Την Κυριακή ο Έλληνας πολίτης συνδιαμορφώνει με την ψήφο του το πολιτικό πρόσημο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένα πρόσημο που θα προκύψει είτε προοδευτικό είτε συντηρητικό, αφού τα άκρα, οι γραφικοί και οι αντιευρωπαϊστές δεν μπορούν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών ελεύθερα θα επιλέξουν ανάμεσα στη συντηρητική και στην προοδευτική διακυβέρνηση της Ευρώπης. Και ναι μεν δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα η συγκρότηση μιας Ευρωπαϊκής Κυβέρνησης ανάλογης σε αρμοδιότητες προς τις εθνικές κυβερνήσεις, όμως, κάθε μέρα, όλο και περισσότερες αποφάσεις, που λαμβάνονται στο Ευρωκοινοβούλιο και στα ευρωπαϊκά όργανα, αφορούν την καθημερινότητα, προσωπική και επαγγελματική, όλων των ευρωπαίων πολιτών. Άρα η ψήφος μας της Κυριακής, συναρτάται άμεσα και στενά με τις πολιτικές επιλογές και πρακτικές σε επίπεδο Ευρώπης και Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια.
Το πολιτικό και οικονομικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας δεν αποτελεί το ιδανικό υπόβαθρο για νηφάλια ψήφο στις ευρωεκλογές. Ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών απειλεί να ψηφίσει με θυμό και τιμωρητική διάθεση κόμματα που κινούνται έξω από το αληθινό ιδεολογικό του πλαίσιο και έξω από τις διαχρονικές πολιτικές αξίες και αρχές του. Διπλό το λάθος: πρώτον διότι η πολιτική δεν ασκείται «εν θερμώ» και δεύτερον διότι την Κυριακή έχουμε ευρωεκλογές, δεν έχουμε βουλευτικές εκλογές. Ούτε εξιλαστήρια πολιτικά θύματα πρέπει να αναζητώνται, ούτε σε σωτήρες δικαιούμαστε να ελπίζουμε. Η ψήφος μας, εάν βασιστεί σ’ αυτά τα κριτήρια, θα είναι λάθος ψήφος, που θα μας βάλει σε πολύ χειρότερες περιπέτειες και μάλιστα πολύ σύντομα. Τη σοβαρότητά μας και τη θέση που μας αρμόζει στον Ευρωπαϊκό χάρτη θα τις ανακτήσουμε με σκληρή δουλειά και με αλλαγή νοοτροπίας. Δεν μπορεί να μας τις χαρίσει άκοπα κανένας.
Ο ιδεολογικός μας χώρος, της κεντροαριστεράς, υπάρχει πάντοτε. Οι πολίτες που ιδεολογικά, επί της ουσίας, πρόσκεινται στην κεντροαριστερά, είναι παρόντες και εξακολουθούν να είναι η πολιτική πλειοψηφία. Είναι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι του μέτρου, της εργασίας, της κοινωνικής ευαισθησίας και της δημοκρατικής συνείδησης. Σήμερα, δυστυχώς, αυτή η πλειοψηφία είναι αποδιοργανωμένη και διασπασμένη. Δεν θα ισχύει όμως αυτό αύριο. Ένας υπαρκτός πλειοψηφικός πολιτικός χώρος, αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί και πάλι κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού. Κάποιοι δανείζουν σήμερα τη ψήφο τους σε άλλα κόμματα. Όμως η ψυχή τους είναι δεμένη με τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Μ’ αυτήν την παράταξη αγωνίστηκαν, σ’ αυτή την ιδεολογία πιστεύουν, αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος. Άλλοτε σαν κόμμα του Ελευθέριου Βενιζέλου ή του Νικολάου Πλαστήρα, άλλοτε σαν Ένωση Κέντρου, ΠΑΣΟΚ ή Ελιά. Αυτός είναι ο προοδευτικός πολιτικός χώρος της Ελλάδας, μέρος της προοδευτικής Ευρώπης. Ο θυμός, η πίκρα και η απογοήτευση, όσο δικαιολογημένα κι αν είναι, δεν επιτρέπεται να μας εκτρέψουν ιδεολογικά, ούτε να μας αποτρέψουν από την ψήφο, ούτε να μας κάνουν να ψηφίσουμε χωρίς πολιτικό κριτήριο.
Ψηφίζοντας την Κυριακή ΠΑΣΟΚ – Ελιά συμβάλλουμε στην προσπάθεια να γυρίσει σελίδα η συντηρητική Ευρώπη, στηρίζουμε, τώρα στα δύσκολα, την παράταξή μας και επιβεβαιώνουμε με την ψήφο μας την πραγματική και αναγκαία ισορροπία του πολιτικού χάρτη της χώρας μας.
