Αξιοποίηση Ελληνικού
«Το νομοσχέδιο που συζητείται σήμερα στη Βουλή διαχειρίζεται κατά βάση δυο πολύ σοβαρά ζητήματα.
· Την αξιοποίηση των χώρων του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού
και
· Το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» με το οποίο και μέσω διακρατικών συμφωνιών προβλέπεται η εκτεταμένη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω φωτοβολταϊκών συστημάτων και η μεταφορά της στα μεγάλα ευρωπαϊκά καταναλωτικά κέντρα.
Ξεκινώ με το πρώτο ζήτημα, σημειώνοντας ότι στις 29 Μαρτίου συμπληρώνονται ακριβώς 11 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του Αεροδρομίου των Σπάτων που αντικατέστησε το Αεροδρόμιο του Ελληνικού, αφήνοντας προς αξιοποίηση περίπου 5.500 στρέμματα γης.
Ουσιαστικά, εάν ληφθεί υπόψη ότι από το 1993 ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την κατασκευή του νέου αεροδρομίου, συμπληρώνονται σχεδόν είκοσι χρόνια που η πολιτεία, παρά τις συζητήσεις, τα σχέδια και τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί από εκατοντάδες φορείς δεν μπόρεσε να συγκροτήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αξιοποίηση του σημαντικότερου ακινήτου του Ελληνικού Δημοσίου. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει τη διαχρονική αδυναμία του Δημοσίου να προσελκύσει αφ’ ενός μεν επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, αφ’ ετέρου δε να δημιουργήσει ένα σύγχρονο, ρεαλιστικό και λειτουργικό σχέδιο πολλαπλής αξιοποίησης του Μητροπολιτικού Κέντρου του Ελληνικού.
Μέσα από το σχέδιο αυτό δίνεται η ευκαιρία να σχεδιάσουμε, για πρώτη φορά, τη δημιουργία ενός πραγματικού Μητροπολιτικού Κέντρου, που θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις όχι μόνο στην ανάπτυξη της οικονομίας του Λεκανοπεδίου Αττικής αλλά και στο επίπεδο διαβίωσης των 5 εκατομμυρίων κατοίκων του.
Παράλληλα, μας δίνεται η ευκαιρία νε εξωραΐσουμε την εικόνα του παράκτιου τμήματος του Λεκανοπεδίου Αττικής που μπορεί να μετατραπεί σε ένα από τα ομορφότερα τοπία σε όλη τη Μεσόγειο.
Το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ».
Έρχομαι τώρα στο πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ».
Ανήκω σ’ αυτούς που επί χρόνια πιστεύουν ότι η ενέργεια όπως και ο τουρισμός αποτελούν τους τομείς και κλάδους αιχμής, στους οποίους μπορεί να στηριχθεί η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.
Γνωρίζετε ότι ως υπουργός Ανάπτυξης σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς (τη ΡΑΕ, τη ΔΕΗ, τον ΔΕΣΜΗΕ, τη ΔΕΠΑ, τον ΔΕΣΦΑ, το ΚΑΠΕ, το ΣΕΕΣ το ΙΓΜΕ άλλα και τους ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας) προώθησα
· Τη σταδιακή μείωση της χώρας από το πετρέλαιο με έμφαση στη διείσδυση του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ στο εθνικό ενεργειακό ισοζύγιο.
· Την ενίσχυση του συστήματος παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
· Την ένταξη της χώρας μας στα μεγάλα διεθνή διακρατικά συστήματα αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου και δικτύων ηλεκτρισμού.
Εύχομαι το σύστημα «ΗΛΙΟΣ» να επιτύχει τους φιλόδοξους στόχους του.
Η χώρα μας έχει πλούσιο ηλιακό αλλά και αιολικό δυναμικό που μπορεί να καλύψει όχι μόνο μεγάλο μέρος των εγχώριων αναγκών αλλά και σημαντικό ποσοστό των αναγκών των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω ότι δεν έχουμε ενημερωθεί αναλυτικά για την ανάπτυξη και τη λειτουργία του σχεδίου αυτού.
Ο αρμόδιος υπουργός συχνά αναφέρεται με δημόσιες τοποθετήσεις του σε συζητήσεις με την γερμανική κυβέρνηση.
Ελπίζω οι συζητήσεις αυτές να βρίσκονται σε προχωρημένο επίπεδο, που θα οδηγήσει σύντομα σε δεσμευτικές και αναλυτικές συμφωνίες. Όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να ενημερωθεί η Βουλή των Ελλήνων.
Εννοώ και για την εγκατεστημένη ισχύ και για το προβλεπόμενο επίπεδο της παραγωγής σε μεγαβατώρες και για τα δίκτυα μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας από την Ελλάδα στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Καθώς επίσης για τα προσδοκώμενα δημοσιονομικά οφέλη και για τις θέσεις εργασίας που πρόκειται να δημιουργηθούν.
