Δεν έχω τις οικονομικές σπουδές που θα μπορούσαν να με εφοδιάσουν με επιχειρηματολογία ικανή να αντικρούσει επιστημονικά τη «μελέτη» που «διέρρευσε» κυβερνητικό στέλεχος και που χρησιμοποίησαν όλοι οι υποστηρικτές του μνημονίου κατά τη διάρκεια του δραματικότερου-μέχρι το επόμενο-Σαββατοκύριακου στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία., ώστε να πείσουν τους πολίτες για την ορθότητα των επιλογών τους. Μια μελέτη που, όπως όλοι γνωρίζουμε, περιέγραφε με τρόπο ζοφερό και χρώματα απολύτως μελανά το μέλλον μιας χρεοκοπημένης Ελλάδας. Μπορώ όμως να πω με απόλυτη βεβαιότητα το εξής. Σε κάθε επιστημονική -και όχι μόνο- περίπτωση μπορούν να υπάρξουν «μελέτες», «έρευνες» και «στοιχεία» τα οποία υπηρετούν τους στόχους και τους σκοπούς αυτού που τις πραγματοποιεί ή αυτού που τις…παραγγέλνει. Ως οδοντίατρος πχ έχω στα χέρια μου μελέτες που υπερθεματίζουν για τις βλαπτικές συνέπειες των μήλων(!!) στη στοματική υγεία αλλά και για τα αντίστοιχα συγκριτικά οφέλη της…cocacola!! Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Πολλά και τίποτα. Πιθανόν η μελέτη να είναι μια αποτύπωση της πραγματικότητας. Είναι όμως τόσο απόλυτη και δογματική που αυτοϋπονομεύεται. Κινδυνολογεί με επιχειρήματα που μοιάζουν λογικά, όμως δε λαμβάνει υπόψη σε καμία περίπτωση τον παράγοντα ανθρώπινη ψυχολογία. Ποιος βεβαιώνει για παράδειγμα ότι αν η Ελλάδα αντί του «ναι σε όλα» διάλεγε τον «δρόμο της παράνοιας», δε θα αποτελούσε τη φωτιά στη θρυαλλίδα του κοινωνικού αναβρασμού που έχει απλωθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης-και σίγουρα σε αυτές που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα με τα δικά μας; Μήπως η επαπειλούμενη κοινωνική έκρηξη που θα παρέσυρε, και πιθανόν θα διέλυε σαν τσουνάμι τα μεγαλεπήβολα σχέδια των αγορών, ήταν ο λόγος που υπαγόρευσε και ταχυδρόμησε στα γραφεία των Ελλήνων πολιτικών μια τέτοια τρομοκρατική-τρομολαγνική έκθεση; Προδιαγράφει και προεξοφλεί πολλά η «μελέτη» αλλά δε λέει ένα και σημαντικό. Ότι ακόμη και στις έσχατες ώρες υπάρχει πάντα η δυνατότητα χάραξης άλλων πολιτικών. Διότι όπως συνηθίζουν να λένε οι ίδιοι οι πολιτικοί, στην πολιτική δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Είναι όμως λέει οι «άλλες» πολιτικές, ισοδύναμες της εθνικής αυτοχειρίας. Ας κάνουμε λοιπόν την παραδοχή, για την ευκολία της συζήτησης, πως έχουν δίκιο σε όλα. Ούτως ή άλλως το μνημόνιο 2 είναι πλέον γεγονός και νόμος του Ελληνικού κράτους. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν τώρα έχει εξασφαλιστεί η σωτηρία-με ή χωρίς εισαγωγικά- της χώρας έστω και σε βάρος της ευημερίας των πολιτών. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό και τους πολιτικούς αρχηγούς η ψήφιση της δανειακής σύμβασης και των επαχθών όρων που τη συνοδεύουν απομακρύνει την πιθανότητα της χρεοκοπίας. Για να ενισχύσουν τα λεγόμενά τους δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν φρασεολογία εκπορευόμενη από χείλη εταίρων-που στο μνημόνιο βλέπανε τη μόνη οδό διαφυγής από την κρίση. Οι ίδιοι εταίροι όμως στα δικά τους, έγκυρα κατά τους εθνοσωτήρες μας, μέσα ενημέρωσης, ενίοτε δε και μέσα στα κοινοβούλιά τους, δηλώνουν βέβαιοι πως η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι ούτως ή άλλως αναπόφευκτη, με ή χωρίς νέο δάνειο, με ή χωρίς νέα μέτρα και είναι απλά θέμα του πότε και όχι του αν θα συμβεί! Όταν λοιπόν κάτι τέτοιο αναπαράγεται σε όλα τα διεθνή ΜΜΕ, και όχι εν κρυπτώ, μπορούμε, ή καλύτερα οφείλουμε, να υποθέσουμε, χωρίς να κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί συνομωσιολόγοι, πως η δανειακή σύμβαση αυτή δεν είναι τίποτε παραπάνω από κερδισμένος χρόνος για τους Ευρωπαίους. Χρόνος για οργανώσουν καλύτερα τις άμυνές τους έναντι των αμείλικτων και ανελέητων κερδοσκοπικών επιθέσεων των αγορών και να οχυρωθούν καλύτερα έναντι των επιπτώσεων, στην ευρωζώνη, μιας Ελληνικής χρεοκοπίας. Έτσι ώστε λίγο αργότερα να τους είναι ευκολότερο και άνευ ιδιαίτερων συνεπειών το «ξεφόρτωμα»
του ανεπιθύμητου παρία από τη βάρκα τους. Άρα τι καλό προκύπτει για τη χώρα από την ψήφιση αυτής της δανειακής σύμβασης αν σε τρεις, τέσσερεις μήνες από τώρα βρεθούμε πάλι μπροστά στην ίδια συζήτηση; Μήπως οι συνθήκες θα είναι τότε ακόμη χειρότερες διότι στο μεταξύ θα έχουμε απολέσει όχι μόνο την εθνική κυριαρχία αλλά και κάθε, λογικό ή παράλογο, διαπραγματευτικό χαρτί; Διότι μια χρεοκοπία σε συνθήκες φτώχειας και εξαθλίωσης και με αποδιοργανωμένο τον κοινωνικό ιστό είναι-όπως οι ίδιοι μας ομολόγησαν μόλις χθες-το ιδανικό κάλεσμα για τα απανταχού όρνεα που θέλουν να διαμελίσουν το κουφάρι μιας νεκρής χώρας. Ένα είναι σίγουρο. Η Ελλάδα ξημέρωσε σήμερα σε μια εντελώς νέα εποχή για την οποία ο ιστορικός του μέλλοντος είναι σίγουρο ότι θα έχει πολύ δουλειά να κάνει όταν θα προσπαθήσει να την αποκρυπτογραφήσει και να την περιγράψει. Όπως επίσης είναι σίγουρο πως έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα ο κύκλος της μεταπολίτευσης. Το δυστύχημα είναι πως έτσι ή αλλιώς έκλεισε σα θηλιά γύρω από το λαιμό μας.
Κων/νος Ντουρτούνης
Χειρουργός Οδοντίατρος
