Διάβασα και χθες και σήμερα τον φίλο μου τον Σωκράτη Βασιλάκο, που έγραφε χθες ότι επισκέπτεται τακτικά το αθλητικό πάρκο Παλέρμο για άθληση και σήμερα στη στήλη Είπαν της Γνώμης.
– Αντί οι πολίτες να λιμνάζουν στις καρέκλες και τους καναπέδες είναι καλλίτερα το σώμα τους να γυμνάζουν.
Οι γνώσεις του για την υγιεινή διαβίωση είναι σε όλους γνωστές γι΄ αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω τη συμβουλή του. Για να έχω παρέα προσπάθησα να πείσω να αθλείται και τον ογδοντάχρονο φίλο μου τον Αγαθοκλή. Τον άκουγα πολλές φορές τελευταία να βρίζει την κυβέρνηση για τα πανάκριβα φάρμακα και το χρησιμοποίησα.
-Πόσα πληρώνεις το μήνα για τα φάρμακα Αγαθοκλή;
-Μαζί με την γυναίκα μου 200 ευρώ.
-Ακολούθησε τη συμβουλή μου και θα γλιτώνεις τα μισά.
– Θα την ακολουθήσω στα τυφλά. Πές μου τι πρέπει να κάνω.
-Θα αθλούμαστε καθημερινά. Στην αρχή σιγά -σιγά κάνοντας πεζοπορία και ανάλογα με τις αντοχές βλέπουμε. Τέρμα τα λίπη που ταλαιπωρούν τη καρδιά, η χοληστερίνη,
η πίεση θα είναι φυσιολογική και άλλα πολλά. Εννοείται πως τέρμα τα φάρμακα για όλα αυτά.
Ξεκινήσαμε τις πεζοπορίες. Μια μέρα φτάσαμε στο Παλέρμο.
Οι αντοχές μου θέριεψαν μου είπε ο Αγαθοκλής, θα παίξω ποδόσφαιρο.
Έπαιζαν στο γήπεδο μεγάλα παιδιά και ο Αγαθοκλής ρώτησε τον αρχηγό.
-Υπάρχει θέση να παίξω και εγώ;
-Μας λείπει ένας, όμως θα τα καταφέρεις ρε παππού;
-Θα δεις.
-Σε τι θέση παίζεις;
-Μια ζωή αριστερό εξτρέμ.
-Έμπα μέσα. Θυμήθηκε τα νιάτα του ο Αγαθοκλής και άρχισε να τρέχει. Για δέκα λεπτά, τον πρόδωσε η καρδιά.
-Έρχεται ώρα και νυν εστί, αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε Αγαθοκλή.
Τον πήρα στο λαιμό μου τον φίλο μου. Ο ίδιος τώρα περιορίστηκα στο να τρέχω μόνο γύρω στα εκατό μέτρα καθημερινά. Με εμπόδια όμως.
