Δ. Σιούφας: «Όλο το βάρος στην ανάπτυξη για να σωθεί η χώρα»


 

          Παρακολουθήσαμε όλη τη συζήτηση που έγινε πριν από λίγο και την τοποθέτηση, την οποία έκανε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και  Υπουργός επί των Οικονομικών, ο κ. Βενιζέλος.

          Θα μου επιτρέψετε να πω ότι με αυτήν τη λογική από τη μέρα που αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο κάτι, δεν έχουμε κανένα λόγο ύπαρξης πλέον εμείς εδώ. Δεν έχουμε απολύτως κανένα λόγο ύπαρξης κανένας από εμάς και οι υπόλοιποι διακόσιοι πενήντα στην Αίθουσα, πλην των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, να τοποθετούμεθα, να προτείνουμε βελτιώσεις, να κάνουμε κριτική και στη συνέχεια να ψηφίζουμε. Δεν μπορώ να αντιληφθώ την αντίληψη αυτή επειδή συνεφώνησαν τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ότι η Αίθουσα αυτή και οι Βουλευτές θα πρέπει να είναι άφωνοι.

          Τι ζητούμε, λοιπόν; Perpetuum silentium (Διαρκή σιωπή); Αυτό είναι η αντίληψη για τη δημοκρατία και για τη λειτουργία του Κοινοβουλίου; Όλοι αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα των στιγμών που περνάει η πατρίδα μας. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τις συζητήσεις, οι οποίες γίνονται αυτήν την στιγμή τόσο για το θέμα των ομολόγων, όσο και για τη δανειακή σύμβαση. Γι’ αυτό δώσαμε ψήφο εμπιστοσύνης σ’ αυτήν την Κυβέρνηση. Αλλά, οι ρυθμίσεις, όταν έρχονται εδώ για να ψηφιστούν, πρέπει να έχουν και τη θέση του καθενός Βουλευτή που, σύμφωνα με το Σύνταγμα, τοποθετείται με την άποψη την οποία έχει. Δεν μπορώ να την καταλάβω αυτήν την αντίληψη. Αλλιώς ας πούμε ότι επί δεκαπέντε ημέρες η Βουλή κλείνει μέχρι να συμφωνήσει η Κυβέρνηση και μετά να έλθουμε εδώ για να συζητήσουμε τα πράγματα. Δεν την αντιλαμβάνομαι αυτήν την αντίληψη. Και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι επί τριάντα χρόνια που θητεύω σ’ αυτήν την Αίθουσα είναι η πρώτη φορά που ακούω αυτήν την αντίληψη, οι Βουλευτές από όλες τις πλευρές να μην έχουν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν επί των ρυθμίσεων.

 

Κυρίαρχο ζητούμενο η ψυχολογία

 

          Είναι πραγματικά ο πιο δύσκολος χειμώνας που περνάει η πατρίδα μας στη μεταπολιτευτική περίοδο. Παρά τα αλλεπάλληλα μέτρα, τα αλλεπάλληλα νομοθετήματα, χρέος και έλλειμμα συνεχίζουν να αυξάνονται την ίδια στιγμή που επιδεινώνονται όλοι οι άλλοι βασικοί οικονομικοί δείκτες.

          Παρά τα συνεχή φορολογικά μέτρα, το έλλειμμα του 2011 θα κινηθεί στα επίπεδα του 2010. Η βιομηχανική παραγωγή και όγκος της εμπορικής δραστηριότητας μειώνονται συνεχώς. Οι δημόσιες και οι ιδιωτικές επενδύσεις συρρικνώνονται και οι επιχειρήσεις -κυρίως, οι μικρομεσαίες- υποφέρουν από την έλλειψη ρευστότητας σε συνδυασμό με τη μείωση της ζήτησης και την παρατεταμένη φορολογική επιδρομή, με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που επιτείνει τα αδιέξοδα.

          Προπάντων, αυτό που είναι το ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι δεν καταφέραμε μέχρι σήμερα να δημιουργηθεί μία ψυχολογία ανάτασης, ψυχολογία επανεκκίνησης, αισιοδοξία και με θετικό τρόπο να δει η κοινωνία, οι επιχειρήσεις, η επιχειρηματική κοινότητα, όλοι μας, τα πράγματα ότι αρχίζουν να αλλάζουν.

          Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν στις μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει η πατρίδα μας. Γι’ αυτό, η δανειακή σύμβαση, την οποία θα υπογράψει η Κυβέρνηση οφείλει να περιλαμβάνει ειδικό κεφάλαιο, το οποίο να αναφέρεται στα αναπτυξιακά μέτρα, τα οποία θα συνοδεύουν τη δανειακή σύμβαση και συνεπώς τις υποχρεώσεις της χώρας και των εταίρων μας δανειστών για το πώς θα βοηθηθεί η ανάπτυξη της χώρας.

          Διότι, αν δεν υπάρξει ανάπτυξη, κανένας από τους στόχους δεν μπορεί να επιτευχθεί.

