Ο τρίτος προϋπολογισμός της διοίκησης του δήμου Καρδίτσας έχει πλέον ψηφιστεί και μας επιτρέπει να εξάγουμε τα συμπεράσματά μας για το σύνολο του έργου που θα πραγματοποιήσει η διοίκηση του δήμου μιας και ο τελευταίος της προϋπολογισμός θα εκτελεστεί σε προεκλογική χρονιά και μάλιστα μισή, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μπορούμε λοιπόν να αποδώσουμε δυο συγκεκριμένες δράσεις στη διοίκηση (οικισμός Μαύρικα και ανάπλαση σταδίου), δράσεις που θα αποτελέσουν και τα μοναδικά δρομολογημένα έργα της θητείας της. Αποχαιρετίζουμε ταυτοχρόνως οριστικά τα πολυδιαφημιζόμενα έργα-σημαίες του συνδυασμού «Δυνατή Καρδίτσα», στα οποία στήριξε κατά προπαγανδιστικό τρόπο την προεκλογική της εκστρατεία.
Το σχολείο του Προδρόμου μας έχει ήδη αφήσει χρόνους. Κρίμα τα γλέντια που έκανε ο κόσμος για τα εγκαίνιά του. Δυο μεγαλοπρεπείς τελετές εγκαινίων αποτελούν τον τελικό απολογισμό. Αυτό που όμως διαπιστώσαμε με τον προϋπολογισμό του 2013 είναι και το τέρμα της πλίθινης αγοράς. Ένα ακόμη εγκαταλελειμμένο «όραμα», συνεντεύξεις συνοδευόμενες από υποσχέσεις, φωτογραφίες και μακέτες αποτελούν την κληρονομιά που μας άφησε.
Περιοριζόμαστε λοιπόν στο αεροδρόμιο της Μυρίνης. Το «έργο», το οποίο σύμφωνα με τον δήμαρχο θα ολοκληρωνότανε το 2010, δεσμεύει 141.144 ευρώ από τον Θησέα στον προϋπολογισμό του 2013. Πέραν τούτου ουδέν. Αυτόν τον προϋπολογισμό ψήφισε η διοίκηση του Δήμου που φιλοδοξεί να κατασκευάσει αεροδρόμιο με αυτά τα χρήματα. Μελετώντας κανείς τους προϋπολογισμούς που κατέθεσε μέχρι σήμερα, αντιλαμβάνεται ότι εξασφαλισμένη χρηματοδότηση δεν υπήρξε ποτέ. Ένα μικρό μόνο ποσό από το πρόγραμμα Θησέας, το οποίο όμως αποτελεί χρήματα των δήμων και όχι κάποια έξτρα χρηματοδότηση. Η διοίκηση ενώ δεν έχει ακόμη και σήμερα εξηλεκτρισμένο δίκτυο άρδευσης πρότεινε στους αγρότες της περιοχής αεροδρόμιο για την ανάπτυξή τους!
Για να αντιληφθεί κανείς την κατάσταση αρκεί να ανατρέξει στον τύπο της εποχής. Διαβάζουμε από τον τοπικό τύπο:
«Το αργότερο μέχρι τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου (του 2010) θα είναι έτοιμο και θα παραδοθεί προς χρήση στις τοπικές κοινωνίες» δήλωσε με ιδιαίτερη ικανοποίηση ο Δήμαρχος κ. Κώστας Παπαλός στην διάρκεια συνέντευξης τύπου που έδωσε στα ΜΜΕ πλαισιωμένος από στελέχη και εργαζόμενους της κατασκευάστριας εταιρείας. Ο κ. Παπαλός ξεναγώντας τους δημοσιογράφους στην περιοχή του εργοταξίου χαρακτήρισε το νέο αεροδρόμιο «έργο πνοής για ολόκληρη τη Δυτική Θεσσαλία, ένα έργο καινοτόμο που στην αρχή δεν το πίστευε σχεδόν κανείς και όμως εισήλθε πλέον σε δρόμο υλοποίησης. [..] Ο προϋπολογισμός για την κατασκευή του διαδρόμου προσγείωσης-απογείωσης, φτάνει στα 600.000 ευρώ, ενώ άλλα 300.000 ευρώ υπολογίζεται ότι θα κοστίσει η κτιριακή υποδομή. Οι πόροι αντλήθηκαν από το ταμείο του Δήμου, αλλά και από το υπουργείο Εσωτερικών».
