«Βρισκόμαστε λίγες μόλις μέρες πριν πάει ο λαός στις κάλπες να επιλέξει εκείνους που θέλει να κυβερνήσουν τον τόπο. Οι εκλογές αυτές είναι εξαιρετικά κρίσιμες, γιατί το αποτέλεσμά τους θα καθορίσει το μέλλον του τόπου. Αποφασίζουμε για την παραμονή μας στην Ευρωζώνη, για τις διαρθρωτικές αλλαγές, για την στροφή προς την ανάπτυξη.
Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ; Οι ευθύνες είναι διαχρονικές και διακομματικές, από το ευρύτερο πολιτικό-οικονομικό σύστημα, που άφησε τη χώρα χωρίς σχέδιο και χωρίς στρατηγική. Αντιμετωπίζουμε χρόνιες παθογένειες, που δεν θεραπεύονται από τη μία μέρα στην άλλη. Τις δικές μας ευθύνες τις έχουμε αναλάβει.
Η καταστροφική πολιτική της Ν.Δ. την πενταετία 2004-2009 και η επιπολαιότητα της λογικής «άσ’ το γι’ αργότερα» άφησε τη χώρα στον αυτόματο πιλότο. Σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, ήμασταν έρμαια των αγορών, που κερδοσκοπούσαν σε βάρος της χώρας, και μιας Ευρώπης άβουλης και άτολμης. Στο εσωτερικό είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα δύο μεγάλα θηρία, το έλλειμμα και το χρέος.
Μέσα στη δύσκολη αυτή συγκυρία ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ και επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της σωτηρίας της χώρας. Επέλεξε τη λήψη μέτρων εδώ και τώρα για να σταματήσει τον κατήφορο της χώρας. Μέτρα σκληρά και άδικα, που όμως έπρεπε να ληφθούν, και που κατάφεραν να περιορίσουν το έλλειμμα. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέτυχε την ιστορική συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, που οδήγησε στη βοήθεια-μαμούθ 130 δις. και στο δραστικό κούρεμα του χρέους κατά 100 δις.
Πληγώσαμε τον λαό, όμως δεν υπάρχει μόνο η Ελλάδα του μνημονίου. Μπορεί να υπάρξει και η Ελλάδα της ανάπτυξης, που προκύπτει απ’ την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, του Βαγγέλη Βενιζέλου. Να εφαρμόσουμε ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της χώρας, με δημοσιονομική προσαρμογή και πρωτογενές πλεόνασμα, νέο εθνικό φορολογικό σύστημα, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, διαφύλαξη του κοινωνικού κράτους.
Με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, με έμφαση στην πρωτογενή παραγωγή, τον τουρισμό, τις επενδύσεις. Ο τόπος μας μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη και στήριξη του βιοτικού επιπέδου των συμπολιτών μας. Θα σταθώ δίπλα στους αγρότες και τους συνεταιριστές, να αναδείξουμε την Καρδίτσα κυρίαρχη στην ανάπτυξη.
Στους 30 μήνες της κοινοβουλευτικής μου θητείας, πάλεψα για να υπερασπιστώ τα δικαιώματα του αγρότη και να προασπίσω τα συμφέροντά του, για να αναδείξω τις φυσικές ομορφιές της Καρδίτσας, που προσφέρει δημοφιλείς προορισμούς εναλλακτικού τουρισμού όπως η Λίμνη Πλαστήρα.
Βασικό ρόλο στην τοπική ανάπτυξη παίζουν τα μεγάλα έργα, γι’ αυτό και αγωνίστηκα για τη μερική εκτροπή του Αχελώου, τον βιολογικό καθαρισμό της Λίμνης Πλαστήρα, την ολοκλήρωση του αυτοκινητοδρόμου Ε65, τα Κλειστά Γυμναστήρια Καρδίτσας, Μουζακίου, Παλαμά και Σοφάδων, για τα οποία συνεχίζεται η χρηματοδότηση.
Βασική μου προτεραιότητα αποτελούν οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Στόχος μας είναι να εγγυθούμε μισθούς και συντάξεις. Από την πρώτη στιγμή βρέθηκα στο πλευρό των ηλικιωμένων, των ανέργων, των ΑμεΑ, των πολυτέκνων.
Πάλεψα για να δοθεί παράταση στη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των επιχειρηματιών. Κατέθεσα προτάσεις νόμου με συναδέλφους βουλευτές, με στόχο τη θέσπιση ισοδύναμων κοινωνικών μέτρων για να ανακουφιστεί η κοινωνία.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρη. Θέλουμε την Αυτοδύναμη Ελλάδα με σταθερή πορεία αποδέσμευσης από το μνημόνιο. Να γυρίσουν πίσω τα χρήματα από το εξωτερικό. Να ανοίξουν οι στρόφιγγες χρηματοδότησης από τις τράπεζες, να διευκολυνθεί η ενίσχυση μέσω του ΕΣΠΑ. Να μειώσουμε τα φορολογικά βάρη για εκείνους που τόσο καιρό πληρώνουν τα σπασμένα, να χτυπήσουμε τη φοροδιαφυγή, να τιμωρήσουμε τους φοροκλέφτες.
Αν αποφασίσετε να μου ξαναδείξετε την εμπιστοσύνη σας, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για την προστασία των αδύναμων ατόμων. Μαζί με τους νέους και τις γυναίκες, που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία. Με τη γυναίκα αγρότισσα, που πάντα στήριξε το έθνος στις δύσκολες στιγμές.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου αποτελούν για μας μια νέα αφετηρία. Μία νέα αρχή για να αποκαταστήσουμε τις απώλειες και να άρουμε τις αδικίες.
Από τον Οκτώβριο του 2009, που με επιλέξετε να σας εκπροσωπήσω στη Βουλή, δεν υπήρξε στιγμή που να μην αισθάνθηκα ιδιαίτερη τιμή, αλλά και το βάρος της ευθύνης. Προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να φανώ αντάξια της εμπιστοσύνης σας. Ήμουν κοντά σας στα δύσκολα, δεν κρύφτηκα, δεν δείλιασα. Αυτό θα συνεχίσω να κάνω, αντλώντας δύναμη από σας, σε μια κοινή διαδρομή για το καλό του τόπου.»
