Το 53ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ταξιδεύει και φέτος στην υπόλοιπη Ελλάδα μέσα από τις Περιφερειακές Εκδηλώσεις, φέρνοντας το κοινό σε επαφή με πρωτοπόρους δημιουργούς και ταινίες. Από τις 13 έως τις 25 Νοεμβρίου το φεστιβάλ θα φιλοξενηθεί στην πόλη μας από την Κινηματογραφική Λέσχη Καρδίτσας με την προβολή συνολικά 6 ταινιών, δύο ελληνικών οι οποίες θα έχουν την επίσημη πρεμιέρα τους στο Φεστιβάλ και τεσσάρων ξένων παραγωγών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις προβολές της Λέσχης συμπεριλαμβάνονται και από μία ταινία του Φιλανδού σκηνοθέτη Άκι Καουρισμάκι και του Γερμανού Αντρέα Ντρέζεν για τους οποίους η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο τους, προβάλλοντας τις πιο αντιπροσωπευτικές στιγμές της φιλμογραφίας τους. Αναλυτικά το πρόγραμμα των προβολών της Κινηματογραφικής Λέσχης έχει ως εξής:
ΤΡΙΤΗ 13/11 : (στις 10.00 μ.μ.): Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ του Άκι Καουρισμάκι
ΚΥΡΙΑΚΗ 18/11: (στις 8.00 μ.μ.): ΜΠΙΓΚ ΧΙΤ του Κάρολου Ζωναρά και (στις 10.00. μ.μ.): ΣΥΝΝΕΦΟ 9 του Αντρέας Ντρέσεν
ΤΡΙΤΗ 20/11: (στις 10.00 μ.μ.): ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ του Γκόραν Πασκάλιεβιτς
ΚΥΡΙΑΚΗ 25/11: (στις 8.00 μ.μ.): ΚΙΤΡΙΝΗ ΠΟΛΗ του Σάββα Κατιρτζίδη και (στις 10.00 μ.μ.): ΝΥΧΤΑ ΣΙΩΠΗΣ του Ρέις Τσελίκ
Όλες οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στο Παυσίλυπο με συμβολικό εισιτήριο 2 ευρώ/ ημέρα προβολής.
Η ταινία της Τρίτης (13/11): Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ του Άκι Καουρισμάκι (Φιλανδία- Γερμανία- Γαλλία, 2002)
Υπόθεση: Ένας άντρας πρέπει να ξαναρχίσει τη ζωή του όταν πέφτει θύμα ληστείας και παθαίνει αμνησία ενώ είναι στο δρόμο για το Ελσίνκι, όπου θα έψαχνε δουλειά.Καθώς προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του, συναντά μια σειρά από εκκεντρικές φυσιογνωμίες, μεταξύ άλλων και μια υπέροχη, πρόθυμη να τον βοηθήσει, αξιωματικό του Στρατού της Σωτηρίας. Ο άντρας θα βρει την αγάπη και θα αναγκαστεί να ανακαλύψει αξίες με τις οποίες μπορεί κανείς να ζήσει χωρίς ντροπή. Μια μικρή ιστορία για ανθρώπους που ξέρουν ακόμα πώς να είναι ευγενικοί.
Μεγάλο βραβείο της Επιτροπής, Βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου (Kati Outinen), Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής – Φεστιβάλ Καννών 2002
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη: Οι ταινίες του Άκι Καουρισμάκι μπορεί να είναι εκ πρώτης όψεως λιτές κι απέριττες, αλλά καθεμία τους αναπτύσσεται προς ολοένα και πιο λεπτοδουλεμένες διακλαδώσεις και γεφυρώσεις, πληθωρικές στις αισθήσεις και στους απόηχούς τους – με τον ίδιο τρόπο που κάθε καλός δίσκος μουσικής αποκαλύπτει κρυμμένες χαρές και ιδιοφυείς νότες σε κάθε καινούργιο άκουσμα.
Έχει κάτι μαγικό ο τρόπος με τον οποίο ο Καουρισμάκι ακουμπά το ραβδί του σε ανοίκεια τοπία, εξωγήινους ανθρώπους και παράλογους διαλόγους και τους ντύνει με γνώριμο μανδύα, απτό και οικουμενικό ταυτόχρονα. Τα «υποτίθεται», τα «έτσι πρέπει», κοινωνικά και κινηματογραφικά, καταργούνται στο έργο του. Τιμά τις ρίζες των κινηματογραφικών ειδών αλλά τα ανατρέπει, είτε πρόκειται για φιλμ νουάρ, μελόδραμα, κωμωδία ή παραμύθι. Το γέλιο γίνεται δάκρυ, η καθημερινότητα τρόμος, το δράμα αφρός. Δεν πρόκειται περί ισοπέδωσης, ο Καουρισμάκι σέβεται την ανθρώπινη κατάσταση. Πολύ. Γι’ αυτό και το σινεμά του είναι βαθιά πολιτικό. Μπορεί το πρόσωπο της εξουσίας να μη φανερώνεται (σχεδόν) ποτέ, αλλά κάθε κάδρο δίνει κι από μια μάχη στον αγώνα για δικαιοσύνη, ισότητα, κατανόηση κι αγάπη. Το ότι η μάχη αυτή, τις περισσότερες φορές στο τέλος κερδίζεται θέτει το έργο του ως γνήσια επαναστατικό.
Είναι πολύ εύκολο άλλωστε να δει κανείς πως ο Άκι Καουρισμάκι έχει το ροκ στο αίμα του.
