Κράτα με να σε κρατώ, τώρα εσύ και όταν γεράσεις εγώ. Τότε έχει αξία η ζωή. Όταν συμβαίνει αυτό, που είναι υπέρτατο στη ζωή, οι άνθρωποι πεθαίνουν ευτυχείς. Πρώτα θα κρατάς τα παιδιά και θα τους δείχνεις το δρόμο το σωστό αργότερα τα εγγόνια και όταν θα είσαι ο ίδιος ανήμπορος, εάν σε φροντίζουν τα παιδιά, τότε φεύγεις από τη ζωή ευτυχισμένος με γαλήνια ψυχή.
Στο γηροκομείο πεθαίνεις με μαυρισμένη ψυχή.
Βέβαια πολλές φορές η κατάληξη εκεί είναι αναπόφευκτη γιατί σήμερα η ζωή είναι πολύ σκληρή. Η επιβίωση των νέων προέχει.
Υποχρέωση όμως έχουμε να υμνούμε πάντα την ανθρώπινη πτυχή.
-Παππού να με ακολουθείς ,αλλιώς θα χαθείς, δεν είναι χωριό εδώ.
-Αριάδνη να με κρατάς συνέχεια από το χέρι .
-Έλα εδώ παππού, κράτα στο χέρι σου αυτόν τον μίτο.
– Τι είναι μίτος;
-Σύνδεσμος είναι, σαν σχοινί, μας συνδέει για να μην χαθείς. Έτσι γλίτωσε τον Θησέα από τον Λαβύρινθο η Αριάδνη όταν σκότωσε τον Μινόταυρο, αλλιώς δεν θα μπορούσε να βγει.
-Υπάρχουν σήμερα λαβύρινθοι;
-Λαβύρινθος σήμερα παππού για τους νέους είναι η κάθε στιγμή. Οι κίνδυνοι πολλοί, την κάθε στιγμή καιροφυλακτούν και εάν κάπου εγκλωβιστείς είναι αδύνατο να βγεις μετά. Κλασσικό παράδειγμα τα ναρκωτικά.
Πόσο μου άρεσε που η εγγονή μου ήτανε σοφή από τόσο μικρή.
Ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση πως έμμεσα θα συνέβαλα και εγώ σε αυτό. Συμβούλευα τη μάνα της κάθε στιγμή και πιστεύω πως το ίδιο θα έκανε και αυτή.
Εκείνο που τόνιζα συχνά ήταν πως κάποια σχέση με κάποιον που είναι μπλεγμένος με ναρκωτικά, μόλις το μάθεις τρέξε μακριά. Χωρίς να θέλει θα σε παρασύρει στο βούρκο των ναρκωτικών. Να τον βοηθήσεις είναι αδύνατο, δεν είσαι ειδικός.
– Αλλά δέκα ετών εσύ θα προσέχεις εμένα που κοντεύω τα ενενήντα.
-Εξέλιξη φυσιολογική. Ο άνθρωπος όσο γερνάει, αρχίζει να συμπεριφέρεται πάλι σαν παιδί.
Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται φροντίδα όπως
ένα παιδί αμέσως μόλις γεννηθεί.
-Σε αυτή την περίπτωση νομίζω πως οι άνθρωποι πρέπει να φεύγουν από τη ζωή.
-Για τους ξένους δεν με απασχολεί, για σένα όμως ποτέ δεν θα δεχόμουνα να συμβεί αυτό, μου αρκεί να σε βλέπω και να σου μιλώ. Σε όλες τι ηλικίες παππού έχει χαρές η ζωή .Δεν χαίρεσαι τώρα που είμαστε μαζί; Όταν η μάνα μου ήταν πολύ μικρή την πρόσεχες εσύ. Την κρατούσες σφιχτά από το χέρι και ήταν αδύνατο να σου ξεφύγει , την προστάτευες από όλους τους κινδύνους. Το ίδιο έκανες και για μένα ,τώρα άλλαξαν οι ρόλοι.
Έγινες εσύ παιδί.
Όμως εγώ δεν θα ξεφύγω με κίνδυνο από κάποιο αμάξι να παρασυρθώ.
-Κινδυνεύεις να σκοντάψεις, να σπάσεις χέρι ή πόδι και άλλα πολλά. Σε στηρίζω, ο μίτος είναι για ακραία περίπτωση, να μην χαθείς από συνωστισμό.
- Η μάνα σου τα λέει αυτά;
- Είναι νευρική πολύ και ούτε να ακούει θέλει συμβουλές ούτε να συμβουλεύει. Με τις πράξεις της όμως την κάθε στιγμή μας δείχνει το σωστό και μας καθοδηγεί.
-Παππού πάμε σπίτι θα ανησυχούν η μαμά και γιαγιά.
Πρέπει να μιλήσω και με τη γιαγιά, αύριο το πρωί θα φύγετε.
-Ο αδελφός σου ο Θανάσης δεν θα ανησυχεί;
-Δεν νομίζω, βαδίζει με σιγουριά στη ζωή.
-Πάμε Αριάδνη και τα Χριστούγεννα σας περιμένουμε στο χωριό. Θα φάμε σούπες από ντόπιες κότες, θα σφάξω και ένα γουρουνάκι που έχω από τον Ιούνιο…
-Το έχω δει, αλλά ξέχνα το δεν θα το σφάξεις. Αν το κάνεις να μου πεις να μην έρθω.
Θα έρθουμε αλλά όχι για το φαγητό, αλλά για να σας δούμε. Κότες σφάξε δεν έχουν καθόλου μυαλό.
-Πως το γνωρίζεις αυτό;
-Είδα το καλοκαίρι που είχες σφάξει δυο και οι άλλες σε ενοχλούσαν στο μάδημα γιατί τσιμπούσανε τα αίματα.
-Με το γουρουνάκι μου θύμισες τις χήνες που είχα κάποτε, δεν μας άφηνε η μάννα σου να τις σφάξουμε και πήγαν χαμένες οι πιο πολλές.
-Γιατί;
– Έφυγαν και δεν έψαξα να τις βρω, μπελάς θα μου ήταν.
