Με τη μαθητική παρέλαση στην οδό Καραϊσκάκη στις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης στην πόλη μας, ολοκληρώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Όλα τα σχολεία του Νομού μας τίμησαν με διάφορες εκδηλώσεις την επέτειο, ενώ στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε προσκύνημα και κατάθεση στεφάνων από αντιπροσωπείες μαθητών, προσκόπων και οδηγών στο άγαλμα του «Καραϊσκάκη», με επικεφαλής καθηγητές και δασκάλους. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε ομιλία στην αίθουσα του Δημοτικού μας Κινηματοθεάτρου από τη Δ/ντρια του 16ου Δημοτικού Σχολείου κα Θώδου Παναγιώτα προς τους υπαλλήλους της Ν.Α., δημοσίους και δημοτικούς υπαλλήλους, υπαλλήλων ΝΠΔΔ, οργανισμών κ.α. Ακολούθησε εκδήλωση για την εθνική επέτειο, την οποία παρουσίασαν μαθητές του 5ου και 16ου Δημοτικών Σχολείων Καρδίτσας, υπό την επιμέλεια των εκπαιδευτικών των παραπάνω σχολείων.
Απόσπασμα από την ομιλία της κ. Θώδου
25η του Μάρτη, το αιώνιο σύμβολο της Λευτεριάς. Μέρα σφραγισμένη με το μεγάλο γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Άγγελος πρωτοστάτης φέρνει στην Παναγιά το μεγάλο μήνυμα της απολύτρωσης του γένους των ανθρώπων. Το μήνυμα της ειρήνης, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Χαίρε γαστήρ εν Θεού σαρκώσεως, Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα.. Τα Θεϊκά τούτα λόγια φανέρωναν το άγγελμα της αγάπης του δημιουργού προς τους ανθρώπους της εποχής εκείνης, που παράδερναν στο ταραγμένο πέλαγος της αδικίας, του μίσους, της καταδυνάστευσης και του εξευτελισμού της ανθρώπινης υπόστασης. 25 του Μάρτη. Χρόνος 1821. Ένας αδυσώπητος πόλεμος σε πολλά μέτωπα που πέτυχε την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους και την παρουσία της Ελλάδας -ύστερα από απουσία αιώνων- στον πολιτικό χάρτη του κόσμου. Ένα σπουδαίο γεγονός για την ιστορία της Ευρώπης. Μια χούφτα αποφασισμένων παλικαριών ξεγύμνωνε τα γιαταγάνια, γονάτιζε στη μικρή εκκλησιά της Αγίας Λαύρας, ύψωνε το ιερό λάβαρο της Επανάστασης και έδινε το φοβερό όρκο: Ελευθερία ή θάνατος. Και οι σκληρές μάχες άρχισαν. Τα γιαταγάνια άστραφταν και τα καρυοφύλλια βροντούσαν, σκορπίζοντας το θάνατο στους εχθρούς. Ολόκληρος ο Ελληνικός χώρος είχε μεταβληθεί σ’ ένα απέραντο θέατρο πολέμου. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά πολεμούσαν τον Τούρκο κατακτητή. Η ορμή των Ελλήνων αγωνιστών ήταν ανυπέρβλητη, η αντοχή τους στον άνισο αγώνα εκπληκτική, η θέλησή τους να ελευθερωθούν αμετακίνητη. Ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων ήταν ένας αγώνας με βαθύτερο νόημα για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης και έδειχνε το δρόμο του καθήκοντος σε όλους αυτούς που στέναζαν κάτω από ανελεύθερα και τυραννικά καθεστώτα.. Ήταν ο αγώνας των Ελλήνων, ένας αδυσώπητος αγώνας του ελεύθερου πνεύματος κατά των δυνάμεων της βίας. Ήταν η απεγνωσμένη πάλη των αδυνάτων Ήταν η απεγνωσμένη πάλη των αδυνάτων ενάντια στους πανίσχυρους τυράννους.. Γι’ αυτό νικούσαν οι Έλληνες τους πάνοπλους εχθρούς. Γι’ αυτό η ανδρεία ανέτρεψε την αριθμητική υπεροχή των κατακτητών. Γι’ αυτό η ελληνική τόλμη εκπόρθησε τα οχυρά του δυνάστη και έστησε τρόπαια, στα Δερβενάκια, στην Αλαμάνα, στο χάνι της Γραβιάς. Γι’ αυτό υψώθηκαν σε φωτεινά μετέωρα ηρωισμού και αυτοθυσίας η Αραπίτσα, η Χίος, τα Ψαρά, το Μεσολόγγι και το Μανιάκι. Γι’ αυτό δονήθηκαν από θαυμασμό και ενθουσιασμό οι φιλελεύθερες ψυχές του Λόρδου Βύρωνα, του Σανταρόζα, του Φαφιέρου, του Μάγιερ και όλων των άλλων φιλελλήνων, για το πολύτιμο και πανανθρώπινο ιδανικό της ελευθερίας. Ο όρκος των Ελλήνων αγωνιστών του ’21 που εκφράζεται με τις δύο απλές λέξεις: Ελευθερία ή θάνατος, έγινε πανανθρώπινο αξίωμα και δείκτης πορείας και σάλπισμα καθολικού συναγερμού ψυχών και δυνάμεων και σύνθημα εθνικής ενότητας και υψηλής συναίσθησης και χρέους προς την πατρίδα.. Οι σκλαβωμένοι Έλληνες ήταν δεσμώτες των τυράννων, αλλά παρέμειναν Έλληνες πιστοί στα ιδανικά, στις παραδόσεις στη γλώσσα και στη θρησκεία τους και διατήρησαν αμόλυντο τον τύπο και τον χαρακτήρα της Ελληνικής φυλής με τη διαδοχή των γενεών μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Αλλά η Ελληνική επανάσταση του 1821 διδάσκει ακόμα, τι είναι εθνική τιμή και εθνική αξιοπρέπεια.. Ο θάνατος του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι προκαλεί τον παγκόσμιο θαυμασμό και διδάσκει τι σημαίνει εθελοθυσία και περιφρόνηση στο θάνατο και τι είναι εθνική συνείδηση και τιμή. Ο θρυλικός γέρος του Μοριά μας διδάσκει με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του, με τη σωφροσύνη του, τις αρετές του και τη μεγάλη αγάπη του στην Πατρίδα.. Η μεγάλη επανάσταση του 21 ήταν το αποτέλεσμα και η κατάληξη της ολοκληρωτικής αντίστασης του Ελληνικού λαού. Αυτή η καθολική αντίσταση του υπόδουλου λαού κατά των τυράννων θεμελιώθηκε και στηρίχθηκε: στη χριστιανική πίστη, στην Ελληνική γλώσσα, και στην Ελληνική ιστορία. Το τρίπτυχο τούτο αποτέλεσε την αστείρευτη πηγή της δύναμης, της θέλησης και της αποφασιστικότητας των Ελλήνων στο αντιστασιακό αγώνα του.
