Αγαπητές φίλες και φίλοι
Η διαβούλευση για τη διαχείριση των λεκανών απορροής, αποτελεί μια σπουδαία διαδικασία, η οποία μέσα από την κατάλληλη επεξεργασία, είναι ικανή να μας δώσει ένα οδικό χάρτη, για τον τρόπο που θέλουμε και πρέπει να διαχειριζόμαστε τους υδάτινους πόρους.
Κατ αρχήν οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως το νερό ως αγαθό, δεν μπορεί να διέπεται από τους κανόνες της αγοράς. Δεν γίνεται δηλαδή να μεταβληθεί σε ένα εμπορικό προϊόν. Από την άλλη πλευρά οφείλουμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι η λογική που ακολουθήθηκε έως σήμερα, της αλόγιστης χρήσης και της σπατάλης, όπως και της συνεχούς υποβάθμισης αυτού του πολύτιμου πόρου, θα πρέπει να αλλάξει άμεσα.
Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε πως μπορούμε να πορευθούμε στο μέλλον με τη λογική των προηγούμενων δεκαετιών, στη διάρκεια των οποίων με τη διαχείριση του νερού εμπλεκόταν ακόμη και οι πιο απίθανοι ή και άσχετοι με το αντικείμενο φορείς.
Είναι σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ξεκάθαρο, πως αποφασιστικό και κεντρικό ρόλο στη διαχείριση των υδάτων, θα πρέπει να έχουν οι Περιφέρειες αλλά και το αρμόδιο υπουργείο.
Ειδικά για το ρόλο των Περιφερειών, όλοι αντιλαμβάνονται πως με την θεσμική ενίσχυση των σχετικών αρμοδιοτήτων, θα προσφέρουμε πολύτιμες υπηρεσίες στη διαχείριση των υδάτινων πόρων γιατί πρώτα και πάνω από όλα νοιαζόμαστε για την τοπική πρόοδο και την εξυπηρέτηση των αναγκών των πολιτών.
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας έχει την τύχη να έχει στη διάθεση της πολύτιμους υδατικούς πόρους.
Ο Αχελώος και η μεταφορά νερού προς το Θεσσαλικό κάμπο, που προβλέπεται μέσω της μερικής εκτροπής, οι λίμνες Πλαστήρα και Σμοκόβου, ο Πηνειός και οι παραπόταμοι του, η ανασύσταση της λίμνης Κάρλας αλλά και τα υπόγεια ύδατα, είναι οι σπουδαιότερες πηγές του πολύτιμου αγαθού. Κάποιες από αυτές τις πηγές, όπως οι λίμνες Πλαστήρα και Σμοκόβου – θυμίζω ότι η ύπαρξη τους οφείλεται στην ανθρώπινη παρέμβαση – βρίσκονται σε άριστη κατάσταση, κάποιες άλλες πηγές όπως τα υπόγεια ύδατα και το ποτάμιο σύστημα αντιμετωπίζουν, είτε προβλήματα ρύπανσης, είτε κινδυνεύουν με εξάντληση.
Βέβαια για το μεγάλο έργο του Αχελώου παραμένει πάγιο αίτημα της Θεσσαλίας η ταχεία ολοκλήρωση του.
Από την άλλη πλευρά θα ήθελα να βάλω στη συζήτηση την παράμετρο ΓΕΩΡΓΙΑ. Αν και το νερό δεν έχει αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των αρδευτικών αναγκών, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αν θέλουμε να έχουμε παραγωγικό τομέα, οφείλουμε να διασφαλίζουμε στους αγρότες μας ικανοποιητικές ποσότητες νερού. Μάλιστα θα ήθελα να τονίσω πως σήμερα πολύ περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν μπορούμε να καταλάβουμε τη σπουδαιότητα που έχει ο τομέας της αγροτικής παραγωγής.
Αν πραγματικά θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση, οφείλουμε να ξαναανακαλύψουμε τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Θεωρώ απαράδεκτο μια μεσογειακή χώρα όπως η Ελλάδα, να εισάγει μεγάλο μέρος των αγροτικών και κτηνοτροφικών της προϊόντων, σπαταλώντας πολύτιμο συνάλλαγμα ενώ συγχρόνως στερεί απασχόληση από τους Έλληνες αγρότες.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση και από εισαγωγική χώρα να γίνουμε εξαγωγική, θα πρέπει να στηρίξουμε τον αγροτικό τομέα. Και όπως όλοι γνωρίζουν αγροτικός τομέας χωρίς νερό δεν υπάρχει.
Υπογραμμίζω τα παραπάνω, για να δώσω έμφαση στην πολύ μεγάλη σημασία που κατά την άποψη μου έχει, στο τελικό κείμενο των συμπερασμάτων, να λάβουμε υπ όψιν πολύ σοβαρά τον αγροτικό τομέα.
Εκείνο που επίσης θα ήθελα να κάνω ξεκάθαρο, είναι ότι όλος ο Θεσσαλικός κάμπος είναι μια εύφορη περιοχή. Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα έχουμε την υποχρέωση να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό, με στόχο να προσφέρουμε εισόδημα στους αγρότες και γενικότερα να προσφέρουμε στην τοπική και την εθνική οικονομία.
Κατά συνέπεια οι σκέψεις και οι προτάσεις, που έχουν ακουστεί για ξερικές εκτάσεις, δεν υπηρετούν το σκοπό ανάπτυξης της γεωργίας και μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους.
Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω το πάγιο αίτημα μας για ολοκλήρωση του έργου της μεταφοράς υδάτων από τον άνω ρου του Αχελώου. Θεωρώ απαράδεκτο ένα έργο για το οποίο έχουν δαπανηθεί πολλά εκατομμύρια ευρώ από φορολογία των Ελλήνων πολιτών να καρκινοβατεί . Επίσης διεκδικούμε έργα άρδευσης που αφορούν τον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος δικτύου, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις είναι απαρχαιωμένο ή και ανύπαρκτο, με αποτέλεσμα να χάνουμε μεγάλες ποσότητες νερού.
Σε κάθε περίπτωση ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στην κατασκευή έργων αποθήκευσης νερού, όπως το φράγμα Μουζακίου το οποίο πρέπει να προχωρήσει άμεσα.
Τέλος κεντρικός μας στόχος είναι να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού τις δυο λίμνες της Καρδίτσας, καθώς αποτελούν πηγή ζωής για όλη τη Θεσσαλία. Και φυσικά διεκδικούμε κεντρικό ρόλο στη διαχείριση των υδάτων.
