Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινά με πολλές δυσκολίες και εμπόδια για όλους τους εμπλεκόμενους στα ζητήματα της εκπαίδευσης τόσο τους μαθητές, όσο και τους εκπαιδευτικούς και φυσικά τους γονείς.
Ξεκινώντας από τα μικρότερα παιδιά των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών είναι αξιοσημείωτο και κατακριτέο το γεγονός ότι χιλιάδες παιδιά έχουν μείνει εκτός, καθώς οι γονείς τους εργάζονται ανασφάλιστοι με βάση το νέο εργασιακό μεσαίωνα που προσπαθεί να επιβάλει η συγκυβέρνηση με τις πλάτες της Ε.Ε.. Εξάλλου υπάρχουν και οι γονείς που εργάζονται καθ’ όλα νόμιμα με ατομική σύμβαση και μισθό από 180 (4ωρο) έως 250 (5ωρο) και αδυνατούν να αγοράσουν φυσικά στα παιδιά τους μαρκαδόρους, ξυλομπογιές και άλλα που απαιτεί η υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία από την τσέπη του γονιού. Περνώντας στα μεγαλύτερα παιδιά ο γονέας έχει να αντιμετωπίσει τα κάθε λογής φροντιστήρια, εφόσον πλέον με το νέο εκπαιδευτικό σύστημα που εφαρμόζεται είναι άκρως απαραίτητα για να μπορέσει το παιδί του να σπουδάσει. Αυτό συμβαίνει καθώς θα δίνονται εξετάσεις και στις τρείς τάξεις του Λυκείου και μάλιστα ο βαθμός θα μετράει στη διαμόρφωση του τελικού για την εισαγωγή του παιδιού στη σχολή της αρεσκείας του. Και φυσικά αφού το παιδί «πετύχει» ο γονιός έρχεται αντιμέτωπος με νέα αυξημένα έξοδα (ενοίκια, λογαριασμούς ΔΕΚΟ, διατροφή παιδιού, συγγράμματα), για να τελειώσει το παιδί του και να γίνει ένας ευέλικτος, φτηνός εργαζόμενος που θα καλύπτει ίσα ίσα τα στοιχειώδη έξοδα διαβίωσής του.
Από την άλλη οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά στην απειλή της απόλυσης και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, της ζωής τους ολόκληρης, καθώς ένας μεγάλος αριθμός τους στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής τίθεται σε διαθεσιμότητα (απολύεται) δημιουργώντας έτσι μια χαοτική κατάσταση στην εκπαίδευση όλων των βαθμίδων. Τα σχολεία, τα μειωμένα, συγχωνευμένα σχολεία που ανοίγουν με το ελλιπές αριθμητικά προσωπικό έχουν τάξεις των 25 και 30 παιδιών, όπου φυσικά είναι αδύνατον να γίνει σωστό μάθημα. Πέρα από αυτά εδώ στην ύπαιθρο η μεταφορά των παιδιών βαρύνει την τσέπη της οικογένειας καθώς δεν έχει μεριμνήσει κανείς γι’ αυτήν, αφού δεν έχει υπογραφεί καμιά νέα σύμβαση.
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια το Σωματείο μας τονίζει ότι το ζήτημα της παιδείας δεν είναι θέμα που αφορά μόνο τους γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές, αλλά όλους τους εργαζόμενους και καλεί στη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου όλου του λαού, των εργαζομένων, των ΕΒΕ, των μικρομεσαίων αγροτών, των γυναικών, της νεολαίας που θα έχει σαν στόχο την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής και την διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν παιδείας, χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις. Το σωματείο μας δηλώνει την συμπαράσταση του στον αγώνα των εκπαιδευτικών. Καλή αγωνιστική σχολική χρονιά!
