Το τελευταίο διάστημα έγιναν κοινοί οι στόχοι των Ελλήνων, κοινές οι αξίες και τα οράματα, κοινές οι ανησυχίες, οι αγωνίες και τα προβλήματα.
Το τρίπτυχο «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», το κεντρικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μετά από 40 χρόνια ακούγεται επίκαιρο.
Ενώνει και πάλι τους Έλληνες, επιδιώκοντας εθνική ανεξαρτησία, αξιοπιστία και αξιοπρέπεια της Ελλάδας και των Ελλήνων, κοινωνική δικαιοσύνη και πάνω απ΄όλα ελπίδα στη ζωή και στο μέλλον.
Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια και η ριζική αλλαγή της ζωής μας, επανέφεραν στην επιφάνεια την ανάγκη για διεκδίκηση του συλλογικού, κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος.
Αυτό ήταν και το βασικό χαρακτηριστικό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου .
Παραμέρισαν και τότε τις πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις και συστρατεύτηκαν όλοι, συνοψίζοντας τα πάντα σε τρεις λέξεις.
Έτσι και σήμερα, κόμματα με διαφορετικές καταβολές, με αίσθημα αυξημένης ευθύνης, παραμέρισαν ότι τους χώριζε και ενώθηκαν υπό τον Αντώνη Σαμαρά, με σύνθημα το τρίπτυχο ανάκαμψη, ανάπτυξη, αναγέννηση της Ελλάδας.
Έπος της νέας γενιάς, χαρακτηρίστηκε η εξέγερση του Πολυτεχνείου, τιμούμε τους αγωνιστές και κρατάμε μόνο τα διδάγματα και τις θετικές μνήμες.
Παραβλέπουμε αυτούς για τους οποίους υπάρχει διάχυτη η άποψη, ότι έχασαν τον προσανατολισμό τους και ότι εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με δόξα, χρήμα και εξουσία.
Τους ανθρώπους αυτής της γενιάς, που ακόμη και σήμερα παίζουν ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα της πατρίδας μας και φέρουν ευθύνες για τις προσδοκίες που διαψεύστηκαν, για τις υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, για το χαμόγελο που έσβησε.
Εμείς τιμούμε τους πατριώτες, αυτούς που συνέβαλαν στην εδραίωση της Δημοκρατίας, τους πρωταγωνιστές της μεταπολίτευσης κι απ΄αυτούς πήραμε τη σκυτάλη.
Αφήνοντας κατά μέρος τις ψευδαισθήσεις, τη μοιρολατρία και το φόβο, πιάνουμε το νήμα από κει που το άφησαν οι αγνοί αγωνιστές του πολυτεχνείου και συνεχίζουμε, για να βγούμε από το βαθύ σκοτάδι της εθνικής κατάθλιψης.
Με σημαιοφόρους τη σημερινή νέα γενιά, παραμερίζουμε την απελπισία και ενωνόμαστε με όραμα μια πατρίδα ανεξάρτητη χωρίς μνημόνιο, χωρίς επιτήρηση, χωρίς έξωθεν εντολές, με το λαό κυρίαρχο στο τόπο του.
Έχουμε χρέος να δραστηριοποιηθούμε και να συμμετέχουμε στην προσπάθεια όσων εγγυώνται την ελπίδα, την προοπτική, την αισιοδοξία, την περήφανη Ελλάδα.
Να αγωνιστούμε για τη γενιά του σήμερα και του αύριο στη μνήμη της γενιάς του Πολυτεχνείου.
Έχει καταγραφεί εξάλλου ότι οι κοινωνικοί αγώνες δεν σταματούν ποτέ, έχουν συνέχεια και όποιος συμμετέχει δεν έχει καιρό να απελπιστεί.
Η Ελλάδα έχει πληγωθεί βάναυσα στο παρελθόν από τη βία, το ναζισμό και τη διχόνοια. Είναι μια ευκαιρία σήμερα, οι Έλληνες να καταδικάσουμε αυτές τις πρακτικές και να δούμε ξεκάθαρα, ποιοί καπηλεύονται την οικονομική κρίση, την αγωνία και την ανασφάλεια των πολιτών.
Ποιοί επενδύουν στην πόλωση, επιδιώκουν το διχασμό, τρομοκρατούν την κοινωνία και λαϊκίζουν απαράδεκτα, προσδοκώντας προσωπικά ή κομματικά οφέλη.
Να απομονώσουμε σήμερα αυτές τις πολιτικές και να οδηγήσουμε τη Νέα Ελλάδα στο μέλλον.
