Με αφορμή τη 48ωρη απεργία των εργαζομένων στις κοινωνικές δομές των Δήμων θα επιχειρήσουμε μια αποτίμηση της σημερινής κατάστασης με άξονα αναφοράς το Δήμο μας. Η πρώτη απόφαση της διοίκησης του Δήμου Καρδίτσας που αποδοκιμάστηκε καθολικά από την αντιπολίτευση είχε να κάνει με το μέλλον των Δημοτικών Επιχειρήσεων και τη μοίρα που η διοίκηση επιφύλασσε για τη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Καρδίτσας (ΔΗΚΕΚ). Στις 10 Μαρτίου του 2011, έπειτα από μια ζωηρή συζήτηση στα πλαίσια συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, η διοίκηση αποφάσισε να συνενώσει τις Κοινωφελείς Επιχειρήσεις των Δήμων Ιτάμου, Κάμπου, Καλλιφωνίου και Μητρόπολης στη ΔΗΚΕΚ, χωρίς όμως να πείσει για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος.
Από την πλευρά μας, όσοι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης τοποθετηθήκαμε, τονίσαμε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί η πρόταση της διοίκησης. Η οικονομική κρίση ήτανε πλέον δεδομένη και η δυνατότητα χρηματοδότησης των Επιχειρήσεων φάνταζε μακρινό παρελθόν. Η πρότασή μας ήτανε σαφής: Μεταφορά των προγραμμάτων και των δράσεων της ΔΗΚΕΚ σε μια διεύθυνση του Δήμου. Με τον τρόπο αυτό ο Δήμος επιτύγχανε την ίδια επιχειρησιακή ικανότητα με σαφώς λιγότερα έξοδα μιας και η λειτουργία επιχείρησης συνεπάγεται έξοδα διοίκησης. Υποστηρίξαμε εναγωνίως ότι η διοίκηση χωρίς να μας παρουσιάσει όχι στοιχεία αλλά έστω ενδείξεις βιωσιμότητας, επιμένει να διατηρήσει μια Επιχείρηση την οποία θα εγκαταλείψει στη μοίρα της υποχρηματοδότησης θέτοντας σε κίνδυνο προγράμματα, εργαζομένους και ωφελούμενους συμπολίτες.
Σήμερα, δυο χρόνια μετά, έχουνε δικαιωθεί όλες οι δυσοίωνες προβλέψεις μας. Ο Δήμος έχει εγκαταλείψει τη ΔΗΚΕΚ, την οποία διατηρεί δίχως να χρηματοδοτεί. Η κατάσταση στην Επιχείρηση είναι δραματική. Πρόκειται για άλλη μια περίπτωση κατά την οποία ο αυτόματος πιλότος του Δήμου Καρδίτσας καλείται να δώσει λύση. Εφόσον η διοίκηση δεν έχει αναλάβει την εκπόνηση ενός σχεδίου αλλά επιμένει σε αντιμετώπιση του τύπου «βλέποντας και κάνοντας», η τελική λύση θα έρθει βιαίως και θα είναι επώδυνη. Και εξηγούμαι.
Η διοίκηση που με τόση θέρμη διατήρησε το καθεστώς της Κοινωφελούς Επιχείρησης αρνείται επί δυο χρόνια τη χρηματοδότηση των αναγκών της. Ισχυρίζεται μονότονα ότι η Επιχείρηση ανταπεξέρχεται μέσω των εσόδων της από τα προγράμματα αν και όλοι γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο τρόπος χρηματοδότησης των προγραμμάτων που υλοποιεί η Κοινωφελής Επιχείρηση έχει αλλάξει ριζικά. Η χρηματοδότηση του «Βοήθεια στο Σπίτι» καλύπτει μόλις το 5% των λειτουργικών της εξόδων ενώ η χρηματοδότηση των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) έχει μειωθεί από 2.800 σε 1.400 ευρώ ανά ωφελούμενο παιδί. Επιχειρώντας μια αναφορά στα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα της Επιχείρησης αναφέρω ενδεικτικά: μισθός λογιστή ως εξωτερικού συνεργάτη, μισθός διευθύντριας αορίστου χρόνου, μισθός κλητήρα αορίστου χρόνου, μισθοί δυο ατόμων με πρόγραμμα ΑΜΕΑ του ΟΑΕΔ για τους οποίους έληξε η χρηματοδότηση του ΟΑΕΔ καθώς και για εργαζόμενους με πρόγραμμα ΑΜΕΑ που σταδιακά είχαν λήξει οι συμβάσεις τους χωρίς να λαμβάνεται η επιχορήγηση από τον ΟΑΕΔ τους προηγούμενους μήνες, ενοίκια κτιρίων Τράπεζας Ρουχισμού και Δήμου, υποχρεώσεις παρελθόντων ετών, αγωγές προς τη ΔΗΚΕΚ που χρίζουν νομικής υποστήριξης, δάνεια, περαίωση παρελθόντων ετών, ΙΚΑ, εισφορές και ρυθμίσεις παλαιοτέρων εισφορών, απόδοση φόρων, μισθός ορκωτού λογιστή και σαν να μην έφθαναν αυτά, μισθός προέδρου που η σημερινή διοίκηση καθιέρωσε. Ενώ η ΔΗΚΕΚ πνιγότανε στα έξοδα, έφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο απόφαση για καταβολή αποζημίωσης προέδρου, στην οποία φυσικά αντιδράσαμε έντονα. Απτόητη η διοίκηση του Δήμου επικύρωσε με την πλειοψηφία της την απόφαση της ΔΗΚΕΚ και προχώρησε στην καταβολή μηνιαίας χρηματικής αποζημίωσης της προέδρου. Εκεί εξαντλήθηκε η αποφασιστικότητά της.
