Με μια αιφνιδιαστική κίνηση, μέσα στο Πάσχα, η κυβέρνηση εσπευσμένα και επιθετικά προχωρά στις απαραίτητες νομικές ρυθμίσεις για την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και ετοιμάζει «φύλλα πορείας» για την υποχρεωτική μετάθεση πολλών εξ αυτών σε όλη την Ελλάδα.
Η κίνηση και τα μέτρα αυτά έρχονται να προστεθούν σε ένα πακέτο που έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής, συνεχίζει να διαμορφώνεται στην ίδια κατεύθυνση και περιλαμβάνει:
Τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων και τάξεων και το στοίβαγμα των μαθητών.
Την μισθολογική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών, την μετακύλιση του κόστους μεταφοράς των μαθητών αλλά και λειτουργικών εξόδων στους γονείς.
Τον νόμο 4093/2012 περί αυτοδίκαιης αργίας που οδηγεί όλο το δημόσιο στο βασίλειο του φόβου.
Την καρικατούρα της αξιολόγησης, με στόχο την τιμωρία των εκπαιδευτικών και τον απόλυτο έλεγχο του παιδαγωγικού έργου, ώστε να είναι πλήρως εναρμονισμένο με το αξιακό πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς».
Και το έργο θα συνεχιστεί. Θα δούμε κι άλλα.
Σε πρώτο πλάνο φαίνεται ότι ο στόχος είναι η εκπλήρωση των «δημοσιονομικών στόχων» του μνημονίου που καθόρισε η τρόικα και η τρικομματική κυβέρνηση, ώστε να πέσουμε από το 3% του ΑΕΠ στο 2% στις δαπάνες για την Παιδεία. Ήμασταν που ήμασταν τελευταίοι στην Ευρώπη……
Στο βάθος φαίνονται και άλλοι στόχοι.
Η κατάργηση της μονιμότητας, η παιδεία για τους λίγους, η πλήρης καταστολή των δημοκρατικών αντανακλαστικών, που είναι αναγκαίο να μεταβιβαστεί και στις επόμενες γενιές, ώστε να αποδεχτούν οι νέοι την επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα που προετοιμάζουν για όλους τους εργαζόμενους.
Ακολουθεί η καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων, αφού θα λιγοστεύουν οι εργαζόμενοι και οι εισφορές τους, με αποτέλεσμα την μείωση όλων των συντάξεων.
Βέβαια, η κυβέρνηση, οι αποφυάδες της και οι φίλοι της επιχειρηματίες, που ελέγχουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, θα παίξουν τα γνωστά: σπίλωση του κλάδου των εκπαιδευτικών, όπως κάνουν με όλους τους εργαζόμενους που διεκδικούν, προσπάθεια να εμφανίσουν ότι όλα γίνονται για το καλό των παιδιών και της εκπαίδευσης.
Σ’ αυτό το τοπίο που περιγράψαμε, το ΠΥΣΔΕ θα κληθεί να συμμετέχει στη διαχείριση μιας πολύ δύσκολης κατάστασης. Να προτείνει ποιοι θα πάρουν φύλλα πορείας, με βάση τα στοιχεία που θα έχουν δώσει οι διευθυντές των σχολείων. Ανάλογα με τον «ζήλο» που θα επιδείξουν στη χρήση όλου του πρόσφατου νομικού οπλοστασίου στα διάφορα επίπεδα αυτοί που θα πάρουν τις αποφάσεις, εκτιμούμε ότι, ο ένας στους πέντε μέχρι και ο ένας στους τρεις εκπαιδευτικός θα μετακινηθεί ή θα «του επισπεύσουν» τη συνταξιοδότησή του.
Η θέση μας είναι ότι οι αιρετοί του ΠΥΣΔΕ θα πρέπει να κινηθούν σε συνεργασία με το ΔΣ της ΕΛΜΕ και τις γενικές συνελεύσεις των καθηγητών. Η λύση του προβλήματος δεν μπορεί να δοθεί μέσα στα ασφυκτικά όρια της διαχείρισης ενός υπηρεσιακού συμβουλίου, του οποίου η πλειοψηφία είναι φιλοκυβερνητική. Η λύση θα δοθεί μέσα από τους αγώνες των εκπαιδευτικών, των γονέων, των μαθητών και όλων των εργαζομένων, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, που πρέπει να προστατεύσουν το δικαίωμα της μόρφωσης για τα παιδιά τους και τα εργασιακά δικαιώματα για όλους.
Για την Εκπαιδευτική Δράση
Διονυσία Ματιάτου – Γεωργία Αμπατζή
Αιρετά μέλη ΠΥΣΔΕ Καρδίτσας
