Tο ‘δαμε κι αυτό. Τα δέντρα να γίνονται «θυσία» στο βωμό του προεκλογικού αγώνα διότι δεν στέκει καμιά δικαιολογία. Ο αιωνόβιος πλάτανος στο πάρκο του Αγίου Γεωργίου, στον ίσκιο του οποίου μεγάλωσαν γενιές και γενιές, εξαφανίστηκε μια Κυριακή πρωί, μαζί με τις αναμνήσεις που «κουβαλούσε» ολόκληρες δεκαετίες. Ο σημερινός Δήμαρχος αδιαφορώντας για την γειτονιά και με ταχύτατες διαδικασίες που ξαφνιάζουν για την «αποτελεσματικότητα» της Δημοτικής Αρχής, έδωσε τέλος σε ιστορία 100 σχεδόν χρόνων.
Αφησαν… ένα κλωνάρι, αλλάζοντας εντελώς την εικόνα του πάρκου Αγίου Γεωργίου, δημιουργώντας μια καταθλιπτική ατμόσφαιρα… Σίγουρα οι αυτουργοί θα έχουν κάποια δικαιολογία… Μήπως θα έπρεπε να μας την πουν; Γιατί τόσο βαθύ… κλάδεμα; Ζήτημα καλωδίων δεν υπήρχε άλλωστε. Γιατί η γειτονιά έπρεπε να έρθει προ τετελεσμένων γεγονότων; Γιατί ο Δήμαρχος αντί της δημόσιας συζήτησης διολίσθησε στην ξυλοκοπτική μηχανή και στο τσεκούρι; Γιατί άραγε τόση βιασύνη» Γιατί έγραψε «στα παλιά του παπούτσια» τους δημότες και την κοινή γνώμη, κατακρεουργώντας τον περήφανο πλάτανο; Ποιον τελικά εξυπηρέτησε με αυτή την κίνηση;
Για πολλούς από εμάς, η αξία των δέντρων είναι αυτονόητη και προφανής, αν και άρρητη :δεν μπορούμε εύκολα να την προσδιορίσουμε παρά μόνο περιγραφικά, συναισθηματικά, υποκειμενικά. Για όσους απερίσκεπτα αποφάσισαν την κοπή του επιβλητικού δέντρου, δεν υπάρχει δυστυχώς καμιά αξία.
Με τιμή
ΒΟΛΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΔΗΜΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΜΠΑΛΑΝΤΙΝΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΑΛΑΜΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Κάτοικοι Δήμου Σοφάδων
