Προχθές, με μια επιστολή μου στον τοπικό τύπο, σχολίασα τις δίκαιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Καρδίτσας. Σε ένα κείμενο, μόλις 273 λέξεων, διερωτήθηκα πραγματικά τι δουλεία μπορεί να έχει μια κυβερνητική βουλευτίνα στις απεργιακές κινητοποιήσεις, όταν με την ψήφο της οδηγούνται τα νοσοκομεία στη συρρίκνωση, στην έλλειψη των αναγκαίων μέσων για την περίθαλψη των πολιτών. Θεωρώντας ότι όσοι ψηφίζουν τέτοια μέτρα δεν έχει λογική να συμπαραστέκονται σε όσους αντιδρούν σ αυτά. Θα μου πείτε που να τη βρω τη λογική; Ε, τουλάχιστον την αναζητώ.
Και ενώ περίμενα μια πολιτική αιτιολόγηση της κατάστασης, «εισέπραξα» μια επιστολή, αποτελούμενη από 561 λέξεις, υπερδιπλάσια δηλαδή, γκεμπελικού τύπου. Στο κείμενο υπάρχουν λέξεις όπως, «παραλήρημα», «παρθενογένεση», «επαίσχυντη πολιτική», «κατάπτυστο»κλπ, αυτές που κατά κόρο ακούγονται στη βουλή. Δεν προσπάθησε δε να αιτιολογήσει έστω και μια απ αυτές. Ξαναδιάβασα το κείμενό μου και δεν βρήκα κανέναν επιθετικό προσδιορισμό. Προσπάθησε δε ανεπιτυχώς, να καταγράψει και την διαδρομή μου στην τοπική αυτοδιοίκηση.
κ. Σκόνδρα δεν σας παραλληλίζω με τον δολοφόνο Ρουπακιά. Αυτός είναι φυσικός αυτουργός για μια δολοφονία. Εσείς, οι κυβερνητικοί βουλευτές είστε ηθικοί αυτουργοί σε πολλές αυτοκτονίες και όχι μόνο. Κι η ηθική αυτουργία είναι πιο βαρύ έγκλημα από τη φυσική αυτουργία. Βέβαια δεν περιμένω να το αντιληφθείτε γιατί ίσως και να μην μπορείτε. Να ξέρετε, όμως, ότι δεν μπορείτε να κοροϊδεύετε άλλο. Είστε μια κυβερνητική βουλευτίνα που το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραμονή αυτής της κυβέρνησης. Γι αυτό και περιφέρεστε «από χωρίον εις χωρίον», ή αλλιώς «όπου γάμος και χαρά η βασίλω πρώτη»
Όλα τα άλλα τα αντιπαρέρχομαι έχοντας κατά νου το ρητό του Αϊνστάιν: «Μόνο δύο πράγματα είναι απέραντα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το πρώτο όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος»
