Στις 3.11. 2012, ένα ηλιόλουστο Σαββατιάτικο πρωϊνό, παρέα με τον ανεψιό μου Κωστάκη Δημ. Τσιούμα κινήσαμε από το Μουζάκι για την Αγία Τριάδα Οξυάς να ανάψουμε ένα κερί και να προσκυνήσουμε. Μια πραγματικά πολύ όμορφη διαδρομή μας καλοσώρισε μέσα από ένα χινοπωρινό περιβάλλον με τα πλατάνια και τα άλλα κλαριά να έχουν εκείνο το ανεπανάληπτο χρώμα το χρυσίζον που σου έπαιρνε τη ματιά και την ανέβαζε ολόρεμμα ως την κορφή της θρυλικής Καράβας ενώ, όπως κινάμε από το μύλο της Μαγαλίνας στη Γκιάνα δεξιά κι απέναντι, οι συνοικισμοί Βαένια, Κατέκαλος, Παλαιοχώρι και επάνω από αυτόν τα Πλατάνια και η Ντιχάλη με τα Διαλώνια, τα Διακόπια και τη Μοτσιάρα με το Καλαθάκη, στο κέντρο ο Άγιος Δημήτριος με τον κεντρικό οικισμό και κάτω και δίπλα
τους επί μέρους οικισμούς Κερασούλα και Παλιάμπελα, Ζαμανάτικο και Γκούρα και στους οποίους προστιθέμενοι και οι οικισμοί, όπως ανεβαίνουμε προς τη Μονή πριν και σε συνέχεια αυτής, Μελίσσι, Συκιά, Δάφνη, Σούλα, Ζουγρίτσα, Μεσορράχη, Γουρνόλακκα, Καρυά και Μεγάλη Βρύση που απαρτίζουν το Χωριό Οξυά (παλιό Σιάμ) συνολικής έκτασης 28.000 στρέμματα με πλούσια πανίδα, με μεγάλο ελατόδασος και με βοσκοτόπια ως τις πλαγιές του Τυμπάνου, του Σαμαριού και της Καράβας μας καλημέρισαν με το γνωστό σε εμάς τους Αργιθεάτες Οξυώτικο χαμόγελο και τη γλυκιά ζεστασιά των κατοίκων της.
Η Οξυά, όπως έχω γράψει πολλές φορές, είναι ιδιαίτερα αγαπημένο Χωριό στην Αργιθέα γιατί οι κάτοικοί της προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στα πέτρινα εκείνα χρόνια σε εμάς τους Αργιθεάτες, ιδίως στο πέρασμα του χιονισμένου και φοβερού Τυμπάνου. Κουβάλησαν στους ώμους τους ζωντανούς και πεθαμένους!!!
Πολλές οι ομορφιές στη διαδρομή!!!
Ιδιαίτερα όμως σταθήκαμε σε δυο από αυτές, τις αγκάλιασαν από όλες τις μεριές τα μάτια μας κι ο νους μας και τις κουβεντιάσαμε με τον Κωστάκη.
Ο ΚΑΡΑΡΡΑΧΤΗΣ στο Ασπρόρεμμα!!!
Είναι ο Καταρράχτης που εδώ βλέπετε και που βρίσκεται κάτω από το Σήμαντρο και μεταξύ Δάφνης και Ζουγρίτσας στο Ασπρόρεμμα επάνω στον αμαξόδρομο όπως ανεβαίνουμε για τη Μονή. Οι γρανιτένιες πλάκες με τα αιώνια νεροφάγια τους από τις κατεβασιές του χειμώνα και το ασπρόνερο του καταρράχτη, ο μικρός πούντος που σχηματίσθηκε στα πόδια της σούδας, η μικροβλάστηση στο γύρω περιβάλλον και ο χρωματισμός του συνόλου με το φώς δίνουν εδώ ένα ξεχωριστό τοπίο περίσσειας άγριας φυσικής ομορφιάς!!! Μόνο η γλύπτρια και Ζωγράφος Μάνα Φύση με τα στοιχεία της μπορεί να δώσει τέτοιον Πίνακα!!!
