Αγαπητέ συνάδελφοι,
Την Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012 συζητείται στο Συμβούλιο της Επικρατείας η προσφυγή που κατέθεσε η Ε.Ο.Ο. κατά του Υπουργείου Υγείας για παράλειψη έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος, μετά την ψήφιση του Ν. 3919/2011, με το οποίο θα εξαιρούσε το Οδοντιατρικό Επάγγελμα από την πλήρη απελευθέρωση για λόγους Δημοσίου Συμφέροντος. Στα πλαίσια της υποστήριξης αυτής της δράσης αποφασίστηκε ομόφωνα, από το Δ.Σ. της Ε.Ο.Ο., απεργία των Οδοντιάτρων την 2
α Μαρτίου, και τοπικά συμβολική κατάληψη της έδρας της περιφέρειας.
Ποιοι είναι οι κυριότεροι περιορισμοί που καταργούνται με τον Νόμο
3919/2011
;
O αίρεται κάθε περιορισμός που σχετίζεται με τον αριθμό προσώπων που έχουν πρόσβαση στο επάγγελμα,
O αποσυνδέεται η χορήγηση άδειας από την εκτίμηση ύπαρξης πραγματικής ανάγκης,
O αποσυνδέεται από γεωγραφικά όρια το δικαίωμα
ς του επαγγέλματος,
O καταργούνται οι ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των ασκούντων το επάγγελμα,
O επιτρέπει τη δημιουργία περισσότερων εγκαταστάσεων από το ίδιο πρόσωπο,
O επιτρέπει τη διάθεση αγαθών από ορισμένου είδους επαγγελματική εγκατάσταση,
O καταργεί την απαγόρευση
ς επαγγέλματος υπό ορισμένη εταιρική μορφή,
O απελευθερώνει τη συμμετοχή στο εταιρικό κεφάλαιο,
O καταργεί υποχρεωτικές κατώτατες τιμές,
O επιτρέπει στον ασκούντα το επάγγελμα να προσφέρει μαζί με την υπηρεσία του και άλλες επαγγελματικές υπηρεσίες.
O Επιπλέον, καταργείται η απαίτηση έκδοσης διοικητικής άδειας για την
επαγγέλματος και αντικαθίσταται με την απλή βεβαίωση έναρξης επαγγέλματος, συνοδευόμενης από τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
Για ποιούς λόγους οι Οδοντίατροι αντιδρούμε και προχωρούμε σε απεργιακές κινητοποιήσεις;
Κατά την άποψη της Ε.Ο.Ο. το σύνολο των Επαγγελματιών Υγείας και ιδιαίτερα ο Κλάδος μας πλήττεται σοβαρά από τις διατάξεις του Νόμου
3919/2011. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε τη διατήρηση συγκεκριμένων θεμιτών περιορισμών για την Προάσπιση του Αγαθού της Δημόσιας Υγείας. Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η προσφυγή που θα συζητηθεί στις 2 Μαρτίου 2012. Παρόλο που η διατήρηση συγκεκριμένων περιορισμών βοηθά στην εξάλειψη δυσμενών κοινωνικών ή επαγγελματικών επιπτώσεων (υπαλληλοποίηση, μετανάστευση, ανεργία των Οδοντιάτρων. κ.λ.π), θεωρούμε πως αποτελεί ταυτόχρονα πολιτική και όχι μόνο νομική επιχειρηματολογία έναντι του Ανώτατου Δικαστηρίου, καθώς δεν σχετίζονται με θεμελιώδεις Συνταγματικές Επιταγές. Εκεί ακριβώς βασίζεται η νομική επιχειρηματολογία μας. Ειδικότερα, ο Κλάδος μας θεωρεί ότι ο Ν.3919/2011
εισάγει την πλήρη και άκρατη απελευθέρωση του Οδοντιατρικού Επαγγέλματος καθώς καταργεί όλους τους περιορισμούς στην άσκηση του όπως επιβάλλονταν από παλιότερες διατάξεις. Με την έλλειψη κανονιστικών ρυθμίσεων και εγκυκλίων που να διευθετούν τεχνικές λεπτομέρειες για την Ίδρυση και Λειτουργία Οδοντιατρείων, η Άσκηση της Οδοντιατρικής στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, είναι στο κενό.
