Διαβάζω στο σημερινό τύπο: “τριβές Σαμαρά με τους πολιτικούς του εταίρους που ζητούν μεγαλύτερη συμμετοχή στην άσκηση εξουσίας και στις πελατειακές διευθετήσεις…Ο επόμενος διοικητής του ΟΑΕΔ θα είναι κοινής αποδοχής, ενώ οι επιδοτούμενες θέσεις εργασίας που περιλαμβάνον τα προγράμματα του ΟΑΕΔ θα μοιρασθούν και στα τρία κόμματα”. Ε! Αυτά τα πράγματα, σε βγάζουν από τα ρούχα σου. Αυτό το πολιτικό σύστημα…δε παίζεται!!! Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις ήταν η αιτία που οι διάφοροι κομματικοί εγκάθετοι και πολιτευτές, καταλάμβαναν τις θέσεις οργανισμών κλπ. Να όμως που τα πράγματα παραμένουν τα ίδια, ακόμη και στις κυβερνήσεις συνεργασίας. Τώρα και με την τρικομματική κυβέρνηση έχουν αποφασίσει να πλαισιώσουν την κρατική μηχανή ανάλογα με τη δύναμή τους. Για κάθε 7 θέσεις θα αντιστοιχούν ΝΔ=4,ΠΑΣΟΚ=2 & ΔΗΜΑΡ=1. Ωραίο κι αυτό!!! Η αξιοκρατία για άλλη μια φορά πάει στο…βρόντο. Από το open.gov του Γιώργου, μπήκαμε στο κολλητός.gov της τρικομματικής κυβέρνησης…
Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Ένα από τα βασικότερα προβλήματα της δημόσιας διοίκησης αποτελεί η ελλιπής οργάνωση και στελέχωσή της. Αυτή η φαιδρή διαδικασία της αποκατάστασης των «ημέτερων» οι οποίοι κατά κανόνα αποτελούν τους «αγωνιστές» και καταλαμβάνουν το κράτος, με σκοπό να το κουμαντάρουν, πρέπει να σταματήσει. Έτσι πειραματισθήκαμε με τoopen.gov του Γιώργου το οποίο όχι μόνο απέτυχε, αλλά εξευτέλισε και το τελευταίο ίχνος αξιοκρατίας που υπήρχε. Ήταν ένα σύστημα ελλιπώς προετοιμασμένο αφενός, και αφετέρου είχε να αντιμετωπίσει το σκληρό κομματικό πυρήνα των κάθε λογής διαδρομιστών που ξημεροβραδιάζονταν στους προθαλάμους των υπουργικών γραφείων για μια θέση στα διοικητικά συμβούλια οργανισμών και «ευαγών» ιδρυμάτων της χώρας. Πολλοί βέβαια από τους οργανισμούς αυτούς ήταν και είναι, άχρηστοι. Πιστεύαμε ότι, μετά το φιάσκο του open.gov, δεν θα καταλήγαμε, έχοντας μάλιστα τρικομματικό κυβερνητικό σχήμα, στην επαναστελέχωση των διοικήσεων μέσω ενός ανάλογου μοντέλου που λέγεται… κολλητός.gov (διακυβέρνηση των κολλητών).Τι έχουμε πάλι σήμερα ; Διάφοροι πολιτευτές β’ διαλογήςστις διοικήσεις οργανισμών, και διάφοροι κολλητοί και κομματάρχες στις διευθύνσεις των υπηρεσιών.
Όλα αυτά, σε όσους παρακολουθούν την ελληνική πολιτική πραγματικότητα τις τελευταίες δεκαετίες, είναι γνωστά. Όμως τα ψέματα τελείωσαν και πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούμε. Η περίοδος που διανύουμε θεωρείται η πλέον κρίσιμη για το μέλλον της χώρας. Πρέπει να επικρατήσει η αξιοκρατία και η συνεχής αξιολόγηση. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, με τους κολλητούς, τους κουμπάρους και τους εγκάθετους. Οι θέσεις ευθύνης απαιτούν κύρος και υπερκομματική έξωθεν καλή μαρτυρία. Το πελατειακό σύστημα και η λογική της διανομής και αναδιανομής της εξουσίας στους κάθε λογής αξιωματούχους και στα κρατικοδίαιτα ενεργούμενά τους, μας έφεραν στα σημερινά αδιέξοδα. Η δημόσια διοίκηση αποτελεί το βασικό εργαλείο ανάπτυξης, και πρέπει να είναι ευέλικτη, αξιοκρατική και αποτελεσματική.
Εν κατακλείδι, η χώρα μας πρέπει να ανοίξει χώρους για τους δημιουργικούς και αποτελεσματικούς ανθρώπους και να φτιαχτεί ένα αντιγραφειοκρατικό και δίκαιο κράτος, μακριά από εξαρτήσεις και πελατειακές λογικές. Ένα κράτος που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και όχι να ευνοεί τους κολλητούς και τους «σφογγοκολάριους» της εκάστοτε εξουσίας.
