Είμαστε όλοι αλλεργικοί; Ναι, είμαστε. Είναι γνώμη φίλου μου γιατρού και συμφωνώ απόλυτα μαζί του, ύστερα από τη δύσκολη και επικίνδυνη περιπέτεια που πέρασα, πριν από δυο τρεις μέρες.
Μέχρι τώρα, δεν ήμουν αλλεργικός στα τσιμπήματα των εντόμων. Πολλές φορές με τσίμπησαν μέλισσες, σφήκες, σερσέγγια, χωρίς ποτέ να έχω ιδιαίτερο πρόβλημα. Όμως το τσίμπημα της μέλισσας που δέχτηκα, προχθές, στο κεφάλι, όταν ήμουν στο μικρό περιβόλι στο χωριό μου, στον Άγιο Γεώργιο, ήταν οδυνηρό και πολύ επικίνδυνο. Η απόσταση από το περιβόλι μέχρι την πλατεία είναι περίπου 200 μέτρα. Για μένα όμως, μετά το τσίμπημα, ήταν ένας Γολγοθάς.Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες για το πώς έφτασα ως εκεί. Συγχωριανοί και φίλοι μου, τους οποίους χιλιοευχαριστώ, με μετέφεραν με Ι.Χ. στο Νοσοκομείο Καρδίτσας.
Χίλια μπράβο και άπειρες ευχαριστίες στους γιατρούς και νοσοκόμες για το συγκινητικό ενδιαφέρον που μου έδειξαν από την πρώτη στιγμή για να ξεπεράσω όσο πιο ανώδυνα το πάθημά μου. Νιώθω χαρά και περηφάνια που έχουμε τέτοιους ανθρώπους στο Νοσοκομείο μας.
Μετά από όσα έπαθα, ως παθών, αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω μια σύσταση σε όλους όσοι αγαπούν τη φύση και την επισκέπτονται. Να έχουν πάντα μαζί τους, για ώρα ανάγκης, μία ένεση κορτιζόνης, χάπια και αλοιφές για τα τσιμπήματα και από πρακτική άποψη καλό είναι και το ξύδι για την πληγή του τσιμπήματος.
Δημήτρης Απ. Ρήτας
