Η κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα προπαγάνδιζε σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να πάρει «νέα οριζόντια μέτρα», προκειμένου να καλύψει το δημοσιονομικό κενό 2014 – 2015.
Προσέξτε… δε λέει: «Δε θα πάρω νέα μέτρα», αλλά «νέα οριζόντια μέτρα». Που σημαίνει μέτρα θα πάρω, αλλά δε θα είναι οριζόντια. Και πάνω σ’ αυτό θα διαπραγματευτώ με την τρόικα.
Τι προτάσσει;
-
Το κλείσιμο των αμυντικών βιομηχανιών ΕΑΣ και ΕΛΒΟ.
-
Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος των δικηγόρων.
-
Την εξόφληση των κρατικών χρεών σε ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ για να πουληθούν.
-
Τις στοχευμένες περικοπές στον κρατικό προϋπολογισμό.
-
Τα μέτρα μείωσης των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων.
Γύρω από αυτά τα ζητήματα και άλλα πραγματοποιείται η διαπραγμάτευση και η κόντρα αφορά στην υλοποίησή τους.
Για παράδειγμα: η εξυγίανση των αμυντικών βιομηχανιών θα γίνει με εκκαθάριση εν λειτουργία ή με κλείσιμο. Ποιοι θα μπουν μπροστά στην ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ. Αυτά διαπραγματεύονται απ’ ό,τι φαίνεται, μαζί με την:
-
Επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων.
-
Μείωση των επιτοκίων.
-
Αναχρηματοδότηση των ομολόγων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Από το περιεχόμενο της λεγόμενης «πολιτικής διαπραγμάτευσης» φαίνεται καθαρά ότι αυτή δε γίνεται για όφελος των εργαζομένων. Η κυβέρνηση παραπλανά το λαό ότι η διαπραγμάτευση γίνεται για το καλό του.
Ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τη στάση της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχόλιο του γραφείου Τύπου του αναφέρεται σε «δήθεν διαπραγμάτευση» που δεν αμφισβητεί τον πυρήνα της «μνημονιακής πολιτικής».
Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτή την τοποθέτηση προσπαθεί να συσκοτίσει δύο πλευρές:
Πρώτον, ότι διαπραγμάτευση μπορεί να υπάρξει και μάλιστα σκληρή αλλά για το πώς θα εξυπηρετηθούν τα διαφορετικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τμημάτων του κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού και όχι προς όφελος του λαού..
Δεύτερον, ότι η αντιλαϊκή επίθεση δεν περιορίζεται στην πολιτική των μνημονίων, αφορά τη ίδια την στρατηγική του κεφαλαίου και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων οι στόχοι των οποίων είχαν διακηρυχθεί πολλά χρόνια πριν την κρίση και τα μνημόνια. Στόχοι που δεν πρόκειται να αναιρεθούν με ή χωρίς μνημόνιο όσο η Ελλάδα είναι μέλος της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας της ΕΕ.
Άλλωστε, όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις σήμερα λένε «όχι άλλο μνημόνιο». Τώρα, λοιπόν, που θολώνει ακόμα περισσότερο αυτή η «αντιμνημονιακή γραμμή» και η επιχειρηματολογία περί «αναδιαπραγμάτευσης» ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται…
Τα μέτρα είτε οριζόντια, είτε κάθετα, ή όπως αλλιώς τα βαφτίσουν, θα προστεθούν σε όλα τα υπόλοιπα που έχουν παρθεί και εξαθλιώνουν τα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα υφίστανται σε ακόμα μεγαλύτερο βάθος τις επιπτώσεις της κρίσης, ενώ διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να «πληρώσουν» και την ανάκαμψη.
Να γιατί το ΚΚΕ εκτιμά ότι, ανεξάρτητα από τη «λύση» που θα επιλεγεί στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ανεξάρτητα από το εάν τα αντιλαϊκά μέτρα πάρουν τη μορφή ή όχι ενός νέου μνημονίου, το σίγουρο είναι πως ο αντιλαϊκός κατήφορος για το λαό δεν έχει τέλος…
Να γιατί οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, τα λαϊκά στρώματα που ο μόχθος τους πάει χαμένος στον καπιταλισμό, πρέπει να παλέψουν σήμερα για να βάλουν φρένο στον αντιλαϊκό κατήφορο και να στήσουν τα θεμέλια ο αγώνας αυτός να πάει μέχρι τέλους, μέχρι την πλήρη απαλλαγή από την άγρια εκμετάλλευση των παράσιτων που τούς κλέβουν τον πλούτο.
Η απεργία της 6 Νοέμβρη και η μαζική συμμετοχή σ την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ είναι μια πρώτη ηχηρή απάντηση στην κοροϊδία των «κόκκινων γραμμών» της κυβέρνησης αλλά και τα «περί σκληρής διαπραγμάτευση» και άλλες πομφόλυγες του ΣΥΡΙΖΑ.
