Η κα. Ασημίνα Σκόνδρα, Βουλευτής Καρδίτσας και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, με αφορμή τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού: «Ρυθμίσεις θεμάτων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και άλλες διατάξεις», δήλωσε τα εξής:
«Θεωρώ συμβολικό το γεγονός, ότι το πρώτο νομοσχέδιο που συζητείται σε αυτή την ομολογουμένως δύσκολη κοινοβουλευτική περίοδο, αφορά τη παιδεία. H πατρίδα μας διανύει τη δυσκολότερη και κρισιμότερη περίοδο μετά τη μεταπολίτευση. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους σε αυτή τη Κυβέρνηση. Εμείς έχουμε χρέος να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να σηκώσουμε την ευθύνη. Τα παιδιά μας είναι η πρώτη γενιά, που θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς τους. Μέσα σε μία δεκαετία θα έχουμε ένα εκατομμύριο λιγότερα Ελληνόπουλα. Οι δημογραφικοί δείκτες χειροτερεύουν δραματικά, και αυτό ισοδυναμεί με καταστροφή για το έθνος μας.
Όλοι κάποια στιγμή έχουμε πει, ότι «τα πάντα είναι ζήτημα παιδείας». Φυσικά όχι με την στενή έννοια της γνώσης και της επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά με την ευρύτερη έννοια των αξιών, της καλλιέργειας, της ηθικής και της σωστής νοοτροπίας. Πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, ως οικονομία, ως κοινωνία και ως κράτος, συνδέονται άμεσα η έμμεσα, με αυτή ακριβώς τη έννοια της παιδείας.
Η παιδεία, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο αλλά και υπέρτατο αγαθό μιας κοινωνίας, που θέλει να λειτουργεί σωστά. Η δε ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχει μια χώρα στα παιδιά της, καθορίζει την εξέλιξη, που θα έχει η ίδια η κοινωνία τα επόμενα χρόνια.
Σε αυτά τα πλαίσια εισάγει η Κυβέρνηση το παραπάνω νομοσχέδιο. Πρόκειται ουσιαστικά για τροποποιήσεις, που βελτιώνουν λειτουργικά τον νόμο Διαμαντοπούλου για την Ανώτατη Παιδεία και ρυθμίζουν διοικητικά θέματα, που έως σήμερα αποτελούσαν αγκάθι στην αποτελεσματική εφαρμογή του. Ο νόμος 4009 του 2011, για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, εισήγαγε πολλές αλλαγές στο τρόπο λειτουργίας των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
Σελίδα -2-
Αλλαγές, που ήταν απολύτως αναγκαίες και στη σωστή κατεύθυνση. Γι΄ αυτό εξάλλου, ο εν λόγω νόμος ψηφίστηκε από την προηγούμενη Βουλή με συντριπτική πλειοψηφία. Όπως άλλωστε είχε, και εξακολουθεί να έχει, ευρύτατη κοινωνική αποδοχή, καθώς έφερνε καινοτόμες αλλαγές ως προς τη διοικητική δομή και την ακαδημαϊκή λειτουργία των πανεπιστημίων μας.
Δυστυχώς η εφαρμογή του νόμου, παρουσίασε – κυρίως στο κομμάτι που αφορούσε τις διοικήσεις των ιδρυμάτων – κολλήματα και δυσλειτουργίες, με κίνδυνο την εκτροπή και κατ΄ επέκταση τη μη-εφαρμογή του. Αυτή θα ήταν μία δυσάρεστη εξέλιξη, που δεν θα ωφελούσε κανέναν. Ούτε το κράτος, ούτε τα ιδρύματα και σίγουρα δεν θα ωφελούσε τη νέα γενιά και την ελληνική κοινωνία.
Η κυβέρνηση ανέλαβε την πρωτοβουλία να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι, οι ενδιαφερόμενες πλευρές – η Πολιτεία, η Σύνοδος Πρυτάνεων και οι σύλλογοι διδασκόντων σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ – ώστε να αποκατασταθεί η σχέση εμπιστοσύνης του κράτους, με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Θεωρώ ουσιαστικό, να υπάρχει σωστός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ της ακαδημαϊκής κοινότητας και της πολιτείας. Γιατί μέσα από αυτή την επικοινωνία και συνεργασία, θα επιλυθούν και άλλα ζητήματα της δημόσιας παιδείας, με επίκεντρο πάντα τους νέους μας και προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Στόχος όλων μας είναι να υπάρξει η καλύτερη και αποτελεσματικότερη μετάβαση των ΑΕΙ από το παλαιό στο νέο καθεστώς. Εξασφαλίζεται έτσι η ομαλή χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων και η ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των οργάνων διοίκησης, ώστε να ξεπεραστούν οι παθογένειες και τα σοβαρά προβλήματα του παρελθόντος.
Έχουμε υποχρέωση, απέναντι στην ιστορία της πατρίδας μας, να διαμορφώσουμε τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα έτσι, ώστε να τιμούν το πνεύμα της επιστήμης και των γραμμάτων, για το οποίο εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε όλο τον κόσμο, μνημονεύουν τους Έλληνες, που τα πρωτοδίδαξαν. Η εθνική παιδεία είναι η μόνη κληρονομιά που αφήνουμε στις επόμενες γενιές, και οφείλουμε να τη διαφυλάττουμε και να την βελτιώνουμε, όπου και όταν μπορούμε.»
