Συγκινησιακή φόρτιση η οποία κορυφώθηκε τη στιγμή που ο μητροπολίτης πρώην Θεσσαλιώτιδος κ. Κύριλλος φόρεσε στον διάδοχο του την αρχιερατική μήτρα, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της χειροτονίας του νέου μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου το πρωί τηςΔευτέρας.
Στον ιερό ναό του πολιούχου των Αθηνών, Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, που γέμισε από νωρίς το πρωί από πιστούς τόσο από την Αθήνα όσο και από την Καρδίτσα και άλλες περιοχές της Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος, ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας χειροτόνησε τον τέταρτο από τους μητροπολίτες που εξέλεξε την προηγούμενη εβδομάδα η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας.
«Το επισκοπείο θα είναι το σπίτι του Προκατόχου μου» ξεκαθάρισε στην συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία του (ακολουθεί μετά τις φωτογραφίες) ο νεοχειροτονηθείς ο οποίος εισέπραξε τα εύσημα του Αρχιεπισκόπου γι αυτήν του την αναφορά.
Ο κ. Ιερώνυμος έπλεξε το εγκώμιο του νέου μητροπολίτου απαριθμώντας τις θέσεις στις οποίες υπηρέτησε με επιτυχία τονίζοντας πως είναι βέβαιος πως θα μπορέσει να ξεπεράσει τα όποια προβλήματα αντιμετωπίσει εκεί.
Πάντως μετά την κίνηση του κ. Κυρίλλου να παραστεί και να συμμετάσχει στην χειροτονία του διαδόχου του, θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως οι προσφυγή στο ΣτΕ θα αποσυρθεί.
ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΩΤΙΔΟΣ
Μακαριώτατε Ἀρχιεπισκόπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κύριε μοι κ. Ἱερώνυμε,
Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς
Σεβαστοί πατέρες
Ἐντιμότατοι ἄρχοντες καί εὐλογημένοι ἀδελφοί μου χριστιανοί,
Σήμερον ἡ Χάρις τοῦἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε, εἰς εὐωχίαν πνευματικήν, ἐν τῇ εὐσήμῳ ταύτῃἡμέρα τῆς μνήμης τῶν ἁγίων Δώδεκα Ἀποστόλων, τῶν αὐτοπτῶν και αὐτηκόων μαρτύρων τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, οἱὁποῖοι μέ τήν ὑπακοή τους στήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας ἐκήρυξαν εἰς πάντα τά ἔθνη τό Εὐαγγέλιο, τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας καί προσέδωσαν στήν Ἐκκλησία μας τήν αὐθεντία τῆς ἀποστολικότητας. Συναχθήκαμε λοιπόν γιά τήν τέλεση τῆς ἀναιμάκτου ἱερουργίας, ἀλλά καί τήν Χειροτονία ἑνός νέου Ἐπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Μετά τήν ἐκλογή μου στήν κενή Μητροπολιτική ἕδρα τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων, ὑπό τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σήμερα διά τῶν τιμίων χειρῶν Σας Μακαριώτατε σεπτέ Προκαθήμενε καί τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων, καλοῦμαι νά λάβω τόν ἱερατικό βαθμό τοῦἘπισκόπου γιά νά κατασταθῶἘπίσκοπος καί Μητροπολίτης, ποιμένας πνευματικός τοῦ εὐλαβοῦς κλήρου, τῶν φιλοθέων μοναστικῶν ἀδελφοτήτων καί τοῦ εὐσεβοῦς καί εὐλογημένου λαοῦ τῆς λαχούσης μοι ἐπαρχίας. Πορεύομαι πρός ἕνα εὐλογημένο τόπο, ἀπό τόν ὁποῖο προῆλθαν ἅγιοι, μάρτυρες καί ἥρωες, μεγάλες προσωπικότητες ἐκκλησιαστικές καί πολιτικές καί κατοικεῖται ἀπό εὐσεβῆ καί φιλοπρόοδο λαό.
