Μια νουβέλα βασισμένη σε αληθινές ιστορίες ανθρώπων, που ζούσαν για χρόνια έγκλειστοι σε ψυχιατρεία (Λέρος, Δαφνί κ.ά.). Οι μαρτυρίες προέρχονται από ντοκιμαντέρ της ψυχολόγου και δημοσιογράφου, Δήμητρας Διδαγγέλου, η οποία κατάγεται από τον Παλαμά Καρδίτσας.
Η αφηγήτρια, εσώκλειστη για μέρες σ’ ένα διαμέρισμα, απομαγνητοφωνεί τις μαρτυρίες των ψυχικά πασχόντων. Κάθε φράση τους αφυπνίζει σβησμένες μνήμες και ανασύρει θαμμένες εικόνες από τη δική της ζωή.
Παράλληλα, ο αναγνώστης παρακολουθεί σε ονειρική μορφή λεπτομέρειες από την πολύπαθη ζωή της Σύλβιας Πλαθ· η Αμερικανή ποιήτρια για ένα διάστημα εργαζόταν ως γραμματέαςστο ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη, αποδελτιώνοντας κι εκείνη όνειρα ψυχασθενών, προκειμένου να εμπνευστεί για τα γραπτά της. Αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς της ήταν το περίφημο διήγημα «Ο Κυρ – Πανικός και η βίβλος των ονείρων». Η εμμονή της ηρωίδας με την Πλαθ ταράζει τον ύπνο της.
«Τα όνειρα είναι πραγματικά όσο διαρκούν. Μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω για τη ζωή;»
Ellis Havellock, Βρετανός ψυχολόγος
Βιογραφικό συγγραφέως:
Η Δήμητρα Διδαγγέλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Παλαμά Καρδίτσας. Είναι ψυχολόγος και δημοσιογράφος, με βασικές σπουδές στην Ψυχολογία κι εξειδίκευση στην «Ψυχολογία και Μ.Μ.Ε.». Είναι δημιουργός του ηλεκτρονικού περιοδικού ψυχολογίας «Ψυχο-γραφήματα». Παράλληλα, διεξάγει εργαστήρια εκφραστικής γραφής και βιβλιοθεραπείας. Το διήγημά της «Αν ο Φρόιντ είχε μουστάκι»διακρίθηκε στα δέκα πρώτα διηγήματα του διαγωνισμού «Hotel Οιδίπους» των εκδόσεων Πατάκη.