Σήμερα, μοναδική πηγή εσόδων αποτελούν τα 40.000 ευρώ ετησίως που εισπράττει η ΔΗΚΕΚ από την εκμίσθωση του Δημοτικού Κινηματοθεάτρου και του Θερινού Κινηματογράφου. Το ποσό όμως αυτό αδυνατεί να καλύψει τις δαπάνες των προγραμμάτων (έξι δομές Βοήθεια στο Σπίτι και πέντε δομές ΚΔΑΠ) και των υπόλοιπων λειτουργικών εξόδων που αναφέρθησαν.
Το λάθος λοιπόν έγινε. Η διοίκησε αποφάσισε να διατηρήσει μια Επιχείρηση την οποία δε σκοπεύει να χρηματοδοτήσει. Εάν ισχυριστεί ότι το 2011 έλαβε τη σωστή απόφαση θα επανέλθω με περισσότερα επιχειρήματα. Το ζητούμενο όμως δεν είναι οι διαπιστώσεις αλλά το μέλλον. Το μέλλον της Επιχείρησης υπό το πρίσμα των επιλογών της διοίκησης δεν είναι βιώσιμο. Οι εργαζόμενοι είναι ήδη απλήρωτοι εδώ και πέντε μήνες. Επίσημη θέση της διοίκησης για υποβολή αίτησης υπαγωγής στο Μητρώο Παρόχων του ΙΚΑ για το νέο «Βοήθεια στο Σπίτι» δεν υπάρχει. Η διοίκηση δεν έχει λάβει αποφάσεις. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Απλά συμπαρίσταται στη σημερινή πανελλήνια απεργία των κοινωνικών δομών, αίτημα της οποίας είναι η άμεση σύσταση οργανωμένων κοινωνικών υπηρεσιών σε κάθε Δήμο. Αυτό δηλαδή που προτείναμε και απέρριψε!
Σε τούτο το σημείο μηδέν, μια συνειδητοποιημένη διοίκηση θα είχε να επιλέξει μεταξύ των τριών μοναδικών τίμιων λύσεων:
- Βίαιη λύση της Επιχείρησης λόγω αδυναμίας χρηματοδότησης. Ο Δήμος αποποιείται του κοινωνικού του έργου εξαιτίας έλλειψης χρημάτων. Προσχωρεί στο δόγμα «για όλα φταίει ο Καλλικράτης», καταγγέλλει τους πάντες και τα πάντα και βάζει λουκέτο στη ΔΗΚΕΚ. Το απεύχομαι αν και η παροιμιώδης αναβλητικότητα της διοίκησης εκεί οδηγεί.
- Χρηματοδότηση της Επιχείρησης ώστε να καταστεί βιώσιμη και να συνεχίσει το έργο της. Αντικειμενικά δύσκολο. Απαραίτητο όμως εφόσον αυτό επέλεξε.
- Συστηματική λύση της Επιχείρησης ώστε πόροι και αρμοδιότητες να μεταφερθούνε στο Δήμο. Στελέχωση των υπηρεσιών με το έμπειρο προσωπικό της Επιχείρησης. Η λύση που σταθερά προτείνουμε. Χαμηλότερης δαπάνης, υψηλότερης αποτελεσματικότητας.
Η διοίκηση δεν προχωρά σε καμία από τις παραπάνω καθαρές λύσεις. Δε λύει την Επιχείρηση διατηρώντας τα επιπλέον έξοδα της διοίκησης, της λογιστικής υποστήριξης και των ορκωτών λογιστών. Παράλληλα δεν τη χρηματοδοτεί. Τα ίδια δηλαδή που κάνει το Υπουργείο Εσωτερικών υπονομεύοντας το σχέδιο «Καλλικράτης». Καθώς είναι ήδη αργά, καλούμε τη διοίκηση να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της στα πλαίσια ενός θέματος του Δημοτικού Συμβουλίου, έστω και ενημερωτικού. Ο χρόνος αποτελεί αντίπαλο για τη ΔΗΚΕΚ. Οι ωφελούμενοι, άνθρωποι με πραγματικές ανάγκες, αγωνιούν. Οι εργαζόμενοι επίσης, όχι μόνο επειδή είναι απλήρωτοι. Αισθάνονται ότι σήμερα υπονομεύεται το κοινωνικό έργο του Δήμου, το οποίο εάν τεθεί σε μια στέρεα βάση είναι δυνατό να εκπληρωθεί χωρίς τεράστια δαπάνη.