Καλοῦμαι διά τῆς εἰς Ἐπίσκοπον Χειροτονίας μου νά ἀναδειχθῶ τῦπος Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετέχοντας στό τρισσόν ἀρχιερατικόν ἀξιώμα Του, τοῦ τελετουργοῦ τῶν ἱερῶν μυστηρίων, τοῦ πνευματικοῦ διδασκάλου καί καθοδηγητοῦ, ἀλλά καί τοῦ φροντιστοῦ τῶν τῆς Ἐκκλησίας πραγμάτων, σύμφωνα μέ τούς ἱερούς κανόνες καί τούς νόμους τῆς πολιτείας, διάδοχος γενόμενος τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, συνεχιστής τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς τῶν ἁγίων πατέρων καί ἐπισκόπων τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας στήν ὁποία πέμπομαι. Ἐξελέγην λοιπόν, χειροτονοῦμαι και στέλλομαι νά διακονήσω τόν ἄνθρωπο, ὑπέρ οὗ Χριστός ἀπέθανε,νά διδάξω καί νά ὁμολογήσω τό Ὄνομά Του ἐν μέσῳ τῶν ἀνθρώπων, μέσα σέ ἕναν ἀκοσμό κόσμο πού τίς περισσότερες φορές παραπαίει, γίνεται ἀσταθής, χάνει τόν προσανατολισμό του, τόν σκοπό του, τόν στόχο του, διακατέχεται ἀπό ἀμφιβολίες, ἀμφισβητήσεις, ἀνημπόριες, δυσκολίες καί πνευματικές καί σωματικές ἀσθένειες.
Μά ὁ λόγος τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἐνεργουμένης καί λειτουργούσης Ἐκκλησίας μέσα στήν κτήση αὐτός εἶναι, νά λειτουργεῖὡς ἰατρεῖο πνευματικό καί νά θεραπεύει τούς ὠδινομένους και προστρέχοντας σέ Αὐτήν. Οἱ δέ κληρικοί, Ἐπίσκοποι, Πρεσβύτεροι καί Διακόνοι εἶναι οἱὑπηρέτες, οἱ διακονητές τῶν ἀναγκῶν τοῦ πιστοῦ λαοῦ καί οἱἐκπρόσωποι τῶν ἀνθρώπων ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί ποτέ τοῦ Θεοῦἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
Γιά μένα σήμερα εἶναι ἡπροσωπική μου Πεντηκοστή, ἡἀλλοίωσή μου, ἡ κλίση μου στη ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἀπό μιά ἄλλη διακεκριμένη θέση διακονίας καί προσφορᾶς. Καλοῦμαι νά ἐγκαταλείψω πλήρως τό ἐγώ μου καί ἡ ζωή μου νά δοθεῖἐξ ὁλοκλήρου στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦἀνθρώπου. ἩἘκκλησία μοῦἀναθέτει σέ αὐτήν τήν ὥριμη περίοδο τῆς ζωῆς μου νά ἀναλάβω αὐτήν τήν διακονία, κάνοντας τό παιδικό μου ὄνειρο μιά ἄλλη πραγματικότητα θυσίας καί προσφορᾶς. Θά θέσει σέ λίγο ἐπί τῶν ἀδυνάμων ὤμων μου τό ἱερό Ὠμοφόριο εἰς τῦπον τοῦ πλανηθέντος καί εὑρεθέντος προβάτου, γιά νά μοῦὑπενθυμίζει συνεχῶς τήν ἐντολή καί τήν ὑποχρέωση γιά συνεχῆ καί ἀδιάκοπη ἀναζήτηση τῶν ἀνθρώπων γιά νά ἀνέλθουν πρός στόν Θεό καί γιά μιά ἐναγώνια καί ἔμπονη ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦὥστε νά εὑρίσκεται ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί νά τούς χαρίζει ζωή καί περισσότερο ζωῆς, δηλαδή ἁγιασμό καί σωτηρία.
Γιά τήν πνευματική αὐτή ἑτοιμασία μου ἀπό τά παιδικά μου χρόνια ὥς σήμερα συνέβαλε ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων κληρικῶν, Ἱεραρχῶν καί Πρεσβυτέρων, Μοναχῶν, ἀλλά καί λαϊκῶν ἀνδρῶν καί γυναικῶν, οἱὁποῖοι μέ τήν εὐργετική παρουσία τους στήν ζωή μου μέ προετοίμασαν ὥστε ἡἘκκλησία νά μέ ἐμπιστευθεῖ καί νά μοῦἀναθέσει αὐτήν τήν διακονία.
Ὃλους αὐτούς μέ πολλή ἀγάπη καί ἄπειρη εὐγνωμοσύνη τούς εὐχαριστῶ καί προσεύχομαι γι’ αὐτούς.
