Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες που «έφυγε» από κοντά μας ο Χρήστος.Αν και χρόνια πάλεψε στα ίσια μ΄αυτή τη σπάνια νόσο, μας είναι δύσκολο να συνηθίσουμε την απουσία του από τις καθημερινές εικόνες δίπλα μας , στο γραφείο του, στον κήπο και από όλα τα μικρά και μεγάλα της ζωής.
Ο αγώνας και το μεράκι για τον τόπο του,καταγράφηκαν αναλυτικά από τους εκπροσώπους όλων των θεσμών που υπηρέτησε με άδολο πάθος (Δήμο Καρδίτσας, ΠΕΔ, ΚΕΔΕ, εκπαιδευτικούς).
Αυτό όμως που για εμάς είναι αναντικατάστατη κληρονομιά, είναι η ειλικρινής και ανθρώπινη συμπαράσταση χιλιάδων συμπολιτών μας και μη, στην πολιτική κηδεία και στο πολιτικό μνημόσυνο. Ήταν εκεί και μας έδωσαν το χέρι, άνθρωποι που καθημερινά και σε όλη του τη ζωή υπηρέτησε ακούραστα.
Υποκλινόμαστε κύρια σ΄αυτούς, τους ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας και μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε το δύσκολο δρόμο μας χωρίς την παρουσία του Χρήστου.
Η Οικογένειά του
