Με δέος, φόβο και ανασφάλεια για το τι θα επακολουθήσει, παρακολουθεί η ελληνική κοινωνία την «δήθεν» διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα για το ύψος των νέων μέτρων που έρχονται το δίχως άλλο. Φόρος ακινήτων, πλειστηριασμοί, επαγγελματικές μισθώσεις, απολύσεις στο δημόσιο είναι τα πλέον ακανθώδη ζητήματα για τα οποία η τρόικα είναι ανηλεής και ανυποχώρητη προασπίζοντας μέχρι τελικής πτώσης τα συμφέροντα των δανειστών.
Ζούμε έναν διαρκή εφιάλτη χωρίς αίσιο τέλος. Η κοινωνία βιώνει ένα διαρκές σοκ.
Τι και αν η κυβέρνηση επαίρεται ότι φέτος πέτυχε για πρώτη φορά τον στόχο της δημιουργίας πρωτογενούς πλεονάσματος το οποίο φυσικά είναι αποτέλεσμα δημιουργικής λογιστικής.
– Επετεύχθη χάριν στη σκληρή και ανελέητη έως αυτοκτονίας λιτότητα που επεβλήθη στους Έλληνες πολίτες.
– Επετεύχθη διότι στηρίζεται στην συμβολή των αδύναμων και όχι των ισχυρών, των μισθωτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.
– Είναι αυτοί που βιώνουν την απόλυτα ταξική μονομερή δημοσιονομική προσαρμογή που κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να προκαλέσει την μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος.
Η επίσημη ανεργία ξεπερνά το 30% και στους νέους το 60% αν συνεχιστεί η ίδια μονόπλευρη σκληρή λιτότητα που έχει προκαλέσει βαθύτατο κοινωνικό ρήγμα. Η κατάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση προνοιακών επιδομάτων οδηγούν σε αφανισμό ανθρώπινες ζωές.
Σε μια χώρα με λιγότερο από 11εκατ. πληθυσμό, πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά ζουν σε οικογένειες με σημαντική υλική στέρηση.
Η κυβέρνηση πορεύεται χωρίς στόχο και στρατηγική.
Παρά την ιστορία επιτυχίας που θέλει να παρουσιάσει ο Πρωθυπουργός, συνεχίζει τη δουλική σχέση που υφίσταται με τους «αρχιτέκτονες» της καταστροφής της χώρας. Μια «succes θηλιά» στο λαιμό του έλληνα πολίτη υπάρχει που κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το χρόνο που μπορεί να «ξεσφίξει».
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του αρμόδιου επιτρόπου της Ε.Ε. η Ελλάδα θα βρίσκεται σε επιτήρηση μέχρι να αποπληρώσει το 75% του χρέους της δηλ. μέχρι το 2050. Συνεπώς η χώρα με την ληστρική, αντιαναπτυξιακή, φορομπηχτική πολιτική που εφαρμόζεται είναι εγκλωβισμένη στο τρίπτυχο ΧΡΕΟΣ – ΛΙΤΟΤΗΤΑ – ΥΦΕΣΗ.
Η επιθυμητή ανάπτυξη μόνο στη σφαίρα της φαντασίας μπορεί να επέλθει και αυτό διότι το μόνο χρηματοδοτικό εργαλείο που είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων επιδέχεται σοβαρή περικοπή. Οι περιβόητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μόνο απορρυθμίσεις και διάλυση της κοινωνίας και της οικονομίας έχουν επιφέρει.
Για να αντιμετωπιστεί λοιπόν αυτή η λαίλαπα πρέπει να δημιουργηθεί ένα μεγάλο πλειοψηφικό λαϊκό κίνημα των δυνάμεων της αλλαγής και της ανατροπής.
Λαϊκό κίνημα που θα αντιταχθεί και θα διεκδικήσει τον τερματισμό της μνημονιακής βαρβαρότητας που εφαρμόζεται από την παρούσα κυβέρνηση καθ υπόδειξη των εταίρων – δανειστών που στόχο έχουν το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου, αφού πρώτα γονατίσουν και ξεκληρίσουν ένα ολόκληρο λαό που ανήμπορος και παραδομένος στις ορέξεις τους υπομένει στωικά την σκληρή πραγματικότητα.
Πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί να υπάρξει, άνθρωποι όμως θα υπάρχουν ;;
ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΗ
