Τα «κόκκινα δάνεια» και το μέλλον των αγροτών σε σύσκεψη στον Παλαμά

Στον Παλαμά Καρδίτσας πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνεχής ενημέρωση, μετά τον Τύρναβο και την Χάλκη, για τα επείγοντα θέματα του αγροτικού κόσμου, μεταξύ των οποίων και τα «κόκκινα» δάνεια, και για τα σημαντικά για το μέλλον του αγροτικού κόσμου.

Την προσπάθεια ενημέρωσης υλοποιούν ο κ. Χρήστος Αθανασιάδης, εκδότης της αγροτικής εφημερίδος ΑΓΡΟΤΙΚΗ έκφραση και παρουσιαστής της εκπομπής ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΓΗ στο κανάλι ASTRATV (Τρίτη, 19.00-21.00 & στο www.astratv.gr, 6978684938) για τα «κόκκινα» αγροτικά δάνεια, και ο κ. Δημήτρης Μιχαηλίδης, δημοσιογράφος, συνεργάτης του ΑΓΡΟΡΑΜΑ 96998282382) για το μέλλον του αγροτικού κόσμου. Οι συναντήσεις-συζητήσεις γίνονται πάντα σε συνεργασία με τους τοπικούς Δήμους και τοπικές αγροτικές οργανώσεις.

Η εκδήλωση της 16/12/13, έγινε σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Παλαμά και τον τοπικό Αγροτικό Σύλλογο και συμμετείχαν ενεργά αγρότες και δημοτικοί σύμβουλοι, μεταξύ των οποίων ο Δήμαρχος Παλαμά κ. Κων/νος Πατσιαλής, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Παλαμά κ. Κώστας Τζάλλας, ο κ Γιώργος Βαϊόπουλος, ο κ. Σωτήρης Γιαννάκης, ο κ. Μάνθος Πράπας, ο κ Σωτήρης Ντούρος, ο κ. Βάίος Φίλιος, ο κ Παύλος Κοσιάτζας, ο κ Βασίλης Μητράκος και άλλοι.

Οι αγρότες σήμερα αντιμετωπίζουν επείγοντα οικονομικά προβλήματα για την έναρξη της νέας καλλιεργητικής περιόδου, αλλά και επείγοντα θέματα για την τακτοποίηση δανειακών υποχρεώσεων προηγουμένων ρυθμίσεων. Ο κ. Χ. Αθανασιάδης επεσήμανε:

1. Φαίνεται ότι μια από τις κυριότερες παρατυπίες εις βάρος των αγροτών στα αγροτικά δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, είναι, μεταξύ άλλων, ότι η Εφορία αναζητεί τα χρήματα κάποιων δανείων, με βάσει επιστολή του Υπουργείου Οικονομικών. Το αδύνατο σημείο είναι ότι το ελληνικό δημόσιο δεν νομιμοποιείται να τα αναζητήσει διότι ποτέ δεν καταβληθήκαν από το Δημόσιο στην τότε ΑΤΕ, για το δάνειο όπου είχαν εγγυηθεί, και κατέπεσε η εγγύηση. Ο κ. Χ. Αθανασιάδης ανέπτυξε μια πρακτική που μπορεί να αξιοποιήσει το νομικό οπλοστάσιο της δημοκρατίας μας υπέρ των αγροτών.

2. Η παλαιά ΑΤΕ χωρίσθηκε στα δύο και «τακτοποιήθηκε» όπως τακτοποιήθηκε. Τα ενήμερα δάνεια τα πήρε η Τράπεζα Πειραιώς και ακολουθούν διαφορετική πορεία. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια τα πήρε η «υπό εκκαθάριση ΑΤΕ», με νομοθετημένη διάρκεια ζωής του εκκαθαρισθεί 2 χρόνια (και ίσως επέκταση για μια ακόμα διετία). Το αδύνατο σημείο είναι ότι μέχρι σήμερα (έχουν ήδη παρέλθει 18 μήνες) δεν έγινε κάποια πρόοδος για την τακτοποίησή τους και φαίνεται ότι το επόμενο εξάμηνο δεν θα μπορέσει να κλείσει το θέμα, και θα παύσει να υπάρχει θέμα, διότι η «υπό εκκαθάριση ΑΤΕ» θα κλείσει. Ακόμα και εάν δοθεί μια ακόμα διετία το σύστημα δεν φαίνεται να είναι «σε τάξη» για να ανταπεξέλθει.

3. Κάποιες τράπεζες, μέσω εταιρειών ενημέρωσης, πιέζουν ασφυκτικά και αντικοινωνικά, για την είσπραξη δανείων, που είναι σε κατάσταση μη εξυπηρετούμενη. Το αδύνατο σημείο είναι ότι με τις ενέργειες ανακεφαλαίωσης των τραπεζών, οι τράπεζες ενέταξαν και αποζημιώθηκαν από την ανακεφαλαίωση για όσα δάνεια ήταν τότε σε καθυστέρηση. Δεν επιτρέπεται να αναζητούν από τους δανειολήπτες «διπλοείσπραξη» για αυτά που ήδη έχουν αποζημιωθεί-πληρωθεί από την ανακεφαλαίωση.

