Ίσως φέτος πρέπει να τιμήσουμε το πολυτεχνείο με άλλον τρόπο. Η ΕΦΕΕ ας μην κάνει την καθιερωμένη της πορεία, ας ξεχάσουμε για λίγο τα τόσο «επίκαιρα» αιτήματα – συνθήματα για «ψωμί – παιδεία – ελευθερία». Το ΚΚΕ ας θυμηθεί την πρωτοπορία του μια άλλη μέρα (θα υπάρξουν πολλές). Οι γνωστοί «μπαχαλάκηδες» και όσοι κρύβονται πίσω απ’ αυτούς, ας ξεσπάσουν άλλη φορά (εξάλλου το κάνουν σχεδόν πάντα χωρίς λόγο). Ας κλάψουν μόνο οι μαθητές μας στις σχολικές εκδηλώσεις τους για το πολυτεχνείο. Είναι πιο αγνό και πραγματικό αυτό που γίνεται στα σχολεία, σε αντίθεση με τις φιέστες άνευ ουσίας των «επισήμων φορέων».
Εμείς οι υπόλοιποι ας κρατήσουμε κάποια στιγμή της ημέρας ενός λεπτού σιγή. Τα στεφάνια στο πολυτεχνείο, καθώς και τις βαθυστόχαστες προτροπές, ας αφήσουμε να τα ξαναδώσουν οι βολεμένοι της γενιάς του πολυτεχνείου.
Εξάλλου, φαίνεται ότι φέτος οι νεκροί του πολυτεχνείου δικαιώνονται, καθώς, επιτέλους, θα τους τιμήσει ο Άδωνις και ο Βορίδης. Λογικά, λοιπόν, για όλους εμάς μένει μόνο… ενός λεπτού σιγή.
Βαϊόπουλος Γιάννης, Μαθηματικός