Τη δημιουργία στο προσεχές μέλλον Εθνικού Συμβουλίου Γενετικής Βελτίωσης Αγροτικών Ζώων εξήγγειλε από την Καρδίτσα ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αστέριος Ροντούλης κατά τη χθεσινή του επίσκεψή στο τοπικό Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων. Ο κ. Ροντούλης αναφέρθηκε στις προσπάθειες του υπουργείου για τη συγκρότηση του συμβουλίου αυτού, το οποίο θα έχει στους κόλπους του πανεπιστημιακούς, υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και εκπροσώπους των κτηνοτρόφων. Στο πλαίσιο του συμβουλίου, θα υπάρχει πρόταση ώστε το κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων της Καρδίτσας να μετεξελιχθεί σε τράπεζα διατήρησης γενετικού υλικού της κτηνοτροφίας, με στόχο τη διάσωση και την προώθηση των ντόπιων ελληνικών φυλών ζώων. Ο κ. Ροντούλης αναφέρθηκε επίσης στο νομοσχέδιο για την ταχεία αδειοδότηση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων που σύντομα θα έρθει στη βουλή. Μία τομή του νομοσχεδίου θα είναι η λειτουργία επισκέψιμων ανοιχτών κτηνοτροφικών πάρκων απειλούμενων αυτόχθονων φυλών. Σε ό,τι αφορά στη φέτα, «το λευκό χρυσό» όπως την χαρακτήρισε, θα πρέπει να προωθηθεί το ανάγλυφο αυτής, η σφραγίδα δηλαδή που θα εξασφαλίζει την ποιότητα και φερεγγυότητα του προϊόντος. Τέλος ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έστειλε πολιτικά μηνύματα με πολλούς αποδέκτες. Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Ο κ. Ροντούλης
«Μου προξένησε αλγεινή εντύπωση το γεγονός ότι για πρώτη φορά κάποιος εκ της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης επισκέπτεται το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Καρδίτσας. Πρέπει δε να ομολογήσω ότι όταν έλεγα σε συναδέλφους ότι θα επισκεφθώ αυτό το κέντρο μου έλεγαν «τι είναι αυτό». Αυτό δηλώνει από μόνο του ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό. Ένα μεγάλο κενό έργου και ένα μεγάλο κενό πληροφόρησης. Πράγματι τα Κέντρα Γενετικής Βελτίωσης άρχισαν να λειτουργούν από 1978. Πέντε σε όλη την Ελλάδα. Και ενώ θα έπρεπε μέσω αυτών να επιτελεστεί ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο, γνώρισαν μια σταδιακή απαξίωση. Και ως θεσμός και ως λειτουργία. Όσον αφορά στον τομέα των αγροτικών προϊόντων το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι ελλειμματικό της τάξεως περίπου των 2 δις ευρώ ετησίως. Το 80% δε του ελλείμματος αυτού οφείλεται σε αθρόες εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων. Άρα ο όγκος του ελλείμματός μας οφείλεται στην έλλειψη κτηνοτροφικών προϊόντων πράγμα που μας λυπεί ιδιαιτέρως. Δείτε την εγκατάλειψη όλα αυτά τα χρόνια του τομέα της κτηνοτροφίας αλλά παράλληλα μας κάνει να αισιοδοξούμε γιατί έχουμε πεδίο δόξης λαμπρόν να την αναπτύξουμε και να αντιστρέψουμε την άσχημη αυτή εικόνα. Η κτηνοτροφία μπορεί πράγματι να αποτελέσει την ατμομηχανή που θα σύρει προς τα εμπρός την ελληνική αγροτική οικονομία στο σύνολό της γιατί έχει ένα πλεονέκτημα: δίνει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Άρα λοιπόν αν πάρει μπροστά αυτή η ατμομηχανή θα σύρει και τον άλλο