Το Αθλητικό στάδιο της πόλης είναι μια υποδομή της Καρδίτσας που στόχο έχει να προάγει τον αθλητισμό και να υπηρετεί τις αθλητικές ανάγκες της πόλης, των συμπολιτών και των συλλόγων. Η αλήθεια είναι πως αν και οι αξίες με τις οποίες συνδέεται ο αθλητισμός είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαίες, ιδιαίτερα για τους νέους της περιοχής μας, στο απογυμνωμένο από αξιακό περιεχόμενο ιστορικό πλαίσιο που διανύουμε, δεν δίνουμε ως Δήμος την πρέπουσα προσοχή. Ορισμένες μάλιστα από τις αθλητικές υποδομές του Δήμου μας παραμένουν απαξιωμένες, δυσλειτουργικές, ελλιπείς και επικίνδυνες κάνοντας δυσχερές το έργο για το οποίο προορίζονται αλλά και την καθημερινότητα του πολίτη της Καρδίτσας.
Θα προσπεράσω τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν με το κολυμβητήριο της πόλης και κράτησαν για μήνες εκατοντάδες παιδιά της Καρδίτσας μακριά από την πισίνα και θα εστιάσω σε ένα πρόσφατο συμβάν στο αθλητικό στάδιο. Σε ένα συμβάν που μαρτυρά το ανοργάνωτο πλαίσιο που διέπει την λειτουργία των αθλητικών υποδομών του Δήμου, την αδιαφορία των υπευθύνων, την ανεπάρκεια του εξοπλισμού και την επικράτηση της λογικής «στο χωριό μου προτεραιότητα έχω εγώ», στερώντας την πρόσβαση σε πολλούς εν δυνάμει χρήστες αλλά και την δυνατότητα αλλαγών στην κατεύθυνση του εξορθολογισμού της λειτουργία του.
Έτσι έχουν όμως τα πράγματα… όταν μάθεις να λειτουργείς με ένα συγκεκριμένο τρόπο όσο λάθος και αν είναι αυτός, αν δεν υπάρχει βούληση για αλλαγή, η δύναμη της αδράνειας αφήνει τα πράγματα να διαιωνίζονται στο διηνεκές.
Παρασκευή απόγευμα λοιπόν στο στάδιο της πόλης, η προσπάθεια διεκδίκησης ενός ημίωρου άσκησης στο Δημοτικό μας γυμναστήριο (τον νεκρό χρόνο που τα τέκνα απολαμβάνουν την δροσιά του κολυμβητηρίου) αποδείχθηκε περισσότερο άσκηση για τα νεύρα και λιγότερο για το σώμα. Το γυμναστήριο (αίθουσα βαρών) ήταν κλειστό (όπως πολλές φορές συμβαίνει τον τελευταίο χρόνο) ανακοινώσεις δεν υπήρχαν, υπεύθυνοι δεν υπήρχαν, και κλειδιά βεβαίως, επίσης δεν υπήρχαν. Τελικά μετά από την μάταιη αναζήτηση λύσης οδηγήθηκα (όσο και αν πίεσα προς την αντίθετη κατεύθυνση) στο άλλο εθνικό μας σπορ του φραπέ και της σιέστα, σχολιάζοντας με τους συμπαθείς και πάντα εξυπηρετικούς ιδιοκτήτες του αναψυκτηρίου του πόσο δύσκολο είναι ακόμη και για κάποιον που έχει συχνή επαφή με το Δημοτικό στάδιο να βγάλει άκρη με την ανοργανωσιά που επικρατεί. Σκέψου μάλιστα να έρθει και κανένας ξένος τι έχει να γίνει….
Δεν έπαιζα λόττο καλύτερα…. Πριν προλάβω να τελειώσω τη φράση μου μια κοπέλα από την Φιλανδία (νύφη στην περιοχή όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια) ρωτούσε στα Αγγλικά που είναι το γυμναστήριο και πως μπορεί να έχει πρόσβαση. Άντε τώρα εσύ να εξηγήσεις τα ανεξήγητα. Από που να το πιάσεις δηλαδή και πως να καταλήξεις…
Αλλά μιας και πλέον το θέμα έγινε «Εθνικό» και ο Ξένιος Δίας δεν άφηνε πολλά περιθώρια εφυσηχασμού έπρεπε να βρούμε λύση. Με τα πολλά λοιπόν η δουλειά έγινε… αναδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το Ελληνικό φιλότιμο, καθώς με τη βοήθεια και την ανοχή του γυμναστή ενός τοπικού συλλόγου που είχε προπόνηση με τους αθλητές του αποκτήσαμε την πολυπόθητη πρόβαση στο Δημ. Γυμναστήριο.
Το Δημοτικό μας γυμναστήριο (αίθουσα βαρών) τώρα για να σχολιάσουμε και ακόμη ένα θέμα ουσίας παραμένει σε «ημιάθλια» κατάσταση με απαξιωμένο εξοπλισμό που δεν έχει αλλάξει εδώ και χρόνια, βρώμικο, χωρίς ψύξη δημιουργώντας απαράδεκτες συνθήκες προπόνησης για τους αθλούμενους που ακόμη και αρκετές δεκαετείες πριν να γυρνούσαμε πάλι δεν θα δικαιολογούνταν.
Πρόθεση όμως…παρά το χιούμορ είναι να βρεθούν λύσεις και να εξορθολογιστεί η λειτουργία των αθλητικών υποδομών του Δήμου μας. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρχει βούληση και διάθεση να αλλάξουμε τον τρόπο που μάθαμε να λειτουργούμε ως σήμερα. Πολλά από τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν δεν χρειάζονται χρήματα αλλά όραμα και σωστό σχεδιασμό, στοιχεία που δυστυχώς απουσιάζουν. Και βεβαίως αληθινή διάθεση να αλλάξουμε και να γίνουμε εμείς η αλλαγή που ζητάμε από τον κόσμο.
Επειδή όμως κάποια πράγματα έχουν ονοματεπώνυμο και οι ευθύνες πρέπει να αποδίδονται, το κύριο μέρος της ευθύνης εδώ έχει ο Δήμος μας και ο Αθλητικός Οργανισμός και είναι δική τους ευθύνη να συντηρήσουν τον εξοπλισμό του Σταδίου, να εξορθολογίσουν την λειτουργία του, να κρατήσουν ανοιχτό το κολυμβητήριο για το καλοκαίρι (2 εβδομάδες είναι αρκετές για εργασίες συντήρησης αν χρειάζονται δεδομένου πως φέτος η πισίνα έμεινε κλειστή πολύ μεγάλο διάστημα), να ανοίξουν τον χώρο στους πολίτες, να προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες προπόνησης στους αθλητές της πόλης, να δώσουν την πρέπουσα σημασία σε αυτά που μας πηγαίνουν μπροστά και μας κάνουν καλύτερους. Είναι δική τους ευθύνη να σταθούν στο ύψος που τους αναλογεί, και είναι δικό τους χρέος να υπηρετήσουν τους πολίτες της Καρδίτσας όπως τους αξίζει.
Αριστοτέλης Τσόγκας