Κατά την άποψη των θεσμικών οργάνων του Κλάδου το οδοντιατρικό επάγγελμα θεωρείται ήδη ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟ . Δεν υπάρχουν περιορισμοί στον αριθμό των Οδοντιάτρων που μπορούν να ασκούν το επάγγελμα δεν τίθενται ελάχιστες αποστάσεις, δεν υπάρχουν κατώτατες τιμές κλπ, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με την μεγαλύτερη αναλογία Οδοντιάτρων ανά κάτοικο σε όλη την Ευρώπη, σε αντίθεση με όσα ισχύουν για άλλα επαγγέλματα, (Φαρμακοποιοί, Αυτοκινητιστές, Ταξί, κ.ο.κ.). Σε πολλές χώρες της Ε.Ε., αντιθέτως από τη χώρα μας, υπάρχει σαφής έλεγχος του οδοντιατρικού δυναμικού μέσω άλλων διαδικασιών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την ύπαρξη της Αρχής του «
numerusclausus» που καθορίζει τον αριθμό των φοιτητών που εισάγονται στις πανεπιστημιακές σχολές καθώς και τον αριθμό των λαμβανόντων άδεια άσκησης επαγγέλματος οδοντιάτρων μέσω εξετάσεων μετά από μια θεσμοθετημένη υποχρεωτική επαγγελματική εκπαίδευση (vocationaltraining
). Στη Γερμανία λ.χ. υπάρχει έλεγχος του αριθμού των συμβάσεων που υπογράφονται με τον ασφαλιστικό φορέα ανά περιφέρεια έτσι που να μην μπορεί να εργαστεί όποιος δεν έχει σύμβαση, λόγω έλλειψης ασθενών, παρόλο που θεωρητικά είναι ελεύθερος να αναπτύξει επαγγελματική δραστηριότητα όπου επιθυμεί.
Ο κάθε Οδοντίατρος μπορεί να ιδρύσει και να λειτουργήσει Ιατρείο όπου θέλει, ακόμα και στην ίδια οικοδομή με άλλους συναδέλφους. Εδώ και χρόνια δεν υπάρχει καμία επιβολή υποχρεωτικών κατώτατων ή ανωτάτων τιμών ή αμοιβών για την προσφορά υπηρεσιών, προσδιοριζόμενες ή υπολογιζόμενες με οποιοδήποτε τρόπο.
Ακόμα, ο Ν.
3919/2011 καταργεί την απαγόρευση της άσκησης επαγγέλματος έξω από ορισμένο γεωγραφικό διαμέρισμα (Νομός), εντός του οποίου μέχρι σήμερα είναι επιτρεπτή. Η άρση αυτού του περιορισμού δίνει την δυνατότητα ανεξέλεγκτης και πλανοδιακής άσκησης του οδοντιατρικού επαγγέλματος από διάφορους «επαγγελματίες» Υγείας σε πολλές γεωγραφικές έδρες, χωρίς μηχανισμό πιστοποίησης των τίτλων και των γνώσεων τους, χωρίς τον Έλεγχο πληρότητας των ελαχίστων δυνατών Προδιαγραφών ορθής άσκησης της Οδοντιατρικής Επιστήμης, με παράλληλη αδυναμία ελέγχου της Δεοντολογικής Συμπεριφοράς των Λειτουργών της Υγείας έναντι των Ελλήνων Πολιτών – Ασθενών. M
ε την άρση αυτού του περιορισμού, πιστεύουμε ότι θα παρέχονται στους Έλληνες Πολίτες υποβαθμισμένες Υπηρεσίες Οδοντιατρικής Περίθαλψης, αποσπασματικά, επιλεκτικά περιστασιακά, με προφανή στόχο την κερδοσκοπία. Με δεδομένη την αδυναμία γνώσης, ελέγχου και πρόσβασης του Ασθενή θα συντελεστεί θεσμικά μια πρωτοφανής αδυναμία περιφρούρησης του δημόσιου συμφέροντος.