4. Η εικόνα που ίσως θα μπορούσε να σχηματίσει κάποιος είναι ότι οι τράπεζες ενώ ωφεληθήκαν ή/& αποζημιωθήκαν συλλογικά, συμπεριφέρονται ανάλγητα και ανήθικα προς τον κάθε έναν πελάτη τους. Σε αυτήν την κατάσταση η καλύτερη αντιμετώπιση θα μπορούσε να είναι η συλλογική διεκδίκηση των δικαιωμάτων και της νομιμότητας που προκύπτει από τις υπογραφείσες συμβάσεις, και η συλλογική αξιοποίηση από τους δανειολήπτες του νομικού οπλοστασίου της πατρίδος μας. Προς διερεύνηση παραμένει η εξεύρεση ικανών νομικών χωρίς διαπλεκόμενα συμφέροντα που θα υπηρετήσουν απλά την νόμιμη τάξη και όχι μόνο την οικονομική ωφέλεια από τις πολύπλοκες διαδικασίες.

Ο κ. Δ. Μιχαηλίδης προσέγγισε μερικά από τα πολύ σημαντικά θέματα της επιβίωσης του αγροτικού κόσμου και της φροντίδας για το μέλλον του. Μεταξύ άλλων επισημάνθηκαν:

1. Η ηλικιακή πυραμίδα, όπως είναι σήμερα με μόνο 6% των αγροτών στην ηλικιακή κατηγορία 20-35 ετών, και το 65% στην κατηγορία 55-65 ετών, ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑ στην αγροτική κοινωνία. Πρέπει «πάση θυσία» να προσελκυσθούν νέοι στις κοινωνίες της υπαίθρου.

2. Η υπαρκτή οργανική κοινωνία της υπαίθρου εξυπηρετείται αποτελεσματικότερα με συστήματα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, όπως είναι οι συνεργατικές δομές, οι συνεταιρισμοί, οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις κλπ. Αλλά αυτά δεν διδάσκονται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδος, και το χειρότερο, εκπαιδεύονται όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες στις τεχνικές και πρακτικές της σκληρά ανταγωνιστικής οικονομίας της αγοράς.

3. Ο μετασχηματισμός της δημόσιας διοίκησης με τον «Καλλικράτη», φέρνει πιο κοντά στον πολίτη το επίπεδο λήψης των αποφάσεων και αποκεντρώνει την διοίκηση. Ο πρακτικός μετασχηματισμός είναι η μετατροπή της γνωστής μεγάλης Εφοδιαστικής Αλυσίδας σε μικρές Εφοδιαστικές Αλυσίδες, όπως είναι οι Αγορές Αγροτών, τα Τοπικά Σύμφωνα, οι Τοπικές Συμπράξεις, τα Τοπικά Σχέδια Απασχόλησης κλπ Όλα είναι θέμα προσωπικής αλλαγής στάσης.

4. Οι κοινωνικές ζυμώσεις πρέπει να αρχίσουν αμέσως με την επίσκεψη σε τόπους όπου η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία έγινε πράξη και δίνει αποτελέσματα, όπως πχ στο Modragon της Ισπανίας (Περιοχή Βάσκων) ή ακόμα και η κοντινή μας Ανάβρα (Δήμος Αλμυρού, Μαγνησίας).

5. Όταν σχηματοποιηθεί επαρκώς στο μυαλό των συμπολιτών, η εικόνα, το όραμα κάθε τοπικής κοινωνίας, οι πολίτες, «από κάτω» και η τοπική διοικητική δομή, έχουν την αναπτυξιακή επάρκεια για να δημιουργήσουν συνθήκες τοπικής ανάπτυξης με αυτάρκεια και βιωσιμότητα.

6. Όλα αυτά απαιτούν συνεχείς συναντήσεις, ενημερώσεις, συζητήσεις και ζύμωση για συναντίληψη και λήψη αποφάσεων σε συνεχή βάση και όχι μόνο όταν παρουσιάζονται επείγοντα προβλήματα.

7. Όσον αφορά τα αγροτικά επαγγέλματα ξεκαθαρίσθηκε ότι αγρότης σημαίνει «τρόπος ζωής» και όχι εργοστάσιο παραγωγής τροφών και βιομηχανικών πρώτων υλών. Ο αγρότης είναι ο εξ επαγγέλματος ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος, φυσικού και κοινωνικού.

8. Ο αγρότης είναι συνήθως αυτάρκης μέσα στην ύπαιθρο, και αυτό τον κάνει μη αρεστό σε κάθε σύστημα εξουσίας, διότι κάθε μορφής εξουσίας επιθυμεί εξουσιαζόμενους και εξαρτώμενους. Ο σημερινός Έλληνας αγρότης έχει καταστεί «εξαρτημένος» από τις επιδοτήσεις και κατάλληλος μόνο για κρίκος μιας κάποιας αλυσίδας. Ίσως για αυτό έχει κατασυκοφαντηθεί ο αγρότης, έχει απαξιωθεί επαγγελματικά και έχει υποτιμηθεί κοινωνικά, στο κυρίαρχο αστικό μοντέλο.

9. Ο συστηματικός ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ από το πραγματικό πρόβλημα, με τον υπερτονισμό του κόστους παραγωγής, βάζει στο «απυρόβλητο» τους μεσάζοντες που λυμαίνονται το 400-700% (κατά το ΥπΑΑΤ, ή το 1400% κατά την ΠΑΣΕΓΕΣ) υπεραξίας της ψαλίδας τιμών παραγωγού από τις τιμές καταναλωτή.

Έτσι το επείγον της ατομικής επιστροφής του ΦΠΑ πετρελαίου, ή της τιμής του πετρελαίου, απορροφά όλο τον δυναμισμό των αγροτών, από την σημαντική συλλογική προσπάθεια προσέγγισης του καταναλωτή από τον αγρότη με ικανοποιητικά αγαθά, και της διαμόρφωσης ενός κοινού τοπικού κοινωνικού οράματος με όλους τους επαγγελματίες και όλα τα μέλη της τοπικής κοινωνίας, για να έχει μέλλον ο αγροτικός κόσμος και όχι μόνο.