αγροτικό τομέα και θα αποτελέσει έναν μοχλό εξόδου της χώρας από την πρόσφατη κρίση. Επίτηδες ήρθα στο Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Καρδίτσας για να σηματοδοτήσω το ενδιαφέρον του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου για μια νέα πορεία στα κτηνοτροφικά πράγματα της χώρας. Τρία πράγματα, τρεις ελλείψεις στο Κέντρο με ενοχλούν πάρα πολύ: α) τμήμα ελέγχου γάλακτος, β) ελέγχου DNA, γ) τεχνητή σπερματέγχυση. Όλα αυτά λείπουν και είναι απαράδεκτο. Τρείς λοιπόν κραυγαλέες ελλείψεις που θα πρέπει να διορθωθούν. Εάν όμως υπήρχαν, ποια θετικά θα πήγαζαν; Α) Είναι αδύνατο να μιλάμε για Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων και να μην λειτουργεί ο έλεγχος DNA. Αδιανόητο για τον εξής απλό λόγο: Πως θα εντοπίσω στα κοπάδια τα ανθεκτικά σε σκραπ ζώα αν δεν προχωρώ σε τέτοιο έλεγχο; Αναφέρομαι στη μεταδοτική σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια. Β) Τη στιγμή που λείπει η τεχνητή σπερματέγχυση πως θα βελτιώσω τις φυλές των ζώων; Οι κτηνοτρόφοι μπορούν και μόνοι τους, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Εάν είχαμε ένα δυνατό τμήμα τεχνητής σπερματέγχυσης τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Και βεβαίως έρχομαι στο τελευταίο, στον έλεγχο γάλακτος: Λέμε όλοι για τη φέτα. Εάν λειτουργούσε ο έλεγχος του γάλακτος θα μπορούσε να ανιχνεύσει στην ελληνική φέτα το γάλα ξένης προέλευσης. Και μόνο αυτό θα ήταν μια σημαντικότατη συμβολή για τον έλληνα κτηνοτρόφο με ότι σημαντικά θα προέκυπταν από αυτό. Άρα λοιπό αυτές οι τρεις ελλείψεις είναι ιδιαιτέρως σημαντικές και θα πρέπει να καλυφθούν και με προσωπικό και με πόρους. Ήρθα επίσης και για έναν ακόμη λόγο για να προχωρήσω σε κάποιες εξαγγελίες με ότι αυτές σηματοδοτούν: Γίνεται αυτή τη στιγμή μια προσπάθεια πάρα πολύ σημαντική στο υπουργείο και έχουν προχωρήσει τα πράγματα προκειμένου να υπάρξει στο προσεχές μέλλον ένα Εθνικό Συμβούλιο Γενετικής Βελτίωσης. Το πρόπλασμα αυτού στα χαρτιά υπάρχει, και αυτό το Εθνικό Συμβούλιο που λέγεται για πρώτη φορά από την Καρδίτσα θα έχει στους κόλπους του όχι μόνο πανεπιστημιακούς και υπηρεσιακούς παράγοντες του ΥΠΑΑΤ αλλά και εκπροσώπους των κτηνοτρόφων και των συλλογικών τους εκφράσεων. Πρέπει να ξεκινήσει μια εργασία αυτό το Εθνικό Συμβούλιο. Έχει να επιτελέσει έναν πολύ μεγάλο στόχο: Να δομήσει για πρώτη φορά, για να επιλυθούν και τα προβλήματα που λέγαμε και να μπει μια τάξη στα Κέντρα Γενετικής Βελτίωσης, ένα εθνικό σχέδιο δράσης για τη γενετική βελτίωση για να έχουμε μια συνολική αντίληψη του χώρου, για να έχουμε συνολικές προτάσεις αναβάθμισης του χώρου, μέσα στις οποίες θα υπάρξει πρόταση –προκειμένου το Κέντρο Γενετικής Βελτίωσης Ζώων Καρδίτσας- να μετεξελιχθεί και σε Τράπεζα Διατήρησης Γενετικού Υλικού της ελληνικής κτηνοτροφίας. Με άλλα λόγια, μέσα από γνωστές μεθόδους διατήρησης του γενετικού υλικού να διασώσουμε και να προωθήσουμε τις ντόπιες ελληνικές φυλές ζώων. Υπάρχει ο εξοπλισμός στην Καρδίτσα, υπάρχουν οι εγκαταστάσεις, υπάρχουν οι χώροι, απαιτείται όμως η πολιτική βούληση ώστε να υπάρξει