Από το 2002 που διατηρώ μνήμη γύρω από την τοπική αυτοδιοίκηση, θυμάμαι πως και τότε το ‘’τέρας’’ της συναλλαγής μεταξύ πολιτών και υποψηφίων καλά κρατούσε. Η περίφημη σχέση ΔΟΥΝΑΙ και ΛΑΒΕΙΝ ήταν το κλειδί της επιτυχίας. Ωστόσο, σήμερα είμαστε στο 2014 και πολλά έχουν αλλάξει από τότε και 12 χρόνια μετά η Ελλάδα διεκδικεί τον τίτλο της πιο απαξιωμένης χώρας του δυτικού κόσμου. Η ανεργία σκαρφάλωσε στο 30% περίπου στο σύνολο και στο 60% στους νέους.
Πως άραγε μπορεί να συνδεθεί η ανεργία με την συναλλαγή θα μπορούσε ενδεχομένως να αναρωτηθεί ο καθένας από εσάς. Συνδέεται με την λογική πως ο άνεργος-εξαθλιωμένος Έλληνας ψάχνει απεγνωσμένα για μια δουλειά ορισμένου χρόνου. Παλαιότερα η πρακτική που εφαρμοζόταν στις δημοτικές εκλογές, αλλά και στις εθνικές-βουλευτικές εκλογές, ήταν να υπόσχονται οι υποψήφιοι θέσεις εργασίας σε ανέργους και αυτό συνέβαλε στο να κερδίζουν ‘’ψηφαλάκια’’ επενδύοντας πάντα στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ο ψηφοφόρος όφειλε να βοηθήσει τον υποψήφιο με τις ψήφους που θα μπορέσει να του ‘’δώσει’’ και ο υποψήφιος σε αντάλλαγμα του έδινε π.χ. μια σύμβαση στον Δήμο.
Ο λόγος για τον οποίο αναφέρομαι σε αυτές τις πρακτικές, που είναι ευρέως γνωστές σε όλους μας, είναι πως η σημερινή κρίση μπορεί να δώσει τα κίνητρα σε πολλούς να στηρίξουν τους ‘’σκελετούς’’ και να τους δώσουν για ακόμη μια φορά να αναλάβουν την τοπική διοίκηση. Αυτό θα ήταν απόλυτη καταστροφή και για τον τόπο καθώς και για όσους τους εμπιστευτούν.
Μην επιτρέψετε στους εαυτούς σας, αγαπητοί συντοπίτες, να πέσετε θύματα αυτών των πρακτικών. Όσο επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να συνεχίζεται αυτή η πολιτική, γινόμαστε συνωμότες μιας εγκληματικής πολιτικής υπεύθυνης για την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας. Η ‘’σωτηρία’’ του εαυτού μας δεν αποτελεί λύση του προβλήματος. Μόνο συλλογικά λύνεται το πρόβλημα και φυσικά θα λυθεί από άτομα που προσδοκούν την εξουσία, όχι για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες αλλά για να βοηθήσουν τον τόπο, κάτι που αυτό θα οδηγούσε στην ευημερία και των ιδίων καθώς και των συμπολιτών τους.
Το παρόν κείμενο δεν το έγραψα με αφορμή κάποιο τωρινό περιστατικό. Το κείμενο περισσότερο στοχεύει στην αποφυγή τέτοιων πολιτικών και όχι απλά στην αναφορά τους σε αυτές.
Παππάς Αναστάσιος,
Μέλος δημοτικής κίνησης ‘’Καρδίτσα μας’’