Επιπλέον, η επιβολή περιορισμών που σχετίζονται με τη σύνθεση του μετοχικού ή εταιρικού κεφαλαίου στις οδοντιατρικές εταιρείες (ποσοστό τουλάχιστον
51% σε υγειονομικούς, όπως ορίζουν το ΠΔ 84/2001 και το άρθρο 28 του Ν 3846/10), η οποία επίσης καταργείται, θεωρούμε πως εξυπηρετεί την Αρχή του Δημοσίου Συμφέροντος και της Δημόσιας Υγείας. Με τον τρόπο αυτό, οι αποφάσεις για το οδοντιατρικό επάγγελμα και όλες τις προδιαγραφές που διέπουν την άσκηση του παραμένουν κατά πλειοψηφία και κατ΄ ουσία στους νόμιμους παρόχους της Οδοντιατρικής Περίθαλψης και στους λειτουργούς τους επιφορτισμένους με την εφαρμογή των Αρχών της Οδοντιατρικής Επιστήμης. Με την παρουσία επιχειρηματικών κεφαλαίων, έστω και στο μειοψηφικό ποσοστό του 49
%, αποκλείεται η επιβολή ακραίων πρακτικών κερδοσκοπίας από την πλευρά των μετόχων-επενδυτών στους υπαλλήλους Οδοντιάτρους, προασπίζεται το συμφέρον του Πολίτη έναντι του κέρδους και της πιθανής εκμετάλλευσης που αποτελούν τα κίνητρα κάθε ιδιώτη επενδυτή. Ο πλειοψηφών μέτοχος-Οδοντίατρος θα πρέπει να εξακολουθήσει να διατηρεί τον κυρίαρχο ρόλο στις κρίσιμες αποφάσεις με γνώμονα την ασφάλεια τόσο του Παρόχου όσο και του Χρήστη των Υπηρεσιών Οδοντιατρικής Περίθαλψης, την διατήρηση της ποιότητας των υπηρεσιών με προτεραιότητα το συμφέρον του ασθενή (Αρχή της Ωφελιμότητας) και όχι την κερδοφορία των ιδιωτών επενδυτών αλλά και την προάσπιση του ιατρικού απορρήτου, χωρίς το φόβο της απόλυσης, της επιβολής συγκεκριμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων που έρχονται σε αντίθεση με την συνείδηση και την επιστημονική κατάρτιση του θεράποντος Οδοντιάτρου (όπως κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, άσκοπες παρακλινικές εξετάσεις, διατεταγμένη χρήση υλικών, εφαρμογή μη αποδεκτών τεχνικών και μεθόδων θεραπείας) και την προτροπή σε κάθε άλλη ενέργεια που αποσκοπεί στην αύξηση της κερδοφορίας εις βάρος των Ελλήνων Πολιτών.
Η άσκηση όμως του λειτουργήματος διέπεται από ειδικούς κανόνες, θεμιτούς περιορισμούς, με πειθαρχική διαδικασία συμμόρφωσης, ρυθμίσεις που έχουν θεσπιστεί ακριβώς για την περιφρούρηση της δημόσιας υγείας. Ο Κώδικας Οδοντιατρικής Δεοντολογίας που είναι νόμος του κράτους (Π.Δ.
39/2009
) ορίζει ρητά και με σαφήνεια τις ασυμβίβαστες με το οδοντιατρικό λειτούργημα δραστηριότητες, όπως είναι οι εμπορικέςκαι επιβάλλει πειθαρχικές κυρώσεις στους παραβάτες που φθάνουν μέχρι και αναστολή άσκησης του λειτουργήματος τους.
Πάνω από δέκα χρόνια τώρα, τα οδοντιατρικά συνδικαλιστικά όργανα δίνουν μια ανελέητη μάχη με τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα που προσπαθούν να αλώσουν επιχειρηματικά τον χώρο της υγείας για την απόκρουση μετατροπής των υπηρεσιών υγείας σε εμπορεύσιμο και επικερδές πεδίο δραστηριοτήτων.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ τον ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ κ ΛΟΒΕΡΔΟ που με εγκύκλίους ερμηνευτικές της εφαρμογής του Ν.
