(του Ντίνου Χρ. Ρόβλια, Βουλευτή Καρδίτσας, μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ).
Από τότε που η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση, τα αγροτικά θέματα και το βιοτικό επίπεδο των αγροτών πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η αγοραστική δύναμη και η ποιότητα ζωής των αγροτών πριν το 2004, δηλαδή επί ΠΑΣΟΚ, δεν συγκρίνεται με την σημερινή δραματική κατάσταση στην οποία τους οδήγησε η κυβέρνηση της Ν.Δ.. Έπρεπε όμως αυτή η κατάσταση να φτάσει στο απροχώρητο για να κινητοποιηθούν πάλι οι αγρότες, το ίδιο δυναμικά όπως την εποχή που ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ. Πραγματικά οι αγροτικές κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη, έστω και με καθυστέρηση πέντε χρόνων, είναι εντυπωσιακές και ίσως αποδειχθούν και αποτελεσματικές. Λέω «ίσως» γιατί τουλάχιστον μέχρι σήμερα η κυβέρνηση συνεχίσει να εμπαίζει τους αγρότες. Οι υποσχέσεις που έδωσε ο κ. Χατζηγάκης αφορούν στο μεγαλύτερο μέρος τους αποζημιώσεις των αγροτών μέσω του ΕΛΓΑ για καταστροφές και ζημιές σε διάφορα προϊόντα. Όμως, αυτά τα χρήματα, αυτές οι αποζημιώσεις, έπρεπε να δοθούν στους αγρότες έτσι και αλλιώς βάσει της νομοθεσίας. Τι δίνει λοιπόν η κυβέρνηση στους αγρότες; Δίνει υποσχέσεις. Με ποιο τρόπο ενισχύει το εισόδημά τους; Με κανένα τρόπο. Ζητούμενο του κ. Καραμανλή και του κ. Χατζηγάκη είναι πρωτίστως η δημιουργία εντυπώσεων. Αθροίζουν ποσά που δικαιούνται οι αγρότες, με άλλα ασαφή ποσά που ουδείς γνωρίζει πώς θα δοθούν, πότε θα δοθούν, σε ποιους θα δοθούν και με ποια κριτήρια και διαδικασίες, ώστε να καταλήξουν σε ένα ποσό, που δήθεν θα δοθεί, με μοναδικό σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων. Η αποχωρούσα κυβέρνηση έχει ήδη «ανοίξει» την προεκλογική περίοδο. Μοιράζει πάλι ανέξοδες υποσχέσεις προς τους αγρότες χωρίς αντίκρισμα, όπως έκανε το 2004 και το 2007. Ουδείς όμως πλέον τους πιστεύει. Οι αγρότες γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν αποφάσισε καμία ενίσχυση στο εισόδημά τους και καμία αναπλήρωση στο χαμένο εισόδημά τους. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. και ο κ. Καραμανλής εμπαίζουν για μια ακόμη φορά τους αγρότες, χωρίς πολιτική, χωρίς ευαισθησίες, χωρίς πρόγραμμα. Άλλωστε, τι πρόγραμμα να κάνουν, αφού σε λίγο φεύγουν. Αυτοί που ήθελαν δήθεν να είναι «χρήσιμοι» για τον τόπο και δεν ήθελαν να είναι «ευχάριστοι», όπως ισχυρίζονταν ο κ. Καραμανλής, ξαφνικά γίνονται ιδιαίτερα «ευχάριστοι» (στα λόγια βέβαια μόνο), αφού τον «λογαριασμό» των υποσχέσεών τους τον στέλνουν στην επόμενη κυβέρνηση. Μια ανεύθυνη αντιπολίτευση, όπως ήταν η Ν.Δ., εξελίχθηκε σε ανεύθυνη κυβέρνηση, δηλαδή κυβέρνηση Καραμανλή.