Χρέος όλων ήταν ο αγώνας τούτος. Χρέος που βαθιά το ένιωθαν και το εκτελούσαν όλοι, οι παπάδες και οι δάσκαλοι στα κρυφά σχολειά, οι ηγούμενοι και οι καλόγεροι στα μοναστήρια, οι αρματολοί και οι κλέφτες στα βουνά και στους κάμπους, οι νησιώτες με τα καράβια τους στις θάλασσες, οι χιλιάδες των Ελλήνων στο εξωτερικό, η μεγάλη πατριωτική οργάνωση της Φιλικής Εταιρίας, οι απλοί ραγιάδες που περίμενα το σύνθημα του μεγάλου ξεσηκωμού για την ανάσταση του γένους. Όλοι αυτοί έδωσαν το παρόν. Έκαμαν το χρέος και διέθεσαν τα πάντα για την Πατρίδα.
Στη μνήμη των ηρωικών νεκρών μας, ας σταθούμε σήμερα, για λίγο ευλαβικά, και ας συγκεντρώσουμε τις σκέψεις μας στις ηρωικές τους ψυχές που ασφαλώς αυτή την ώρα φτερουγίζουν, γύρω, και πάνω μας. Αυτές τις ώρες βρίσκεται κοντά μας ο Προμηθέας που θέλει να πληροφορηθεί από εμάς μήπως έσβησε το αθάνατο ελληνικό του φως. Είναι κοντά μας οι Μαραθωνομάχοι που μας ρωτούν αν μπορούν να στείλουν και νέο Μαραθωνοδρόμο για να αναγγείλει το ΄΄ Χαίρεται νενικήκαμε΄΄. Είναι κοντά μας οι Σαλαμινομάχοι που τεντώνουν το αυτί τους για να ακούσουν τον παιάνα τους ¨Ίτε παίδες Ελλήνων νυν υπερ πάντων αγών¨.
Είναι κοντά μας οι τριακόσιοι του Λεωνίδα που θέλουν να μάθουν αν οι Θερμοπύλες λησμονήθηκαν ή παραμένουν σύμβολο αιώνιο. ¨ Ο ξειν αγγέλειν Λακεδεμονίοις¨. Είναι κοντά μας το Βυζάντιο που θέλει να πληροφορηθεί αν είχε σκοπό η απάντηση ¨Την πόλιν ου σοί παραδίνομεν και ου φειδόμεθα της ζωής ημών¨. Είναι κοντά μας ο Ρήγας Φεραίος που θέλει να βεβαιωθεί αν ο Θούριος ηχεί στις θάλασσες, στις στεριές και στη ψυχή της Ελλάδας. Είναι κοντά μας όλοι αυτοί που έδωσαν τη ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Σήμερα πρέπει να ευχηθούμε να πρυτανεύει, πάντοτε στις σκέψεις όλων των Ελλήνων, το συμφέρον της Ελλάδας και όλοι μαζί να προχωρήσουμε ώστε να κάνουμε πιο ωραία και πιο ευτυχισμένη την Ελλάδα μας. ¨Έτσι θα εκπληρώσουμε την υποχρέωση μας προς τους εαυτούς μας και προς τα παιδιά μας. Και τότε περήφανοι, όχι μόνο για τους ένδοξους προγόνους μας, αλλά και για την προσωπική μας προσφορά στο ανέβασμα του μεγαλείου της πατρίδας, θα μπορούμε να αντικρίσουμε με της ψυχής τα μάτια, την αιθέρια, την ωραία μορφή της αιώνιας ιδέας της Ελλάδας και να επαναλάβουμε απευθυνόμενοι προς αυτήν τους στίχους του ποιητή:
«Νικούσες και τους κόσμους ελευθέρωνες». «Μιλούσες και τους άγριους ημέρωνες». «Ετραγουδούσες, μάγευες και τις σειρήνες». «Φιλοσοφούσες και το νου στους ουρανούς εφτέρωνες».
