Προς τον ιερόν κλήρον και τον ευσεβή λαόν της Ιεράς Μητροπόλεώς μας
«Μακάριος άνθρωπος, ο εύρε σοφίαν και θνητός, ος είδε φρόνησιν»
(Παροιμ. 3,13)
Το ανωτέρω απόσπασμα διαβάσαμε στις εκκλησίες μας κατά τα αναγνώσματα του Εσπερινού της σημερινής εορτής, το οποίο μας δίνει το έναυσμα και την ευκαιρία να αναλογισθούμε την αξία της σοφίας για το σύγχρονο άνθρωπο. Σήμερα, που η Αγία μας Εκκλησία πανηγυρίζει διπλή εορτή, την περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και την μνήμη του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, ενός σοφού και κατά κόσμον και κατά Θεόν ανθρώπου, μας δίνεται η αφορμή, να προβληματισθούμε πάνω σ’αυτό το θεμελιώδες ζήτημα για την πορεία του Ορθόδοξου χριστιανού. Ημέρα αρχής ενός νέου έτους η σημερινή και η σκέψη όλων είναι ή οφείλει να είναι προσανατολισμένη σε μια νέα πορεία, που θα μας οδηγήσει πιο κοντά σ’ Εκείνον, που η καρδιά μας επιθυμεί και αγαπά, στο μόνο αληθινό Τριαδικό Θεό. Βοηθοί σ’αυτήν την προσπάθειά μας είναι οι άγιοι της εκκλησίας μας και μεταξύ αυτών και ο Άγιος Βασίλειος που εορτάζει σήμερα. «Σοφίας εραστής γενόμενος, όσιε…» ψάλλει ο ιερός υμνωδός και μας υπενθυμίζει τις ανησυχίες και τις σπουδές του Αγίου, που τον οδήγησαν στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της εποχής για να καταστεί κατά κόσμον σοφός. Εκείνος όμως ξεπέρασε το απλό αυτό στάδιο, στο οποίο παρέμειναν ή και ακόμα παραμένουν οι περισσότεροι σύγχρονοι άνθρωποι, αφού θεωρούν τη φιλοσοφία σπουδαιότερη από τη θεολογία, την επιστήμη σημαντικότερη από την πίστη και την αρχαιολατρία εφάμιλλη του χριστιανισμού. Ο Μέγας Βασίλειος μας δίδαξε, ότι η σοφία για τον Ορθόδοξο χριστιανό δεν είναι γνωσιολογική, αλλά υπαρξιακή, δεν αντλείται από το χώρο της διανοητικής γνώσεως αλλά από την πηγή της υπαρξιακής εμπειρίας. «Επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας του Θεού, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας» (Α’ Κορ. 1,21) τονίζει ο Απ. Παύλος. Πραγματική σοφία λοιπόν, είναι να πιστεύει κανείς και να αγαπά το Θεό, γιατί όπου υπάρχει η θεία σοφία καμιά σκιά κακίας δεν μπορεί να κυριαρχήσει: «Σοφίας δε ου κατισχύει ποτέ κακία» (Σοφ. Σολ. 7,30). Αυτήν την κατά Θεόν σοφία εφίλησα και εξεζήτησα εκ νεότητός μου και εζήτησα νύμφην αγαγέσθαι εμαυτώ και εραστής εγενόμενης του κάλλους αυτής» (Σοφ. Σολ. 8,2), τονίζει ο Προφήτης και Βασιλεύς Σολομών. Κανείς ασφαλώς δεν μπορεί να απορρίψει την κοσμική σοφία. Αυτή όμως μας δίνει μόνο τα υποστηρίγματα και τα υποβοηθήματα για να γνωρίσουμε και στη συνέχεια να βιώσουμε την κατά Θεόν σοφία. Με την έννοια αυτή, θα εορτάσουμε σήμερα το Μέγα Βασίλειο, όχι μόνο ως ένα μεγάλο εκκλησιαστικό συγγραφέα, σοφό, ηθικολόγο και παιδαγωγό, αλλά προπάντων ως το Μεγάλο Άγιο της Εκκλησίας μας και ο οποίος μας υπαγορεύει μαζί με τον Απ. Παύλο: «Βλέπετε ουν πως ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν…» (Εφες. 5,15). Και επειδή ως άνθρωποι ατελείς και αδύναμοι έχουμε ανάγκη από τον θείο φωτισμό και τη θεία χάρη «η οποία πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα» ας παρακαλέσουμε τον Άγιο Θεό μέσα από την καρδιά μας με την προσευχή του Σοφού Σολομώντος. «Θεέ πατέρων και Κύριε του ελέους ο ποιήσας τα πάντα εν λόγω σου και τη σοφία σου κατασκευάσας τον άνθρωπον, δος μοι την των σων θρόνων πάρεδρον σοφίαν, εξαπόστειλον αυτήν εξ αγίου κατοικητηρίου σου και από θρόνου δόξης σου, ίνα συμπαρουσά μοι δίδαξη με τι ευάρεστόν έστι παρά σοί…» (Σοφ. Σολ. 9,11 – 11). Είθε με τις ευχές του Μεγάλου Βασιλείου να βιώσουμε όλοι μας, κατά τη διάρκεια όλης της καινούριας αυτής χρονιάς που μας αξίωσε ο Θεός να υποδεχθούμε, την πραγματική σοφία, η οποία θα μας φέρει με τις πράξεις μας πιο κοντά στο θέλημα και στην αγάπη του Θεού. Χρόνια πολλά και ευφρόσυνα. Καλή και ευλογημένη νέα χρονιά.