αυτή η τράπεζα που θα διασώσει και θα διαφυλάξει αυτό το γενετικό υλικό. Πριν φτάσουμε όμως σ’αυτό το τελικό αποτέλεσμα, εάν δεν δημιουργήσουμε το εθνικό συμβούλιο και αν αυτό με τη σειρά του δεν δημιουργήσει το εθνικό σχέδιο δράσης, δεν μπορούν να προχωρήσουν όλα όσα είπα πριν. Άρα κομβικής σημασίας ο ρόλος αυτού του εθνικού συμβουλίου γενετικής βελτίωσης που θα λειτουργεί όμως με πλήρη διαφάνεια, φερεγγυότητα και αξιοπιστία. Θα είναι ένας χώρος που θα σχεδιάζει, θα παρακολουθεί και θα αναπτύσσει τον τομέα της γενετικής βελτίωσης εν Ελλάδι. Είναι η βάση της ελληνικής κτηνοτροφίας και δυστυχώς τόσα χρόνια δεν το καταλάβαμε. Αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και 30 χρόνια εμείς το έχουμε παραμελημένο. Έκανα με ενδιαφερόμενους κτηνοτρόφους πολύωρες συζητήσεις σε σχέση με το νομοσχέδιο για την ταχεία αδειοδότηση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και εκμεταλλεύσεων που σύντομα θα έρθει στη Βουλή. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο με ρηξικέλευθες προτάσεις, με νομοθετικές διατάξεις που ανακουφίζουν τους κτηνοτρόφους ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν και να ενταχθούν σε προγράμματα. Θα έρθει λοιπόν στη Βουλή το νομοσχέδιο αυτό, η φάση επεξεργασίας του οποίου έχει περατωθεί και βεβαίως θα υπάρξει μια νέα φάση επεξεργασίας του εντός της επιτροπής παραγωγής και εμπορίου της Βουλής και εντός της ολομελείας του κοινοβουλίου. Θέλω λοιπόν να πω το εξής: Θα υπάρξει και μία άλλη τομή στο νομοσχέδιο αυτό, όπου νομοθετική του διάταξη θα προβλέπει την ύπαρξη και λειτουργία επισκέψιμων ανοιχτών κτηνοτροφικών πάρκων διάσωσης απειλουμένων αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων που μπορούν να είναι είτε εντός δασών, είτε εντός δασικών εκτάσεων είτε εντός δημοσίων γαιών, όπως συμβαίνει σε όλη την άλλη Ευρώπη. Κτηνοτροφικά πάρκα λοιπόν που θα διασώζουν την ζωική μας κληρονομιά και τα οποία –έχω κάνει πρόταση στον κ. Γερουλάνο- να μπορούν να λαμβάνουν πιστοποιητικό του ΕΟΤ προκειμένου σχολικές μονάδες και όχι μόνο να επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις αυτές, να βλέπουν τη ζωική μας κληρονομιά, να βλέπουν με αμεσότητα την παραγωγή των γαλακτοκομικών μας προϊόντων έτσι ώστε να επιτύχουμε και την βιωσιμότητα των μονάδων αυτών αλλά κυρίως τη διαφύλαξη της ζωικής μας κληρονομιάς. Πρόκειται για μια καινοτομία που δεν είναι η μοναδική στο νομοσχέδιο, αλλά αυτή θέλω να τονίσω εδώ από την Καρδίτσα. Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό. Στην Ευρώπη είναι διαδεδομένο. Επιτέλους πρέπει να εφαρμοστεί και εδώ. Επίσης – για πρώτη φορά από’ δω από την Καρδίτσα- θέλω να επιστήσω την προσοχή όλων στην πρόταση που έχω κάνει και σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης πρέπει να προωθήσουμε σε σχέση με τη φέτα. Ο λευκός χρυσός για τον έλληνα κτηνοτρόφο είναι η φέτα. Για να παίξει όμως το ρόλο του χρυσού πρέπει να πιστοποιείται ότι είναι φέτα και δεν είναι ένα άλλο λευκό τυρί και πρέπει όλη η αλυσίδα από την παραγωγή έως την τοποθέτησή της στο ράφι να είναι φερέγγυα και αξιόπιστη. