Στο Μεσόπυργο Άρτας, στην Κοιλάδα του Αχελώου, εκεί κοντά στα σύνορα των Νομών Άρτας και Καρδίτσας υπάρχει ένα χειροκίνητο τελεφερίκ-βαγονάκι με τροχαλία και συρματόσχοινο- που χρησιμοποιείται από το 1960 για να διασχίσει κανείς τον Αχελώο.
Μοιάζει με εικόνα βγαλμένη από άλλη εποχή για τους κατοίκους όμως αποτελεί πραγματικότητα καθώς πρόκειται για το πιο κοντινό μέσο το οποίο συνδέει την Θεσσαλία με την Ήπειρο που μπορούν χρησιμοποιούν για να μετακινηθούν και να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές τους ανάγκες (μεταφορά κατοίκων, αγαθών και προϊόντων) καθώς η μόνη γέφυρα βρίσκεται 30 χλμ μακριά.
Παλαιότερα τοποθετούνταν «οδηγός του πορθμείου», από την Νομαρχία Καρδίτσας, ένας κάτοικος που ήταν υπεύθυνος για τη λειτουργία του. Σε περίπτωση απουσίας του οδηγού το πορθμείο κλειδώνονταν για την ασφάλεια των κατοίκων.
Εδώ και μερικά χρόνια όμως δεν τοποθετείται οδηγός και οι χρήστες του μέσου αυτού το χειρίζονται μόνοι τους με κίνδυνο της ζωής τους γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα συμβεί βλάβη και πόσο επικίνδυνη για τους επιβάτες θα είναι αυτή.
Κάτοικοι της περιοχής με κάθε ευκαιρία επισημαίνουν την ανάγκη για υλοποίηση ενός προγράμματος ανάπτυξης και βελτίωσης των υποδομών με την προώθηση έργων επαρχιακού και αγροτικού οδικού δικτύου που θα μειώνει τις αποστάσεις και θα διευκολύνει την καθημερινή ζωή ενώ θα οδηγήσει την γεωγραφική και εδαφική ενότητα της κοιλάδας του Αχελώο, χωρίς μειονεκτικές, απομονωμένες η δυσπρόσιτες περιοχές εξασφαλίζοντας την διασύνδεση και δικτύωση της με τους όμορους νομούς ( Ευρυτανία, Καρδίτσα, Άρτα, Αιτωλοακαρνανία).
Σημειώνουν την ανάγκη για αναβίωση , ανασυγκρότηση και διατήρηση της ζωτικότητας της περιοχής με την διασύνδεση των τοπικών δραστηριοτήτων με την τοπική παραγωγή, ιδιαίτερα δε των παραδοσιακών προϊόντων υψηλής ποιότητας ( γάλα, κρέας τυρί, ελαιόλαδο), έτσι, ώστε τα τοπικά προϊόντα να λειτουργούν ως καταλυτες για την τοπική ανάπτυξη και η προστιθέμενη αξία της τοπικής παραγωγής να πολλαπλασιάζεται και να διατηρείται και να ενισχύεται ο μέγιστος δυνατός αριθμός γεωργικών εκμεταλλεύσεων, πλήρους και μερικής απασχόλησης και οικογενειακής μορφής.
Ένα άλλο βασικό αίτημα των τοπικών αρχών και φορέων είναι η διάθεση προγραμμάτων και δράσεων για την προώθηση δραστηριοτήτων, όπως οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, η ανακαίνιση χωριών, η προστασία και διατήρηση της αγροτικής κληρονομιάς, που μπορούν να δώσουν σημαντική διέξοδο στους κατοίκους της υπαίθρου με παράλληλη αναβάθμιση της ποιότητα ζωής τους.
