Μια Τοπική Διοίκηση ακόμα πιο αντιλαϊκή και αντεργατική σχεδιάζουν κυβερνήσεις και αιρετοί. Με δήμους φορομπήχτες, μπροστάρηδες στην ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών και στην ισοπέδωση εργασιακών δικαιωμάτων, βασικό κομμάτι του αστικού κράτους για την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου, της «ανταγωνιστικότητάς» του, ώστε να περάσει αλώβητο την κρίση του μεταφέροντας τα βάρη στο λαό.
Σταθμός στην προσπάθεια αυτή η τέταρτη Ελληνογερμανική Συνέλευση (DGV) που έγινε 22-23 Οκτώβρη στη Νυρεμβέργη με θέμα «Ο δήμος του μέλλοντος». Επισήμως, η DGV «αποτελεί ένα πλαίσιο συνεργασίας δήμων, περιφερειών και πολιτών των δύο χωρών». Εντάσσεται στο πλαίσιο διαπεριφερειακής συνεργασίας των κρατών – μελών όπως ορίζεται στην ΕΕ, διεισδύει στο σύνολο των λειτουργιών της Τοπικής Διοίκησης, συντονίζει δυνάμεις και όργανα κεντρικών και τοπικών διοικήσεων με στόχο παραπέρα συρρίκνωση υποδομών, μείωση προσωπικού, ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και την ύψιστη ανταποδοτικότητα (φόροι, τέλη κ.λπ.).
Στα τέτοια «μεταρρυθμιστικά» εγχειρήματα πρωτοστατούν στην Ελλάδα δήμαρχοι όπως αυτοί της «πρωτοβουλίας των 5» (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Βόλου, Ιωαννίνων), που αυτοπαρουσιαζόμενοι μεν ως «ανεξάρτητοι» κι «ακομμάτιστοι», στήριξαν ευθύς εξαρχής και εφάρμοσαν τις πιο σκληρές μνημονιακές, αντιλαϊκές πολιτικές, τσακίζοντας λαϊκά εισοδήματα, συστηματικά αναζητούν «εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης» των δήμων έξω από την κρατική.
Σε ένα σύντομο ιστορικό, οι «ελληνογερμανικές συνελεύσεις» ξεκίνησαν από την κοινή ανακοίνωση, Μάρτη του 2010, στο Βερολίνο, του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και της καγκελαρίου Μέρκελ για «Ανανέωση και διεύρυνση της ελληνογερμανικής εταιρικής σχέσης», με εκπεφρασμένη πρόθεση να αναπτύξουν «κοινές πρωτοβουλίες». Ακολούθησε λίγο μετά (Ιούνη του 2010) η πρώτη DGV, «πρωτόκολλα συνεργασίας» π.χ. μεταξύ της ΠΕΔ Βάδης – Βιτεμβέργης και των ΠΕΔ Κεντρικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, και της ίδιας της ΚΕΔΕ σε κεντρικότερο επίπεδο.
Γι’ αυτήν ακριβώς τη συνεργασία που συμφωνήθηκε μεταξύ συγκυβέρνησης και γερμανικής κυβέρνησης, και υλοποιείται κι από αιρετούς της Τοπικής Διοίκησης, Γερμανοί εμπειρογνώμονες μεταφέρουν εδώ «τεχνογνωσία». Μοιράστηκε μάλιστα σε δεκάδες δήμους της χώρας, δειγματοληπτικά, «ερωτηματολόγιο» για να καθορίσουν τα πεδία όπου θέλουν «συνεργασία» με τους Γερμανούς τεχνοκράτες.
Από τις απαντήσεις που δόθηκαν προκύπτει ότι συγκεκριμένοι αιρετοί επιθυμούν συνεργασία στα εξής: Διαδημοτική συνεργασία, συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, Κοινωνική Πρόνοια – υγειονομικός τομέας, εκπαίδευση – επιμόρφωση διοικητικών στελεχών, Πολιτισμός – Νεολαία – Εκπαίδευση – Αθλητισμός, Υδρευση – Αποχέτευση, Τουρισμός, αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης των δήμων, απορρίμματα – απόβλητα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – ενεργειακά ζητήματα, οικονομικά της Τοπικής Διοίκησης. Φαίνεται απ’ αυτά και ο προσανατολισμός τους (Γερμανών και ντόπιων παραγόντων) για τα πεδία δημοτικής δράσης πάνω στα οποία θέλουν να κερδοφορήσουν μέσω επιχειρηματικής δράσης.
