Διαβάσαμε, το περασμένο Σάββατο, με έκπληξη & προβληματισμό τις δηλώσεις του κ. Αντιπεριφερειάρχη ότι η φετινή αρδευτική περίοδος έκλεισε με θετικό πρόσημο. Η πραγματικότητα όμως το διαψεύδει. Η φετινή διαχείριση του νερού ήταν παράδειγμα προς αποφυγήν. Στα στοιχεία που παρουσίασε για να δικαιολογήσει την ιδιαίτερα σπάταλη φετινή διαχείριση κάνει τρία λάθη: πρώτον “ξεχνά” να αναφέρει ότι, με αρχή την 1η Μαΐου, πέραν από τις εκροές που τις υπολογίζει σε 146 εκατ. κ.μ. υπήρχαν και 10 εκατ. κ.μ. εισροές τις οποίες δεν τις προσμετρά, δεύτερον υπερεκτιμά την εξάτμιση σε 6 εκατ. κ.μ. η οποία είναι πολύ μικρότερη και τρίτον η στάθμη σήμερα είναι 785,18 κι όχι 785,36. Η διαφορά των 18 εκατοστών αντιστοιχεί σε σχεδόν 4 εκατ. κυβικά.
Με αυτά και με αυτά η κατανάλωση νερού μόνο για άρδευση ξεπέρασε τα 135 εκατ. κ.μ.
Τι σημαίνει αυτό; Υπερκατανάλωση 25 εκατομμυρίων κυβικών τα οποία η φύση θα μας τα στερήσει τις επόμενες χρονιές. Θυμίζουμε στους συμπολίτες μας ότι η μέση ετήσια εισροή στη λίμνη Πλαστήρα μετά την προσθήκη των νερών του Κερασιώτη, ανέρχεται σε 133.000.000 κ.μ. νερού. Από αυτά καταναλώνουμε τα 23 για τις ανάγκες τις ύδρευσης και απομένουν 110 εκατομμύρια κ.μ. νερού για άρδευση. Ότι παραπάνω καταναλώνεις, το στερείς από επόμενη χρήση. Κι αυτό γιατί κάποιες χρονιές είναι βροχερές, όπως οι δυο προηγούμενες και κάποιες ξερές όπως οι τρεις πριν από αυτές.
Βέβαια, στις δηλώσεις του ο κ. Αντιπεριφερειάρχης έμμεσα παραδέχεται την αδυναμία του να περιφρουρήσει την στάθμη νερών της λίμνης Πλαστήρα μιλώντας για την αναγκαιότητα της σύστασης φορέα διαχείρισης υδάτων. Μιλάει για διαφορετικές προσεγγίσεις στις ανάγκες των καλλιεργειών. Δυστυχώς, όπως μαρτυρούν τα στοιχεία, επεκράτησαν οι προσεγγίσεις των άλλων.
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε την αναγκαιότητα περιφρούρησης του οικολογικού ορίου της λίμνης και τα πλεονεκτήματα που αυτό παρέχει και για την ποιότητα του νερού και για το φυσικό περιβάλλον της λίμνης και για τους αγρότες που θέλουν να έχουν σταθερή παροχέτευση κι όχι κάποιες χρονιές πολύ νερό και κάποιες καθόλου. Στο γράφημα φαίνεται καθαρά ότι η σπάταλη διαχείριση των ετών 2004, 2005 και 2006, μας οδήγησε, παρά την πολύ συνετή διαχείριση του 2007, στην ανάγκη να μείνουν απότιστες οι καλλιέργειες το 2008.
Επίσης από το διάγραμμα φαίνεται ότι καθόλη την διάρκεια της θητείας της προηγούμενης Νομαρχιακής αρχής εκταμιεύονταν ποσότητες αρκετά μικρότερες από τα 110 εκατ. κ.μ. νερού, ώστε σταδιακά να αποκατασταθεί το οικολογικό όριο. Παρόλα αυτά τις χρονιές 2007, 2009 και 2010 οι αγρότες είχαν από τις καλύτερες παραγωγές.
Δυστυχώς με την νέα διοίκηση της αιρετής περιφέρειας επανερχόμαστε στην παλιά συνταγή της σπάταλης διαχείρισης. Και πέρυσι δόθηκε αφειδώς νερό, αλλά δεν έγινε υπέρβαση από τα 110 εκατ. κ.μ. γιατί ήταν πολύ μικρή η αρδευτική περίοδος. Θυμίζουμε ότι λόγω των πολλών βροχών, στις αρχές Ιουνίου του 2011, η λίμνη Πλαστήρα ήταν στο όριο υπερχείλισης και τα ποτίσματα άρχισαν μετά τις 10 Ιουνίου.
Σημειώνουμε ακόμη ότι και τη φετινή χρονιά οι αρδευτικές ανάγκες ήταν μικρότερες από τον ετήσιο μέσο όρο γιατί είχαμε βροχερή άνοιξη (με μεγάλες εισροές από την 1η Μαΐου και μετά) καθώς και δυο καλές βροχές στις αρχές Αυγούστου. Φανταστείτε πόσο νερό θα ξοδεύονταν αν χρειαζόταν να ξεκινήσει η άρδευση στις 20 Απριλίου και δεν έβρεχε καθόλου όλο το καλοκαίρι.
Αυτά για να γνωρίζουμε την ιστορία της διαχείρισης των νερών και να αντλούμε διδάγματα συνετής συμπεριφοράς απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα της άρδευσης, που μας απασχολεί κάθε χρόνο.