Οι αγωγοί
Με την ευκαιρία αυτή, οφείλω να επισημάνω για μια ακόμη φορά ότι ήταν λάθος η κατάργηση του ΣΕΕΣ, του Συβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής που συστάθηκε το 2006 με σκοπό τη συμμετοχή στην εκπόνηση μιας μακροπρόθεσμης ενεργειακής στρατηγικής και φυσικά για τη μελέτη ζητημάτων όπως για παράδειγμα το πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» που συζητάμε σήμερα. Όταν καταργήσατε το ΣΕΕΣ είχατε δεσμευτεί ότι θα συσταθεί μια εσωτερική επιτροπή στο Υ.Π.Ε.Κ.Α. με αντικείμενο τη χάραξη της μακροχρόνιας εθνικής ενεργειακής στρατηγικής. Μέχρι στιγμής ούτε είδαμε, ούτε ακούσαμε τίποτα για το ζήτημα αυτό.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα για μια ακόμη φορά, να αναφερθώ στην προώθηση του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και του υποθαλάσσιου Ελληνο-Ιταλικού αγωγού φυσικού αερίου. Χαίρομαι που όπως δημοσιεύθηκε απασχόλησαν πρόσφατη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Χρειάζεται να αναληφθούν πρωτοβουλίες και άμεσα στη κατεύθυνση να ανακτηθεί η δυναμική των προηγουμένων ετών για την προώθηση αυτών των σημαντικών έργων. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να κωλυσιεργούμε, ούτε να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Διαφορετικά, θα πρόκειται για σημαντική εθνική ζημιά με δυσμενείς επιπτώσεις και σε οικονομικό και σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Έρχομαι τώρα στη ρύθμιση εκείνη με την οποία αυξάνεται το λιγνιτικό τέλος από το 0,4% στο 0,5%. Είναι σημαντική αυτή η πρωτοβουλία. Άλλωστε, θα γνωρίζετε ότι βρήκα τη ρύθμιση αυτή από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2004 και ύστερα από συστηματικές διαπραγματεύσεις με τους αρμόδιους φορείς τόσο στην Αρκαδία όσο και στην Κοζάνη και τη Φλώρινα και έγινε η κατανομή αυτού του λιγνιτικού τέλους προς τις τοπικές κοινωνίες.
Χρειάζεται όμως γύρω από το λιγνίτη και τα πεδία που παύουν να χρησιμοποιούνται ένα σχέδιο. Και ένα τέτοιο σχέδιο υπήρξε και επί θητείας μου όταν πρώτον, δόθηκε η δυνατότητα στο λιγνιτικό κέντρο της Μεγαλόπολης να δημιουργήσει τότε –και απ’ ότι πληροφορούμαι βρίσκεται σε καλό δρόμο- ένα φωτοβολταϊκό κέντρο πενήντα μεγαβάτ από τη Δ.Ε.Η. και ταυτόχρονα να αποδοθούν στην περιοχή της Κοζάνης έξι χιλιάδες στρέμματα από τα λιγνιτικά πεδία που έχουν εγκαταλειφθεί, για αξιοποίηση από τις τοπικές κοινωνίες. Και βέβαια, θα ήταν χρήσιμο, αν έχετε την καλοσύνη, να μας ενημερώσετε για το άλλο φωτοβολταϊκό πάρκο που σχεδιάζει στην ίδια περιοχή της Κοζάνης η Δ.Ε.Η. και το οποίο επίσης είναι ένα σημαντικό πρόγραμμα.
Για να γίνουμε Προμηθείς και όχι Επιμηθείς.
Γενικότερα όμως πρέπει να δούμε σε ένα βάθος χρόνου, για τα επόμενα είκοσι χρόνια και την τύχη του λιγνίτη στο ενεργειακό μας ισοζύγιο αλλά και την ίδια ώρα τι θα δώσουμε σε αυτές τις τοπικές κοινωνίες, όσο θα υποχωρεί η χρήση του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, ώστε να αναπληρώσουμε με έγκαιρη προετοιμασία τα ζητήματα τα οποία ανακύπτουν καθημερινά στις κοινωνίες αυτές που έχουν δώσει τα σπλάχνα τους για να έχει ολόκληρη η Ελλάδα ηλεκτρισμό. Ταυτόχρονα, πρέπει να βλέπουμε εκεί τις πληγές που έχουν ανοίξει, για να ληφθεί από τη γη ο λιγνίτης. Πρέπει να έχουμε πρόνοια και να είμαστε επιτέλους κάποια φορά προμηθείς και όχι επιμηθείς».
