Μία από τις αιτίες που βρίσκεται αυτές τις μέρες στην επικαιρότητα είναι και η «επέλαση» του πράσινου σκουληκιού. Το πράσινο σκουλήκι που είχε χτυπήσει και τις προηγούμενες χρονιές την παραγωγή των βαμβακοκαλλιεργητών έκανε και πάλι την εμφάνισή του και μάλιστα το φαινόμενο μοιάζει να γνωρίζει ακόμη μεγαλύτερη έξαρση σε σχέση με το παρελθόν.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό και είναι δικαιολογημένη η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου που βλέπουν την παραγωγή τους -που για να την έχουν, πλήρωσαν αδρά σε σπόρους, φυτοφάρμακα , λιπάσματα και προσωπική εργασία- να έχει καταστραφεί και ν΄ αμφισβητείται κατά πόσο και πότε θα αποζημιωθούν . Τίθεται εύλογα το ερώτημα, τελικά η καλλιέργεια του βαμβακιού που αποτελεί εθνικό μας προϊόν έχει τη στήριξη της πολιτείας; Διότι τα μέχρι τώρα δεδομένα μάλλον για το αντίθετο πείθουν.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι, ενώ το πρόβλημα ήταν και από παλιότερα γνωστό και μάλιστα τα τελευταία δύο χρόνια οξύτατο, δεν υπήρξαν έγκαιρα σχετικές έρευνες, εγκρίσεις και προγραμματισμός εφοδιασμού για νέα ασφαλή κι αποτελεσματικά εντομοκτόνα; Γιατί, έως σήμερα, έχει ακολουθηθεί μια άνευ προηγουμένου πρακτική αδράνειας και εμπαιγμού των παραγωγών για την καταβολή των περσινών αποζημιώσεων για τις ζημίες από το πράσινο σκουλήκι; Επίσης, γιατί δεν έχουν προχωρήσει οι απαραίτητες αλλαγές στον ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτονται όλοι οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι που αφορούν την καλλιέργεια βαμβακιού και να περιλαμβάνονται και περιπτώσεις που ως σήμερα δεν καλύπτονταν, όπως για παράδειγμα το πράσινο σκουλήκι, ή έστω να βρεθεί ένας μεικτός τρόπος, μέσω ΕΛΓΑ και ΠΣΕΑ, για τις αποζημιώσεις των αγροτών που είναι ζωτικής σημασίας γι΄ αυτούς;
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά οι αγρότες της Καρδίτσας έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα του πράσινου σκουληκιού που φαντάζει άλυτο μιας και παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες τους δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν το υψηλό κόστος παραγωγής, (λόγω των πολλαπλών ψεκασμών και ακριβών φυτοφαρμάκων), την αισθητή μείωση της παραγωγής και τελικά τη δραστική μείωση του εισοδήματός τους.
Τρίτη συνεχόμενη χρονιά, και η ανεπίσημη εισαγωγή μη ασφαλών φυτοφαρμάκων, η ανεξέλεγκτη αγορά και χρήση τους δεν στάθηκε δυνατόν να περιοριστεί αποτελεσματικά.
Τρίτη συνεχόμενη χρονιά χωρίς να εξαλειφτούν οι άκαιρες και άστοχες επεμβάσεις, χωρίς να εφαρμοστούν οι κανόνες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας που σαν αποτέλεσμα θα είχαν την σημαντική μείωση του κόστους παραγωγής, την προστασία του χρήστη, της καλλιέργειας, του περιβάλλοντος και κατ΄ επέκταση την προστασία της δημόσιας υγείας. Οι παραλείψεις αυτές βαραίνουν τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών που, αφού πρώτα αποδεκάτισαν το προσωπικό των αρμόδιων υπηρεσιών και τις εξαθλίωσαν οικονομικά, οδηγούν τώρα και τους παραγωγούς σε απόγνωση, υποθηκεύοντας συγχρόνως το μέλλον της βαμβακοκαλλιέργειας στο νομό.
Τρίτη συνεχόμενη χρονιά προσβολής από το πράσινο σκουλήκι, τρίτη συνεχόμενη μνημονιακή Κυβέρνηση που αδυνατεί μέχρι στιγμής να απαντήσει έστω στα ερωτήματα που η ίδια η Ν.Δ έθετε προς τον προηγούμενο υπουργό Γεωργίας ως αντιπολίτευση: 1) Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει για την αποτροπή έξαρσης του φαινομένου
2) Μέσω ποιάς διαδικασίας σχεδιάζει να αποζημιώσει, σύντομα, δίκαια, και επί της πραγματικής ζημίας, όσους βαμβακοπαραγωγούς πέσουν και την φετινή καλλιεργητική περίοδο θύματα του πράσινου σκουληκιού;
Είναι καιρός πια να δοθούν οι απαντήσεις και ν΄ αποδειχτεί κατά πόσο η κυβέρνηση τρέφει το απαραίτητο ενδιαφέρον να προστατέψει τη βαμβακοκαλλιέργεια της χώρας
Ο αγροτικός κόσμος του τόπου μας -και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα σταθεί στο πλευρό του ασκώντας τα κατάλληλα μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου – διεκδικεί κρατική μέριμνα (επιστημονική κάλυψη) για το πρόβλημα , αποζημιώσεις, την άρση του πλαφόν παραγωγής για να μη χαθεί η συνδεδεμένη ενίσχυση, την προστασία γενικά της Βαμβακοκαλλιέργειας που είναι προϊόν εξαιρετικής οικονομικής σημασίας για το νομό μας .
;