 

Κρίσιμες μέρες για τη χώρα μας

 

          Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι και οι επόμενες εβδομάδες είναι κρίσιμες για τη χώρα και για την εθνική μας υπόσταση. Εξίσου κρίσιμες, όμως, θα είναι και για την πορεία της Ευρώπης και για το μέλλον του σύγχρονου ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Τα πρόσφατα γεγονότα με την υποβάθμιση της Γαλλίας και οχτώ άλλων χωρών στην Ευρωζώνη έστειλαν ισχυρό μήνυμα προς όλες τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

          Ο μύθος του άτρωτου Βορρά και του αδύνατου Νότου καταρρίφθηκε. Τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος τρίζουν επικίνδυνα, καθώς έχουν ξεκινήσει οι διαβουλεύσεις με την Τρόικα για τη νέα δανειακή σύμβαση. Επαναλαμβάνω ότι δεν μπορεί με λάθη να διορθωθούν λάθη. Η νέα δανειακή σύμβαση πρέπει να περιέχει –επιμένω σε αυτό- ειδικό κεφάλαιο για τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές στην οικονομία και αξιόπιστες προβλέψεις για τη ρευστότητα στην αγορά και την επανεκκίνηση της οικονομίας.

          Η σχέση μας και οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα δεν μπορεί να είναι ούτε «ναι» σε όλα ούτε «όχι» σε όλα. Η χώρα δικαιούται την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Αυτή άλλωστε είναι και η βάση της ίδρυσής της. Και βεβαίως, εμείς έχουμε υποχρεώσεις. Προέχει, όμως, να υιοθετηθούν πολιτικές που να οδηγούν στην ανάπτυξη.

          Πάνω απ’ όλα, είναι ανάγκη να αλλάξει και το κλίμα και η ψυχολογία. Η οικονομία είναι πάνω απ’ όλα. Για να αλλάξει, όμως, η χώρα και το κλίμα σε αυτή πρέπει να πείσουμε την κοινωνία ότι αυτό, το οποίο βιώνει έχει ημερομηνία λήξεως και ότι μπορεί να οδηγήσει με συλλογική δράση στην ανάπτυξη.

 

 

          Τα μπρος- πίσω της Κυβέρνησης

 

          Έρχομαι τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο νομοσχέδιο, το οποίο συζητούμε και σε μια σειρά από ρυθμίσεις, τις οποίες αυτό περιλαμβάνει. Θα αναφερθώ στα θέματα, τα οποία σχετίζονται με την πολιτική των συγχωνεύσεων, των καταργήσεων όπου εδώ γίνεται πραγματικότητα αυτό που έχω πει και άλλη φορά σε αυτήν την Αίθουσα, ότι «η περίπλοκος περιπλοκή περιεπλάκη δια περιπλόκων περιπλεγμένων περιπλοκών».

          Και δεν αναφέρομαι μόνο στην κατάργηση του ΙΓΜΕ, για να αναφέρω ένα παράδειγμα. Την ώρα που προσπαθούμε να αναπτύξουμε το φυσικό πλούτο της πατρίδος μας, καταργούμε το μοναδικό φορέα με την εμπειρία την οποία έχει και την τεχνογνωσία. Πώς θα γίνει αυτό το πράγμα; Πού οδηγεί αυτή η αντίληψη;

          Έρχομαι τώρα τον Οργανισμό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για τον ΕΟΜΜΕΧ. Κύριε, Υπουργέ, και μόνο η διαδρομή που παρακολουθεί κανείς από τις 3 Νοεμβρίου μέχρι σήμερα γύρω από αυτό το θέμα, δείχνει ένα πολύ απλό πράγμα, όπως και για τις καταργήσεις των θυγατρικών εταιριών του.    Έχετε κάνει κάποια μελέτη για τις ρυθμίσεις, τις οποίες κάνετε, που βεβαίως, είναι τόσο περίπλοκες; Και θα είναι κάποιος άλλος αυτός, ο οποίος θα εφαρμόσει αυτά για να πραγματοποιηθούν οι ρυθμίσεις που έχετε φέρει. Καταργείτε ένα φορέα. Στέλνετε το προσωπικό του σε ένα άλλο φορέα και από εκεί θα τον στείλετε κάπου αλλού και τις αρμοδιότητες τις παίρνει η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας.

          Ποιος θα κάνει πράξη όλα αυτά τα πράγματα; Μέχρι πριν από λίγο καιρό προτείνατε εδώ οι πέντε εταιρίες να γίνουν μια κάτω από το ΕΛΚΕΔΕ. Τώρα τις θέτετε όλες υπό εκκαθάριση. Την ίδια ώρα παίρνετε από τον ΕΛΟΤ το κομμάτι, το οποίο αφορά την πιστοποίηση και το πηγαίνετε στην ΕΒΕΤΑΜ.         Να σας θυμίσω λίγο ότι το 2003 και το 2004 είχατε βγάλει την ΕΒΕΤΑΜ για να πωληθεί και με πολύ αγώνα ματαίωσα αυτόν το διαγωνισμό και συνεπώς δεν αποκρατικοποιήθηκε η ΕΒΕΤΑΜ. Και σήμερα βάζετε τις άλλες δύο εταιρίες –και καλά κάνετε- μαζί. Παίρνετε από τον ΕΛΟΤ που έχει αυτό το σήμα, τη διεθνή αξιοπιστία και την αναγνώριση και τη δίνετε στην ΕΒΕΤΑΜ;       Γιατί το κάνετε αυτό; Ένας λόγος είναι αυτός.