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν προχωρήσουμε νομοθετικά, παρ’ όλες τις αντιδράσεις, στο λεγόμενο ανάγλυφο της φέτας. Τι είναι; Είναι μια σφραγίδα που καλύπτει ολόπλευρα το τελικό προϊόν και φέρει δύο ενδείξεις: α) το πιθανό σήμα ενός παρασκευαστή φέτας και β) τον αριθμό του τυροκομείου. Η τεχνολογία υπάρχει. Με μια τέτοια λοιπόν σφράγιση της φέτας και τα τρία εμπλεκόμενα μέρη στα της φέτας ευνοούνται. Πρώτον ευνοείται ο καταναλωτής διότι ξέρει ότι αυτό που πληρώνει και τρώει είναι φέτα. Δεύτερον ευνοούνται οι έμποροι, οι παραγωγοί φέτας, τα τυροκομεία γιατί βάζοντας στο προϊόν τη σφραγίδα τους επισημοποιούν την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά τους. Και τέλος ωφελείται ο παραγωγός γιατί πλέον θα τελειώσουμε με τα προϊόντα που έρχονται από αλλότριες πηγές ή με το περίφημο σκονόγαλα. Έτσι λοιπόν, εάν προχωρήσουμε νομοθετικά – και από τη δική μου μεριά θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια να έρθει με μορφή τροπολογίας – το λεγόμενο ανάγλυφο της φέτας, η ελληνική κτηνοτροφία θα πάει 50 χρόνια μπροστά. Τηρουμένων βεβαίως και των ισοζυγίων γάλακτος των τυροκομικών μονάδων. Και να πως όλα δένουν σε μια στρατηγική πορεία για την ελληνική κτηνοτροφία. Φανταστείτε μετά από όλα αυτά το τμήμα ελέγχου γάλακτος στο Κέντρο της Καρδίτσας και να ανιχνεύει στη φέτα την ύπαρξη μη ελληνικού γάλατος. Πρέπει λοιπόν να υπάρξει ένα πλέγμα ρυθμίσεων με βάση τα Κέντρα Γενετικής Βελτίωσης, εκεί επάνω θα μπορέσουμε να δομήσουμε μέτρα και να πάρουμε πρωτοβουλίες που και εισόδημα θα δώσουν στον έλληνα κτηνοτρόφο και τις ελληνικές φυλές θα διασώσουν και θα μπορέσουν να ωθήσουν την έξοδο της χώρας από την κρίση. Κάποιος θα αναρωτηθεί γιατί δεν έγιναν όλα αυτά τόσα χρόνια. Δεν θα απαντήσω στο ερώτημα αυτό. Και δεν θα απαντήσω γιατί το ερώτημα θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιους άλλους. Άλλωστε το να διαχέουμε ευθύνες τώρα ίσως μοιάζει με πολυτέλεια. Γιατί αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα και όχι αύριο, είναι να πάρουμε ριζικά μέτρα τα οποία θα δώσουν μια άλλη προοπτική και έναν άλλο προσανατολισμό. Έχουμε όμως να αντιμετωπίσουμε δύο προβλήματα, ερχόμενος στο πολιτικό σκέλος. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως κυβέρνηση δύο προβλήματα, αφού όλα έχουν μια συνάρτηση μεταξύ τους: α)το πρώτο πρόβλημα είναι ότι κάποιοι έχουν μετατρέψει την κυβέρνηση σε δελφινάριο. Αντί να σκύψουν τα κεφάλια και να μπορέσουμε να κάνουμε 5 πράγματα δαπανούν χρόνο και έργο προκειμένου να κατακτήσουν περίοπτες εσωκομματικές θέσεις. Αντί να παράγεται έργο αναπτύσσεται μια τεράστια δελφινολογία με ότι αυτό συνεπάγεται για την αποτελεσματικότητα του κυβερνώντος σχήματος και αυτό επιτέλους πρέπει να τελειώσει. Όποιοι έχουν φιλοδοξίες, να αναδειχθούν σε πολιτικούς αρχηγούς καλά θα κάνουν να φύγουν αυτοβούλως και οικειοθελώς από το κυβερνητικό σχήμα. Υπάρχει και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα: Κάποιοι λειτουργούν εντός της κυβέρνησης με το άγχος της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Το έργο όμως μιας κυβέρνησης οποιασδήποτε κι αν είναι αυτής, αποσταθεροποιείται αν κάθε εβδομάδα αντί να μιλάμε για το τι πρέπει να κάνουμε, μιλάμε για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Εάν θα γίνει 19 Φεβρουαρίου, αν θα γίνει 1 Μαρτίου, κ.