Δυναμικό και μαζικό παρόν έδωσαν οι αγρότες της Καρδίτσας που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΥ, προβάλλοντας αγωνιστικά μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, νέους, γυναίκες, τα αιτήματα τους, διεκδικώντας λύσεις. Διαδήλωσαν βροντοφωνάζοντας ότι δεν θα επιτρέψουν την καταστροφή τους από τις αντιαγροτικές πολιτικές της ΕΕ που εφαρμόζουν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, όπως η δικομματική τώρα.
Ήταν μια μεγαλειώδη διαδήλωση που οργάνωσε το ΠΑΜΕ, στα εγκαίνια της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, που ξεδιπλώθηκε σ’ όλο το μήκος της λεωφόρου Νίκης στην παραλία. Το συλλαλητήριο, δηλαδή, που και με τον όγκο του, τα συνθήματά του, το πλαίσιο πάλης βεβαίωσε ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, όπως οι μικροί και μεσαίοι αγρότες, αντιστρατεύονται μάχιμα την πολιτική του κεφαλαίου.
Να σημειωθεί ότι το πολύ μεγάλο αυτό συλλαλητήριο πέρασε – αν δεν αγνοήθηκε παντελώς- στα «ψιλά» των εφημερίδων και των άλλων ΜΜΕ.
Αντίθετα, ήταν εμφανής η επιλογή των αστικών Μέσων να προβάλλουν ως εργατική κινητοποίηση την πενιχρή συγκέντρωση που οργάνωσαν οι εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και στην οποία παραβρέθηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Τα αστικά ΜΜΕ, βασικό εργαλείο στη διατήρηση της κυριαρχίας του εκμεταλλευτικού συστήματος, ξέρουν ότι ο λαός δεν πρέπει να σπάσει τα τείχη του.
Δεν περιμέναμε από τους επιχειρηματίες των ΜΜΕ να προβάλλουν τη μεγάλη ταξική εργατική διαδήλωση του ΠΑΜΕ. Επιλέγουν λοιπόν να προβάλλουν ως «ανατρεπτική» επιλογή, την εναλλακτική λύση για το σύστημα που βρίσκεται στην εναλλαγή του πολιτικού προσωπικού, που θα συνεχίσει να υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Γι’ αυτό όλα δείχνουν εκεί, στον παλιό και στον υπό σύσταση νέο κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό. Σε κόμματα και συνδικαλιστικές ηγεσίες που δίνουν όρκο πίστης στην ΕΕ. Που δε θέλουν το λαό οργανωμένο, δε θέλουν κίνημα με στόχους και διεκδικήσεις, αλλά υποταγμένο στην εργοδοσία και το κράτος της, να μη θιγεί το καθεστώς των μονοπωλίων και των κερδών τους.
Φοβούνται το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, την ΟΓΕ την κοινωνική συμμαχία δηλαδή που καθημερινά δυναμώνει, παρά τις δυσκολίες,. Δυναμώνει το κίνημα που δεν περιορίζει τις διεκδικήσεις του μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης, αλλά ανοίγει την προοπτική για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, που παλεύει για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για να περάσει η εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
