Το θέμα του χωρισμού των οικισμών Γραμματικού και Νέου Ικονίου σε δύο Τοπικές Κοινότητες προωθεί ο Δ. Σοφάδων μετά από σχετικό αίτημα των κατοίκων. Είχαν προηγηθεί σχετικές συζητήσεις και συνεννοήσεις για το ζήτημα τόσο με το Τοπικό Συμβούλιο όσο και με κατοίκους των δύο οικισμών από το Δήμαρχο Σοφάδων Μπάμπη Παπαδόπουλο, ο οποίος έφερε και το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Το Δημοτικό Συμβούλιο με την υπ’ αρ. 26/2013 απόφασή του έκανε δεκτή την εισήγηση του Δημάρχου για την αποδοχή τόσο του σχετικού αιτήματος των κατοίκων όσο και της θετικής γνωμοδότησης του Τοπικού Συμβουλίου Γραμματικού. Στην εισήγησή του ο Δήμαρχος Σοφάδων ανέφερε ότι:
“ο οικισμός του Νέου Ικονίου δημιουργήθηκε μετά την έλευση προσφύγων της μικρασιατικής καταστροφής. Σήμερα, ενενήντα χρόνια μετά, οι δυο οικισμοί είναι σχεδόν ισοπληθείς. Έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά αφού πρόκειται για πληθυσμούς με αγροτοκτηνοτροφικά στοιχεία. Υπάρχουν όμως και αρκετά στοιχεία που διαφοροποιούν τους δύο πληθυσμούς, όσον αφορά τα πολιτιστικά κυρίως χαρακτηριστικά.
Πάγιο αίτημα των κατοίκων των δυο οικισμών όπως αποτυπώνεται και με σχετικά έγγραφα που υπογράφονται από όλους σχεδόν τους κατοίκους είναι ο διαχωρισμός των δυο οικισμών σε χωριστές κοινότητες. Ιστορικά οι δυο οικισμοί αποτελούν ενιαία νομική προσωπικότητα και αποτελούν μία κοινότητα από το 1930 (ΦΕΚ 251/Α/24-7-1930) με διακοπή μιας περιόδου 14 μηνών από τις 2/9/1966 μέχρι τις 18/11/1967. Κατά την περίοδο αυτή ο οικισμός Ν. Ικονίου αναγνωρίστηκε ως έδρα Κοινότητας (ΦΕΚ 202/Α/12-9-1966).
Το 1967 όμως οι δυο οικισμοί αποτέλεσαν και πάλι ενιαία κοινότητα (ΦΕΚ18/18-11-1967) η οποία παραμένει από τότε μέχρι σήμερα. Η μορφή της Κοινότητας Γραμματικού με τους δύο οικισμούς πιστεύουμε ότι δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων και αδικεί τους κατοίκους τους. Όπως προανέφερα οι δυο οικισμοί είναι ισοδύναμοι σχεδόν πληθυσμιακά. Επίσης, αυτό το πληθυσμιακό χαρακτηριστικό του καθενός εκ των δυο οικισμών δεν διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες Τοπικές Κοινότητες του Δ. Σοφάδων. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις κατά τις οποίες και οι δυο οικισμοί πληθυσμιακά είναι μεγαλύτεροι από ορισμένους οικισμούς του δήμου μας που αποτελούν Τοπική Κοινότητα.
Επιπλέον, στον καθένα εκ των δυο οικισμών υπάρχουν και συντηρεί ο Δήμος χωριστές υποδομές: Δύο υδραγωγεία με δίκτυο ύδρευσης, δυο σχολικά κτίρια, δυο κοινοτικά κτίρια, δυο αποχετευτικά δίκτυα, δυο γήπεδα ποδοσφαίρου, κλπ.
Είναι αυτονόητο το γεγονός ότι ενώ οι δυο οικισμοί εμφανίζονται τυπικά ως μια κοινότητα εν τούτοις οι ανάγκες συντήρησης των υποδομών είναι πολύ μεγαλύτερες σε σύγκριση με άλλες Κοινότητες. Η δημιουργία δυο χωριστών κοινοτήτων θα λύσει εν πολλοίς αυτό το πρόβλημα.
Επιπλέον η κουλτούρα που αναπτύχθηκε στους κατοίκους των δυο οικισμών καθώς και ο τρόπος ζωής, οι συνήθειες, οι κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, οι επαγγελματικές και συνδικαλιστικές ανάγκες και δράσεις οδήγησαν τους πληθυσμούς σε χωριστές μορφές ζωής και οργάνωσης. Για παράδειγμα υπάρχουν χωριστοί Μορφωτικοί Σύλλογοι, χωριστοί Αγροτικοί Σύλλογοι, κλπ.”