ο.κ. Και αυτό θα πρέπει να λάβει ένα τέλος. Πρέπει να καθοριστεί και να τηρηθεί μια συγκεκριμένη –για να τελειώνουμε με την εκκρεμότητα αυτή- ημερομηνία εκλογών. Δεν ξέρω πότε θα είναι, αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί από τους πολιτικούς αρχηγούς. Πρέπει όμως αυτή η χρονική εκκρεμότητα να λάβει ένα τέλος. Πρέπει να δοθεί σε αυτή την κυβέρνηση μια χρονική ανάσα έτσι ώστε να σχεδιάσει και να υλοποιήσει χωρίς χρονική πίεση. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Εάν παρ’ όλα αυτά δεν τηρηθούν οι δύο αυτές προϋποθέσεις που είπα (παύση δελφιναρίου και καθορισμός ημερομηνίας εκλογών), πρέπει να περάσουμε αμέσως σε εκλογές. Εκλογές εδώ και τώρα. Τώρα. Άρα λοιπόν είτε εκλογές τώρα για να μπορέσει να υπάρξει μία σοβαρή προοπτική για τη χώρα και ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του και τις θέσεις που θα οριστούν από τον κόσμο, ή σοβαρότητα για να τελειώνουμε με τις προαναφερθείσες αδυναμίες. Δεν υπάρχει μέση οδός. Σε ποια κατεύθυνση θα πάμε, θα αποφασιστεί από τον αξιότιμο πρωθυπουργό της χώρας σε συνεργασία με τους πολιτικούς αρχηγούς που συμμετέχουν στο κυβερνητικό εγχείρημα. Πρέπει όμως να τονίσω ότι η χώρα βρίσκεται σε δεινή κατάσταση. Δεν έχουμε την πολυτέλεια των υπεκφυγών και δεν έχουμε την άνεση του χρόνου. Η χώρα ζει με τον μήνα, η χώρα ζει μέσω των δόσεων, η χώρα μπορεί να κλυδωνιστεί ανά πάσα στιγμή κα αυτή η κατάσταση αστάθειας πρέπει να τελειώνει. Αυτό θέλουν οι Έλληνες πολίτες και αυτό χρειάζεται η ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή. Σταθερότητα. Αν δεν υπάρξει κλίμα σταθερότητας, τότε ούτε επένδυση δεν θα δούμε να γίνεται στη χώρα και οι οποίες προσπάθειες του ελληνικού λαού θα καταλήγουν στο κενό. Τελειώνοντας, να στείλω ένα μήνυμα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και προσωπικά στον κ. Βενιζέλο που θεωρώ ότι έχει ευαίσθητες κεραίες για να το λάβει: ο νόμος περί επιβολής του ειδικού τέλους ακινήτων της ΔΕΗ προβλέπει ξεκάθαρα την πλήρη εξαίρεση των εγκαταστάσεων που έχουν αποκλειστικά γεωργική ή κτηνοτροφική χρήση. Με άλλα λόγια οι κτηνοτρόφοι και γεωργοί μας δεν θα πρέπει να καταβάλλουν ούτε ένα ευρώ στη ΔΕΗ ως ενιαίο τέλους ακινήτου. Διότι αυτό προβλέπει ξεκάθαρα ο νόμος. Εάν το μήνυμα και πάλι δεν ληφθεί τότε δεν θα μιλάμε απλώς για λουκέτα στον εμπορικό κόσμο, θα μιλάμε και για λουκέτα σε γεωργικές αποθήκες και σε μαντριά. Άρα ή εφαρμόζουμε το νόμο ή κάποιοι θα γίνουν νεκροθάφτες του πρωτογενούς τομέα της ελληνικής οικονομίας. Διαλέγουν και παίρνουν. Καλές οι δελφινολογίες αλλά ένας κόσμος περιμένει να ζήσει, να επιβιώσει, χιλιάδες οικογένειες που ζουν από τη γεωργία και κτηνοτροφία θέλουν να μεγαλώσουν και να αναπτύξουν την οικογένειά τους. Δεν ζητώ τίποτα παραπάνω από την εφαρμογή του κειμένου νόμου».
