Η 1η Απριλίου είναι μία ημέρα που το κατεστημένο προσπαθεί να εξορίσει στην αφάνεια. Ενώ γίνονται αναφορές σε κάθε είδους επετείους και ημέρες έως τις πιο απίθανες ή γελοίες που μπορεί να φανταστεί κανείς, αγνοείται και υποβαθμίζεται μία μεγάλη επέτειος της σύγχρονης όχι μόνο ελληνικής αλλά και παγκόσμιας ιστορίας.
Την 1η Απριλίου 1955, ξεκίνησε στην Κύπρο ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ για την απελεθέρωσή της από τους Άγγλους κατακτητές που 4 χρόνια μετά οδήγησε στη δημιουργία του Κυπριακού Κράτους.
Η ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών), υπήρξε η ένοπλη οργάνωση που με αρχηγό τον Γεώργιο Γρίβα τον θρυλικό «Διγενή», με ελάχιστους άνδρες με ανεπαρκή και απηρχαιωμένο οπλισμό, στηριγμένη στην καλή της οργάνωση, στις στρατιωτικές ικανότητες και εμπειρία του αρχηγού της, στην αποδοχή και τη συνεργασία του ελληνοκυπριακού πληθυσμού αλλά προπάντων στο υψηλό αγωνιστικό φρόνημα, την πειθαρχία την γενναιότητα, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία των μελών της που τα περισσότερα ήταν νεαρής ή και μετεφηβικής ηλικίας, κατόρθωσε να κατανικήσει τα πολλαπλάσια επίλεκτα ειδικά στρατεύματα και τις αστυνομικές δυνάμεις καταστολής που αντέταξε ο κατακτητής, ενισχυμένες με την αυθαιρεσία ειδικών «αντιτρομοκρατικών» νόμων που αναιρούσαν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα των Κυπρίων.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ είχε ένα και μοναδικό απαρέγκλιτο στόχο την ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα και κανενός άλλου είδους πολιτική λύση δεν ετίθετο καν προς συζήτηση. Άλλωστε στο Δημοψήφισμα του Ιανουαρίου του 1950 που είχε συμμετοχή 96 %, το αποτέλεσμα ήταν υπέρ της Ενώσεως με την Ελλάδα κατά 99%.
Οι ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, το διεθνές διπλωματικό παιχνίδι αλλά κυρίως η προδοτική παρέμβαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ευάγγελου Αβέρωφ, και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που συνέπραξαν με την πολιτική των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας και εγκατέλειψαν την ιδέα της ΕΝΩΣΕΩΣ της Κύπρου με την Ελλάδα, οδήγησαν στις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου τον Φεβρουάριο του 1959.
Αποτέλεσμα ήταν μία «ανεξάρτητη» Κύπρος με δυσανάλογα μεγάλη για τον πληθυσμό της συμμετοχή της τουρκικής μειονότητας και την θέσπιση ως εγγυητριών δυνάμεων την Ελλάδα, την Μ. Βρετανία και την Τουρκία (που όμως ήδη από το 1923 είχε παραιτηθεί από κάθε της δικαίωμα). Το νόθο καθεστώς που προέκυψε οδήγησε στην συμφορά του 1974 (όπου πάλι έδωσαν το όλεθρο «παρών» τους ο Καραμανλής και ο Μακάριος) και στην σημερινή αδιέξοδο όπου οι ζοφερές προοπτικές ενός απόλυτα εξαρτημένου προτεκτοράτο εναλλάσσονται με την μεθόδευση μιας «αλεξανδρεττοποίησης» της Κύπρου από την Τουρκία ή σε μία μονόπλευρη «ένωση» και οριστική απώλεια του σκλαβωμένου βορείου της τμήματος.
Ο νικηφόρος αγώνας της ΕΟΚΑ, αν και προδόθηκε από το αριστερό και δεξιό πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος και της Κύπρου και έμεινε ανολοκλήρωτος, δεν παύει να αποτελεί ορόσημο για την Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία αφού εκτός από εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας είναι και ο θρίαμβος ενός ολιγάριθμου λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό μιας παντοδύναμης αυτοκρατορίας.
Επιβάλλεται, η 1η Απριλίου 1955 να καθιερωθεί σαν εθνική εορτή για να θυμίζει πόσα η ευψυχία, το φρόνημα και ο ηρωισμός των Ελλήνων μπορούν να πετύχουν, το χρέος μας και των επομένων γενεών απέναντι στον προδομένο και ημιτελή αγώνα της ΕΟΚΑ και να υπογραμμίζει διαχρονικά ότι για την ελευθερία του λαού μας τότε, ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ, να μην περιμένουμε την λύση ούτε από ασπόνδυλους υποταγμένους πολιτικάντηδες τοπικούς διαχειριστές των ξένων συμφερόντων και επιδιώξεων ούτε από κανένα ξένο δήθεν «φίλο» ή «σύμμαχο» που μοναδικό του μέλημα είναι να προωθήσει τα δικά του συμφέροντα.
Καρδίτσα 30 Μαρτίου 2013
Κώστας Καρδαράς
Χειρουργός
Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσης
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου
του Εθνικού Μετώπου