Δεν πρόκειται λοιπόν για έργο αλλά για ηλεκτρονική μακέτα που απευθύνεται προφανώς σε ιθαγενείς. Η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να επιφέρει είναι η ανάπτυξη του όρου «εμπαιγμός». Οι πόροι από το πρόγραμμα Θησέας θα έπρεπε να αξιοποιούνται για την ανάπτυξη υποδομών, έστω και αν αυτές δε χωρούσαν στον πρωτοποριακό σχεδιασμό της διοίκησης, η οποία βρίσκεται πλέον μπροστά στα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε. Ας υποθέσουμε ότι τα χρήματα του Θησέα απορροφώνται. Μετά τι γίνεται; Που θα βρεθούνε άλλα χρήματα; Από ίδια έσοδα! Το εξωφρενικό αυτό επιχείρημα ακούσαμε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και το διαβάσαμε σε ρεπορτάζ του τύπου. Η διοίκηση θα κατασκευάσει ένα αεροδρόμιο από τα έσοδα των κλήσεων και των προστίμων που συγκεντρώνει το ταμείο του δήμου όταν αυτά δεν επαρκούν για να αλλάξει μια καμένη λάμπα. Αυτός είναι ο σχεδιασμός!
Όταν ισχυρίστηκα τα παραπάνω σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου δέχτηκα επίθεση από στέλεχος τοπικού συμβουλίου της παράταξης του κ. Παπαλού που με απείλησε ότι δε θα με αφήνει να χρησιμοποιώ το αεροδρόμιο! Αυτή είναι η κατάσταση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων. Αυτή είναι και η σοβαρότητα. Ακόμη βέβαια δεν έχω ξεπεράσει την απογοήτευση της συγκεκριμένης απειλής μιας και με το μισθό των 828 ευρώ σκόπευα να επενδύσω σε δυο-τρία μονοθέσια αεροπλάνα να κάνω κι εγώ τις εναέριες βόλτες μου επάνω από τη Μυρίνη μαζί με τους διοικούντες. Τώρα μπορεί να στρέψω τις επενδύσεις μου σε πλοία. Εκλογές έρχονται, όλο και κάποιο λιμάνι θα εμφανιστεί!
Αποκορύφωμα όμως σχεδιασμού και μακρόπνοης πολιτικής αποτελεί η υπόθεση της βιωσιμότητας. Έστω ότι κάποιος χάριζε τα χρήματα στη διοίκηση του Δήμου και ολοκλήρωνε το αεροδρόμιο. Γνωρίζουνε οι διοικούντες τα έξοδα που απαιτεί η συντήρηση ενός αεροδρομίου τύπου D; Γνωρίζουνε το κόστος του εξοπλισμού; Ποιος θα συντηρούσε αυτό το αεροδρόμιο; Ο δήμος που δε μπορεί να συντηρήσει τους υπαλλήλους του;
Τέλος πάντων, τα ερωτήματα αυτά αδικούνε την εικόνα του υποτιθέμενου αεροδρομίου επειδή θέτουν το ζήτημα σε μια σοβαρή βάση, την οποία το αεροδρόμιο της Μυρίνης ως έργο ουδέποτε διεκδίκησε. Μετά τη συνεδρίαση του προϋπολογισμού η στρατηγική της διοίκησης στον τελευταίο της ενάμιση χρόνο ξεδιπλώνεται με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβητήσεις. Η δράση της, ελλείψει παρουσίασης έστω υποτυπώδους έργου, θα εξαντληθεί σε επιθέσεις στην αντιπολίτευση. Ο δήμαρχος σε κάθε συνεδρίαση επιτίθεται με θεαματικό τρόπο στις αιτιάσεις του συνδυασμού μας. Η διοίκηση αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση. Ελλείψει έργου, η στρατηγική αυτή αποτελεί μια λογική επιλογή. Με αυτόν τον τρόπο η διοίκηση θα παραμείνει συσπειρωμένη, απευθυνόμενη σε ένα στενό πυρήνα. Αν κάτι πρέπει να τη συνδέει εφόσον δεν έχει να επιδείξει τίποτα, αυτό θα πρέπει να είναι οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης. Έτσι όμως, το κοινό στο οποίο πλέον απευθύνεται περιορίζεται σε τόσο λίγους ανθρώπους που μόλις σηκώσει τα μάτια της να το αντικρύσει, απλά θα τρομάξει.
Με εκτίμηση
Γιάννης Γεννάδιος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Καρδίτσας