Στην πιο πρόσφατη τέτοια εξέλιξη, έγινε πριν μερικές μέρες η 4η DGV, για πρώτη φορά με ευθύνη των Κεντρικών Ενώσεων των δύο χωρών (της Γερμανικής Ενωσης Πόλεων και της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας). Στη συνάντηση συμμετείχαν εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης και οι υπουργοί Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Από γερμανικής πλευράς, ο εντεταλμένος της καγκελαρίου για την Ελληνογερμανική Συνέλευση κοινοβουλευτικός υφυπουργός Χ. Γ. Φούχτελ. Ο ίδιος που, π.χ., το Νοέμβρη του 2012, προετοιμάζοντας το έδαφος για μαζικές απολύσεις στην Τοπική Διοίκηση έλεγε: «Υπάρχουν μελέτες και έρευνες που έδειξαν ότι για εργασίες όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση απαιτούνται 3.000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία η δουλειά διεκπεραιώνεται με 1.000 άτομα. Θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις, ιδιαίτερα στους εταίρους που χρηματοδοτούν διαδικασίες στην Ελλάδα, γιατί δε γίνεται πιο αποτελεσματική εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού και να φανούν τρόποι πώς θα μειωθεί ο αριθμός τους». Δηλαδή, στους τρεις να φύγουν οι δύο.
Πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις πολιτικές αυτές ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα, ο οποίος για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται αρνητικός πρωτοπόρος των εξελίξεων και υιοθετεί στο έπακρο τη λογική της ιδιωτικοποίησης βασικών τομέων της Δημόσιας Διοίκησης, αρχής γεννωμένης από τον τομέα των απορριμμάτων.
Μετά λοιπόν την απόφαση λύσης της διαδημοτικής συνεργασίας με το Δήμο Καρδίτσας, γεγονός το οποίο άνοιξε διάπλατα την πόρτα για την υιοθέτηση της ίδιας λογικής και από τον εν λόγω Δήμο, και το οποίο ως συνδυασμός είχαμε καταγγείλει, το θέμα επανήλθε (ιδιαίτερα άμεσα), μόλις ένα μήνα μετά την ως άνω εξέλιξη, με την ψήφιση (επί του πρακτέου πια) της μελέτης με τίτλο «Εργασίες αποκομιδής απορριμμάτων και καθαρισμού κοινόχρηστων χώρων, δημοτικών κτιρίων και επαρχιακών οδών.
Το ξεπούλημα λοιπόν της καθαριότητας, και έπεται και συνέχεια για μια σειρά άλλων υπηρεσιών στους Δήμους, προχωράει με ταχύτατες διαδικασίες με το Δήμο Λίμνης Πλαστήρα να αποτελεί τον πιλότο μιας σειράς τέτοιων εξελίξεων.
Ερωτηματικά προκαλεί η στάση και άλλων πολιτικών δυνάμεων οι οποίες τόσα χρόνια με τις επιλογές τους έβαλαν το χέρι τους στη διαμόρφωση αυτής της ζοφερής πραγματικότητας στο χώρο της τοπικής Διοίκησης και όχι μόνο. .Είναι οι ίδιες δυνάμεις περιλαμβανομένου του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ που μέσω του ενιαίου τότε ΣΥΝ μέσα από τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης μαζί με τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ συμμετείχαν δραστήρια στην εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων που οδήγησαν στην υποχρηματοδότηση των δήμων, στην επιχειρηματική τους δράση, και εν τέλει στην μετατροπή τους σε εργαλεία εφαρμογής βασικών αντεργατικών νόμων και μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας. Στην πρόσφατη δε Ελληνογερμανική Συνέλευση (DGV), το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμετείχε επίσημα και δια του εκπροσώπου του Π.Σ., θέμα για το οποίο επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε. Τι πήγε να κάνει άραγε ο «συναγωνιστής» (δικός τους όρος) σε μια τέτοια συνάντηση. Πήγε μήπως να καταγγείλει τις «μνημονιακές πολιτικές» που οδηγούν (και) τους Δήμους σ’ αυτή την κατάσταση όπως άλλωστε έκανε και ο αρχηγός- πρόεδρος του κόμματός του στο Τέξας; Αλλά ακόμα κι έτσι αν είναι ένα μήνα μετά δεν κουνήθηκε φύλλο, και δεν ακούσαμε καμία «επαναστατική» διακήρυξη επί του θέματος. Μήπως λοιπόν ήθελε για μια ακόμη φορά να δείξει το καλό πρόσωπο του ακίνδυνου διαπραγματευτή του συστήματος, ενός συστήματος που μόνο φτώχεια και ανεργία έχει να φέρει για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα;
Δηλώνουμε ενάντια και στεκόμαστε απέναντι σε αντιλαϊκές εχθρικές προς λαϊκά συμφέροντα, σε επιλογές της άρχουσας τάξης και στον τομέα των απορριμμάτων αλλά και σε κάθε ιδιωτικοποίηση οποιουδήποτε τομέα της δημόσιας διοίκησης θέτοντας ως στόχους διεκδίκησης:
• Απαγόρευση της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης σε όλους τους παραπάνω τομείς και εξασφάλιση της λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών μακριά από τη μορφή της ανταποδοτικότητας.
•Ενιαίοι, αποκλειστικά κρατικοί φορείς σε όλους τους τομείς στρατηγικής σημασίας, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Λίμνης Πλαστήρα
Ελευθερίου Βασίλης
Δημοτικός Σύμβουλος
