Οι τραγικές συνέπειες της κάκιστης διαχείρισης της οικονομικής κρίσης φαίνονται έντονα στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Φτάσαμε στο ένα εκατομμύριο τους ανέργους και αν υπολογίσουμε μαζί μ’ αυτούς και όσους ζουν σε συνθήκες φτώχειας ο αριθμός ανεβαίνει δραματικά. Είναι επιτακτική ανάγκη τώρα πια να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη για να μπορέσουμε να βρούμε προοπτική.
Πώς να γίνει αυτό όμως όταν οι πολιτικοί δεν οραματίζονται τίποτα, παρά μόνο ενδιαφέρονται για την διάσωση της καριέρας τους. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, δεν είναι δυνατόν να μην βλέπουν πως κατασκευαστικός κλάδος που αποτελεί τη βάση της ελληνικής οικονομίας και όλα τα εμπλεκόμενα με την οικοδομή επαγγέλματα αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, ούτε μπορούν με λίγα λόγια να μας πείσουν πως αγνοούν τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην αγορά γενικότερα. Αν πράγματι τα αγνοούν, τότε παραδέχονται την ανεπάρκειά τους, αν τα γνωρίζουν οφείλουν να λάβουν μέτρα.
Ο νομός Καρδίτσας είναι γνωστό πως ήταν πάντα στο περιθώριο, στην απομόνωση και στη δυσμένεια, χωρίς να οφείλεται σε κεντρικές κυβερνητικές επιλογές, αλλά στην αδυναμία των δικών μας πολιτικών να χειριστούν, να προωθήσουν ή να αναφέρουν έστω τα προβλήματα της Καρδίτσας που θέλουν λύση. Χωρίς να πάμε πολύ πίσω μπορούμε να δούμε τι έγινε τελευταία και να κρίνουμε. Έκλεισαν τα περισσότερα σχολεία από οποιονδήποτε άλλο νομό της Ελλάδας, δρομολογείται το κλείσιμο των τμημάτων του ΤΕΙ, υποβαθμίζεται το Νοσοκομείο που σε λίγο καιρό θα ενοποιηθεί με το νοσοκομείο Τρικάλων, συρρικνώνεται ο εμπορικός τομέας και…ας μη μιλήσουμε για τους επαγγελματίες και τους αγρότες. Τι έκαναν για όλα αυτά οι κ.κ. Ρόβλιας, Σαλαγιάννης, Θεοχάρη του ΠΑΣΟΚ και οι κ.κ. Σιούφας, Τσιάρας και Ταλιαδούρος της Ν.Δ. πέρα από τις αντιδράσεις τους μέσω των εφημερίδων; Τίποτα απολύτως. Ούτε εναλλακτικές προτάσεις δεν είχαν να καταθέσουν. Ούτε την ευθιξία δεν είχαν να παραιτηθούν. Για την Ελλάδα τι έκαναν; Πρόσφατα η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας κ. Μπακογιάννη πρότεινε να κοπούν κατά 50% οι μισθοί και συντάξεις των βουλευτών για να βρεθούν τα 300
εκ. ευρώ που ζητούσαν οι εταίροι μας. Γιατί δεν το δέχονται οι Καρδιτσιώτες βουλευτές μαζί με τους υπόλοιπους του ελληνικού κοινοβουλίου; Απλούστατα γιατί νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους σε αντίθεση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που αρνείται ολόκληρο το μισθό του.
Δεν μπορούμε λοιπόν με τα σημερινά πρόσωπα που απαρτίζουν της Βουλής να περιμένουμε σπουδαία πράγματα, ούτε να ελπίζουμε ότι θα μας οδηγήσουν στην ανάκαμψη, αφού δεν τους διακρίνει ο ζήλος για πρωτοβουλίες και καινοτόμες προτάσεις.
Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει ήδη καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις που αφορούν την ανάπτυξη και την πρόοδο. Ας βρουν το πολιτικό θάρρος να τις υιοθετήσουν για να σταματήσει η ταλαιπωρία του ελληνικού λαού. Κλείνω μα μια φράση της Ντόρας Μπακογιάννη από την οποία μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι μας κυβερνούν: «Ντροπή να κόβονται συντάξεις αντί να κόβουν τις δαπάνες των υπουργείων τους
».
*Ο Κώστας Γκαβογιάννης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμμαχίας, υποψήφιος βουλευτής στο νομό Καρδίτσας.