Ἰδικότεραἀπό αὐτούς πού εὑρίσκονται στήν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία θά ἤθελα νά μνημονεύσω τόν μακαριστό πατέρα μου Ἰωάννη, στόν ὁποῖο ὀφείλω τό ζῆν καί νά τόν εὐχαριστήσω γιά ὅσα μοῦ προσέφερε στήν αὔξηση καί πρόοδο μου. Ἐπίσης τόν μακαριστό γέροντά μου Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κερκύρας καί Παξῶν κυρό Τιμόθεο, στόν ὁποῖο ὀφείλω τό ἐκκλησιαστικῶς ζῆν. Ἐκεῖνος μέ ἒκειρε μοναχό, μέ χειροτόνησε Διάκονο καί Πρεσβύτερο, μοῦἀπένειμε τό ὀφφίκιο τοῦἈρχιμανδρίτου, καθώς καί τήν πνευματική πατρότητα. Εὐγνωμοσύνη καταθέτω καί γιά τόν μακαριστό ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κυρό Χριστόδουλο, γιά τήν ἀγάπη καί ἐμπιστοσύνη του πρός ἐμέ. Ἡ διακονία μου καί μαθητεία μου κοντά τους προσέφεραν πολλά στήν ὥς μέχρι σήμερα πορεία μου.
Ἀπό τήν ἐνταῦθα στρατευομένη Ἐκκλησία, θέλω θερμῶς νά εὐχαριστήσω τήν μητέρα μου Σπυριδούλα καί τήν οἰκογένεια τῆς ἀδελφῆς μου γιά τήν ἀγάπη τους, τήν στοργή τους, τό ἐνδιαφέρον τους καί τήν βοήθεια τήν ὁποία ὥς σήμερα προσφέρουν στήν ἱερατική μου ζωή.
Τόν Καθηγούμενο καί τούς ἀδελφούς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Παλαιοκαστριτίσσης Κερκύρας, Μονή τῆς μετανοίας μου, τούς κληρικούς καί μοναχούς καί μοναχές τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας ἀλλά καί τόν εὐσεβῆ καί εὐλογημένο λαό της γιά ὅσα μου προσέφεραν καί κυρίως γιά τήν ἀγάπη τους καί τήν στήριξη κατά τήν ἐκεῖ διακονία μου.
Τούς συνεφημερίους μου στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Φιλοθέης, καί τόν ἐν τῇ θριαμβευούσῃ εὑρισκόμενον, τά μέλη τοῦἐκκλησιαστικοῦ συμβουλίου, τίς κυρίες τοῦἐνοριακοῦ φιλοπτώχου ταμείου, τούς ἱεροψάλτες, τούς νεωκόρους, τούς ἐκπροσώπους τῆς δημοτικῆς ἀρχῆς, ἀλλά κυρίως τούς εὐλογημένους ἐνορῖτες γιά τήν ἀγάπη τους. Διορίστηκα ἐφημέριος στόν ναό τῆς Κυρᾶς τῶν Ἀθηνῶν στήν χρυσή μου νιότη καί φεύγω μέ τήν Χάρη τοῦ Κυρίου μας ὥριμος, ἀφήνοντας ἐκεῖ μεγάλο μέρος τῆς καρδιᾶς μου.
Οἱ εὐχαριστίες μου εἶναι πολλές πρός τούς διατελέσαντες Ἀρχιγραμματεῖς καί Γραμματεῖς, πού ἢδη ἔχουν προαχθεῖ, ἀλλά καί τούς σήμερον ὑπηρετοῦντας, τόσο τόν Θεοφιλέστατο Ἀρχιγραμματέα ὅσο καί τούς πατέρες καί λαϊκούς συνεργάτες τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, καθώς καί τῶν ὑπαλλήλων τῶνὑπολοίπων ὑπηρεσιῶν τοῦ Συνοδικοῦ Κτιρίου.