          Δεν μας πείσατε με τα επιχειρήματα σας. Η Νέα Δημοκρατία έκανε πρόταση για να δημιουργηθεί ένας φορέας μικρομεσαίων επιχειρήσεων που να έχει τόσο τη χρηματοδότηση όσο και όλα τα άλλα ζητήματα μαζί με τις κλαδικές πολιτικές, ώστε να απεμπλακεί το Υπουργείο. Άλλωστε, εδώ μας λέει ο κ. Ρέππας και ο κ. Ρόβλιας ότι πάμε να κάνουμε μια επιτελική κυβέρνηση, όχι να της δώσουμε εκτελεστικές αρμοδιότητες όπως κάνετε τώρα με όλα αυτά τα ζητήματα.

 

          Οι επιπολαιότητες που κοστίζουν ακριβά

 

          Δεν μπορώ να καταλάβω, τι έχετε πάθει με αυτό το μπρος-πίσω.   Σήμερα καταργούμε, αύριο συνιστούμε.

          Άκουσα τον Υπουργό σας τον κ. Χρυσοχοΐδη να λέει προχθές ότι πρόκειται να καταργήσει τη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης και τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Δεν μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο και ειδικά γι’ αυτά τα δυο θέματα, τα οποία έχουν ειδικό συμβολισμό, αυτές οι δυο Γενικές Γραμματείες για τις οποίες ένα διάστημα είχατε και την ευθύνη στη Γενική Γραμματεία Μακεδονίας-Θράκης;

          Γιατί κάνετε όλα αυτά τα πράγματα; Δεν το αντιλαμβάνεστε;

          Να εξετάσετε και να δείτε όλη αυτή τη λογική, γιατί έχετε αποτύχει και δεν μπορείτε να μαζέψετε τα πράγματα. Οι περισσότερες ρυθμίσεις τις οποίες έχετε σε αυτό το νομοσχέδιο είναι τροποποιήσεις άλλων ρυθμίσεων που ψηφίσατε πριν από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

                     Το ίδια συμβαίνουν, επίσης και με τους δικηγόρους. Προχωρήστε σε μια συνεννόηση μαζί τους. Σας ετέθησαν απόψεις εδώ. Άκουσα τον Υπουργό τον κ. Παπαϊωάννου. Απελευθέρωση δεν σημαίνει ασυδοσία. Απελευθέρωση σημαίνει κανόνες τέτοιοι, οι οποίοι να είναι ίδιοι με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, και με μια περίοδο προσαρμογής.

                     Κυριολεκτικά τα χάνω όταν βλέπω αυτά που γίνονται με όλα αυτά τα θέματα τα πρωτοποριακά όπως το e-government,  που αφήσατε επί ενάμισι χρόνο την Κυβέρνηση χωρίς γενικούς γραμματείς, χωρίς διοικητές αφού οι προηγούμενοι είχαν παραιτηθεί και τόσα άλλα θέματα. Αυτό δεν σας οδηγεί στο να έχετε μια αντίληψη ότι κάπου δεν τα σκέπτεστε σωστά τα πράγματα;

                     Το ίδιο πράγμα έγινε και με την εφεδρεία. Αναφέρομαι στους δικαστικούς υπαλλήλους όπου φέρνετε μια ρύθμιση –και σωστά κάνετε- και αυτοί που επρόκειτο να τεθούν σε εφεδρεία δεν θα τεθούν. Τι γίνεται με όλους αυτούς, οι οποίοι αναγκάστηκαν να υποβάλουν παραίτηση για να αποφύγουν το μέτρο της εφεδρείας; Να λοιπόν, γιατί πολλές φορές πράγματα, τα οποία δεν μελετώνται σωστά καταλήγουν στο να δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα από εκείνα, τα οποία πρόκειται να λύσουν.

                     Η άποψή μου, κύριε Υπουργέ, κύριε Ξυνίδη, είναι να ξαναδείτε τις παρατηρήσεις που σας έχουν γίνει, ώστε να μπορέσετε αύριο όταν θα συζητηθούν τα συγκεκριμένα άρθρα να δώσετε κάποιες απαντήσεις και να κάνετε πιο απλές τις ρυθμίσεις, με τέτοιο τρόπο ώστε πραγματικά να υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον.

Προηγούμενο άρθρο Πρόγραμμα για νέες εντάξεις στην Βιολογική Γεωργία
Επόμενο άρθρο Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή πασάς, και η αποδόμηση της ιστορίας