3919/2011» – μνημείο νομικής προχειρότητας και παραβίασης κάθε δεοντολογικής έννοιας περιφρούρησης του δημοσίου συμφέροντος – παραδίδει βορά στους εμπόρους επενδυτές την πρωτοβάθμια φροντίδα της υγείας με την αχαλίνωτη «απελευθέρωση»
του επαγγέλματος, που επιχειρείται ακόμα και πολύ πιο πέρα από τις προβλέψεις του νόμου για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Έχει σκοπίμως απατηλά προβληθεί από τον Υπουργό ως δήθεν ενέργεια επιτασσόμενη από την τρόϊκα και το μνημόνιο, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί πλήρη υποταγή στα γνωστά οικονομικά συμφέροντα.
Ο κ Υπουργός Υγείας αποδείχθηκε εντελώς αναξιόπιστος. Από δική του κωλυσιεργία δεν εκδόθηκε ποτέ το ζητηθέν Προεδρικό Διάταγμα που θα μας εξαιρούσε από το πεδίο εφαρμογής του Ν.
3919/11 («άνοιγμα επαγγελμάτων»).
Επανειλημμένα αναγνώρισε αποδέχθηκε και δεσμεύτηκε ο κ. Υπουργός στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις μας ότι θα εξέδιδε εγκύκλιο με την οποία θα διασφάλιζε τη διατήρηση των ελάχιστων, πλην απαραίτητων ειδικών ρυθμίσεωνάσκησης του οδοντιατρικού επαγγέλματος.
Αγαπητέ συνάδελφοι,
η Πολιτεία έχει θεσπίσει την ίδρυση των Οδοντιατρικών Συλλόγων με τη μορφή του ΝΠΔΔ καθιστώντας υποχρεωτική την εγγραφή των ασκούντων το επάγγελμα οδοντιάτρων σ’ αυτούς με σκοπό την Διασφάλιση του Δημοσίου Συμφέροντος υπέρ των Ελλήνων Πολιτών, μέ καθορισμένες διαδικασίες όπως ο έλεγχος των τίτλων σπουδών, η νόμιμη άσκηση της Οδοντιατρικής από πραγματικούς Οδοντιάτρους αλλά και η επιβολή πειθαρχικών διαδικασιών εις βάρος των παραβαινόντων την νομοθεσία μελών του καθώς και ο έλεγχος των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους ασθενείς. Είναι διατάξεις που έχουν θεσπιστεί διαχρονικά από την Πολιτεία για την προστασία του καταναλωτή – ασθενή.
Η άποψη μας είναι ότι πως όλες οι προαναφερόμενες περιοριστικές διατάξεις που καταργούνται από το Ν.
3919/2012 θα πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ διότι προασπίζουν την Αρχή του Δημοσίου Συμφέροντος και το αγαθό της Δημόσιας Υγείας. Καθότι από το Κοινοτικό Δίκαιο (άρθρο 152 της συνθήκης της Ρώμης) δίνεται το δικαίωμα στις χώρες μέλη της ΕΕ να αναπτύξουν το δικό τους υγειονομικό σύστημα λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες (κοινωνικές, οικονομικές κ.α.) κάθε κράτους-μέλους, άρα και της Ελλάδας, κρίνουμε ότι υπάρχει ισχυρή βάση δικαίωσης των αιτημάτων μας. Σε κάθε περίπτωση, τα θεσμικά όργανα των Οδοντιάτρων διεκδικούν με κάθε νόμιμο μέσο και τρόπο την δικαίωση μας. Για όλους τους παραπάνω λόγους, ο Κλάδος μας θεωρεί πως πρέπει να αντιδράσουμε ΣΤΗΝ ΑΚΡΑΤΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ! Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές στο επάγγελμά μας κι εμείς να παραμένουμε στους 4
τοίχους του ιατρείου μας! Η επιχειρηματολογία είναι υπέρ μας και οι απαραίτητες νομικές ενέργειες έχουν δρομολογηθεί. Οφείλουμε όλοι μας να συμμετέχουμε για την αξιοπρέπεια μας, τη δική μας και των παιδιών μας.
ΚΑΛΟΥΜΕ τον Ελληνικό Λαό να συστρατευθεί μαζί μας στον αγώνα κατά της εμπορευματοποίησης της υγείας και της ποιοτικής υποβάθμισης των παρεχομένων υπηρεσιών.
ΑΘΗΝΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