Ἐπιτρέψτε μου σᾶς παρακαλῶἰδιαιτέρως νά ἐκφράσω τίς εὐχαριστίες μου καί τήν ἀγάπη μου στούς δυό πατέρες μέ τούς ὁποίους εὑρισκόμουν στό ἲδιο γραφεῖο, ὅπου ἐκεῖ καί ἡ Γραμματεία τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Κοινωνικῆς Προνοίας καί Εὐποιίας, τούς συνεργάτες στό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί τίς συνεργάτριες στό Γραφεῖο τοῦ Κέντρου Συμπαραστάσεως Παλιννοστούντων καί Μεταναστῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Θέλω ὅλους αὐτούς ἰδιαιτέρως νά τούς εὐχαριστήσω γιά τήν ἀγάπη τους, τήν βοήθεια τους, τήν στήριξη τους καί νά τούς πῶὅτι θά μοῦ λείπουν.
Ὀφειλετικῶς καί εὐγνωμόνως εὐχαριστῶ τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱὁποῖοι μέ τήν τιμία ψῆφο τους μέ ἀνέδειξαν ἐπίσκοπο καί μητροπολίτη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Σχέδον μέ ὅλους τούς ἁγίους ἀρχιερεῖς ἔχω συνεργασθεῖ στίς διάφορες Συνοδικές Ἐπιτροπές τίς ὁποῖες ἡἘκκλησία μοῦἀνέθεσε νά διακονήσω καί πολλά ὠφελήθηκα.
Τέλος ὀφείλω νά εὐχαριστήσω τόν πρῶτο τῆς Ἱεραρχικῆς χορείας, τόν πρωθιεράρχη, Σᾶς Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα. Στό πρόσωπό Σας θεμελιώνεται ἡἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί διασφαλίζεται ἡ αὐτοκεφαλία της. Σᾶς εὐχαριστῶ λοιπόν γιά τήν πατρική Σας ἀγάπη, τήν ἐμπιστοσύνη Σας, τήν συγχωρητικότητά Σας, τήν μεγάλη καρδιά Σας. Μοῦ δώσατε, αὐτό πού ξέρετε πολύ καλά νά δίνετε, σεβασμό καί ἀποδοχή, εὐπρέπεια καί μεγαλοθυμία. Ἀποφασίσατε καί μέ προτείνατε στό ἱερό σῶμα τῶν ἁγίων ἀρχιερέων γιά τήν προαγωγή μου, Σᾶς εὐχαριστῶ, Σᾶς εὐγνωμονῶ καί καταθέτω στά πόδια Σας τά ταπεινά πνευματικά μου ἄνθη, τήν υἱική μου ἀγάπη, τήν ὑπακοή μου καί τό σύμψηφό μου στίς συνοδικές Σας προτάσεις.
Μέ πολύ σεβασμό καί ἀγάπη θέλω νά ἀναφερθῶ καί στόν πολιό γέροντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη πρ. Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ. Κύριλλο. Θέλω νά τόν διαβεβαιώσω γιά τήν ἀγάπη μου, τόν σεβασμό μου καί τήν υἱική μου στοργή. ἩἹερά Μητρόπολις θά συνεχίσει νά τόν τιμᾶ, νά τόν σέβεται καί νά τόν φροντίζει, τό δέ ἐπισκοπεῖο θά συνεχίσει νά εἶναι τό σπίτι του.
Νομίζω ὅτι σᾶς κούρασα ἀρκετά, θέλω ὅμως νά κλείσω μέ τοῦτο. Γράφει ὁ πρῶτος μετά τόν Ἓνα, ὁ μέγας οὐρανοβάμων Παῦλος στό γνήσιο τέκνο του, στόν ἀγαπημένο του μαθητή, τόν ἀπόστολο Τιμόθεο: «Πρέπει λοιπόν ὁ επίσκοπος νά εἶναι ἀκατηγόρητος, προσεκτικός, ἐγκρατής, σεμνός, φιλόξενος, διδακτικός, νά μήν εἶναι μέθυσος, οὔτε νά βιαιοπραγεῖ καί νά δέρνει, νά μήν ἐπιζητεῖ κέρδη, νά εἶναι ἐπιεικής, ξένος πρός μάχες καί φιλονεικίες, ἀφιλάργυρος, γύμναζε δέ καί συνήθιζε τόν ἑαυτό σου στή συνεχῆἐξάσκηση τῆς εὐσεβοῦς καί ἁγίας ζωῆς καί ἐπιδιώκε τήν δικαιοσύνη, τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ὑπομονή, τήν πραότητα».
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί μου ἀδελφοί σᾶς παρακαλῶὅλους σας, προσευχηθῆτε γιά μένα αὐτά νά τηρήσω στήν ἐπισκοπική μου ζωή.
Εὔχεσθε!
