το αντίθετο…, ακριβώς έτσι όπως είναι η ζωή. Έξαλλου το θέμα που διαπραγματευόταν είναι βγαλμένο μέσα από την ζωή.
Λίγα λόγια για το έργο
Το έργο αναφέρεται στην ιστορία δύο δίδυμων αδελφών που χωρίστηκαν αμέσως μετά τη γέννησή τους. Η άπορη μητέρα των διδύμων (Ελισάβετ Κωνσταντινίδου), πείθεται από την πλούσια κυρία Λάιονς (Ελένη Κρίτα) να της παραδώσει το ένα από τα δύο μωρά για να γλιτώσει από μια ζωή μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια. Η μοίρα όμως παίζοντας ένα περίεργο παιχνίδι, φέρνει τους δύο αδερφούς μετά από χρόνια στην ίδια γειτονιά και ένας ισχυρός δεσμός φιλίας γεννιέται μεταξύ τους – δίχως να γνωρίζουν την αλήθεια για την καταγωγή τους.
Έτσι ο Μίκυ (Κώστας Σπυρόπουλος) – μέλος πια της εργατικής τάξης και ο Έντυ (Αργύρης Αγγέλου) – μέλος της ανώτερης τάξης στην ίδια πόλη – δημιουργούν έναν δικό τους «δεσμό αίματος» που καθορίζει το μέλλον τους.
Ανάμεσα τους η Λίντα (Μαρίνα Ασλάνογλου), αγαπημένη και των δύο αλλά σύζυγος του εξαρτημένου από ουσίες Μίκυ. Τα πάντα γίνονται κάτω από το βλέμμα της μάνας, της κυρίας Τζόνστον, η οποία γνωρίζει την αλήθεια και αγωνιά για τις εξελίξεις. Και η θετή μητέρα, η κυρία Λάιονς, έχει πλήρη γνώση της ταυτότητας του Μίκυ, προσπαθεί να χωρίσει τους δρόμους των δύο αδελφών, όμως η μοίρα έχει πάρει την απόφαση της.
Συνδετικός κρίκος για το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, ο Αφηγητής (Διονύσης Τσακνής), ένα φανταστικό πρόσωπο της παράστασης που κινεί τα νήματα της ιστορίας.
Το έργο χαρακτηρίζεται από τις γρήγορες εναλλαγές σκηνών, γρήγορες όχι μόνο σε ότι αφορά την εξέλιξη, αλλά κυρίως γρήγορες – αστραπιαίες – αλλαγές συναισθημάτων των ηθοποιών, αλλά και των θεατών. Από την κωμωδία στο δράμα και το αντίστροφο. Εκεί που ο ηθοποιός ξεδιπλώνει το κωμικό του ταλέντο, αυτόματα οφείλει να αλλάξει διάθεση και να παίξει μια απόλυτα δραματική σκηνή.
Από τον κωμικό διάλογο ανάμεσα στις δύο μανάδες, άμεσα το έργο περνά στην μεγάλη απόφαση της φυσικής μητέρας να δώσει το παιδί της για υιοθεσία με στόχο ένα καλύτερο μέλλον. Από την χαρά του γάμου του Μίκυ και της Λίντα, το έργο περνάει στην απόγνωση της απόλυσης και της ανεργίας. Από τα ανέμελα παιχνίδια των μικρών αδελφών, στο χωρισμό των διδύμων για ακόμα μία φορά.