ΤΑ ΠΥΡΓΟΥΛΙΑ του ΤΑΣΟΥ!!!
Στον ίδιο οδικό άξονα και στη θέση Γούτρας της περιοχής Δάφνης συναντήσαμε τα Πυργάκια ή τα Πυργούλια του ΤΑΣΟΥ!!!
Τα κρίνω ιδιαίτερης σημασίας γιατί κατασκευάστηκαν πριν 20 περίπου χρόνια από έναν, τότε μαθητή Γυμνασίου, Αναστάσιο ΚΟΥΤΣΙΚΟΥΡΗ του Βασιλείου (πιστεύω να με συγχωρήσει για τα εδώ γραφόμενά μου) που φύλαγε τα γίδια της οικογένειας στην περιοχή αυτή. Εξαιρετικές κατασκευές και μάλιστα από ένα παιδί που δείχνουν ότι έχει ευαισθησία στην τέχνη, αυξημένη ικανότητα στη σύλληψη της εικόνας και δυνατότητα στην τεχνική κατασκευή. Δηλαδή δείχνει ότι γεννάει τέχνη το μυαλό του και πιάνουν τα χέρια του κι όχι μόνο. Υπάρχει πέρα από τη φαντασία και υπομονή και επιμονή να δημιουργήσει. Και δημιούργησε αυτά τα Πυργάκια ή Πυργούλια ξερολιθιά με μόνο υλικό την πέτρα, με συμμετρία μεταξύ τους και ισορροπία στο χώρο και με απόλυτη στατικότητα που αν και πέρασαν τόσα χρόνια-παρά τα φοβερά χιόνια και τις βροχές- στέκονται εκεί όρθια για να δίνουν στον κάθε διερχόμενο μηνύματα δύναμης και δυνατότητας δημιουργίας του ανθρώπου όταν αυτός θέλει!!!
Εξ όσων πληροφορήθηκα, απέναντι ακριβώς είναι το Κόκκινο Στεφάνι και εκεί, κοντά στην Αρκουδότρυπα, υπάρχουν φυσικά σηκώματα και καθίσματα του εδάφους και των πετρωμάτων που κάνουν σχήματα σαν πυργάκια, λένε δε τη θέση αυτή Πυργούλια. Βόσκοντας τα γίδια τα έβλεπε, προφανώς του προξένησαν εντύπωση και συλλαμβάνοντας την ιδέα αποφάσισε να φκιάσει και έφκιασε αυτά εδώ τα ΠΥΡΓΑΚΙΑ δίνοντας τα στη θέαση του αγαπημένου του Χωριού και των συμπατριωτών του. Και ευτυχώς που τα σεβάστηκαν όταν η μπουλντόζα πέρασε και άνοιξε το δρόμο για το Μοναστήρι με κατεύθυνση προς τη Μεγάλη Βρύση.
Η γνώμη μου είναι πως θα πρέπει το Δημοτικό Διαμέρισμα της Οξυάς του Δήμου Μουζακίου δια του Προεδρείου του και οι Συλλογικοί Φορείς σε συνεννόηση και με τον καλλιτέχνη κατασκευαστή Τάσο Κουτσικουρή, να εξετάσουν επιστάμενα τη στατικότητά τους. Αν και δεν είμαι ειδικός διέκρινα κάποια ανοίγματα στους τοίχους από τα Πυργούλια. Και είναι κρίμα να πέσουν, έστω και ένα.
Αν με ρωτούν οι φίλοι μου Οξυώτες, δίχως διάθεση ανάμειξης στα εσωτερικά τους, για μένα είναι μνημεία σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού – λαϊκής τέχνης και πρέπει να διατηρηθούν!!!
– Γράφει ο Μενέλαος Νικ. Παπαδημητρίου, Δικηγόρος Αθηνών Λαογράφος – Συγγραφέας
