Η Κινηματογραφική Λέσχη Καρδίτσας συνεχίζει τις εβδομαδιαίες προβολές της την Τρίτη 1/11 (9.30 μ.μ. στο Παυσίλυπο) με τη ρωσική ταινία «Σιωπηλές Ψυχές» (Ovsyanki/Silent Souls). Ρωσία, 2010. Σκηνοθεσία: Αλεξέι Φεντορτσένκο. Σενάριο: Ντένις Οσόκιν. Ηθοποιοί: Γιούρι Τσουρίλο, Ιγκόρ Σεργκέιεφ, Γιούλια Αουκ. 75′
Υπόθεση: Όταν η πολυαγαπημένη γυναίκα του Μίρον, Τάνια, πεθαίνει, ζητά από τον καλύτερό του φίλο Αϊστ να τον βοηθήσει να την αποχαιρετήσει σύμφωνα με τις παραδοσιακές τελετουργίες των Μέργια, μιας αρχαίας Φινλανδο-ουγγρικής φυλής από την λίμνη Nero (Μαύρη), μια γραφική περιοχή στην δυτικό- κεντρική Ρωσία. Αν και η Μέργια ενσωματώθηκαν στην Ρωσία τον 17ο αιώνα, οι μύθοι και οι παραδόσεις τους επέζησαν μέχρι τους σύγχρονους απογόνους τους. Οι δύο άνδρες ξεκινούν ένα ταξίδι με αυτοκίνητο εκατοντάδων χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων της χώρας. Μαζί τους, δύο μικρά πουλιά σε ένα κλουβί. Στον δρόμο, όπως συνηθίζεται στους Μέργια, ο Μίρον μοιράζεται προσωπικές αναμνήσεις από την συζυγική ζωή με τον φίλο του. Όσο πλησιάζουν όμως στις όχθες της ιερής λίμνης, όπου θα αποχωριστούν για πάντα το νεκρό σώμα, ανακαλύπτει πως δεν ήταν ο μόνος που αγάπησε την Τάνια…
Ο θάνατος και ο έρωτας είναι δύο από τα κύρια θέματα που απασχολούν τον σκηνοθέτη. Ενα τρίτο θέμα είναι αυτό της μνήμης και της απώλειας του παρελθόντος. Μνήμη της νεκρής γυναίκας, μέσα από όμορφα, βουτηγμένα σ’ ένα ερωτισμό, φλας-μπακ (η έξοχη, εκπληκτική φωτεινή φωτογραφία του Μιχαήλ Κρίτσμαν τού χάρισε το βραβείο στο φεστιβάλ Βενετίας) αλλά και μνήμες της έρημης, εξαφανισμένης σήμερα πόλης των Μέργια – πικρό ταυτόχρονα σχόλιο πάνω σ’ ένα παρελθόν που χάνουμε. Και κατ’ επέκταση, πάνω σ’ ένα σινεμά που εξαφανίζεται. Με την ταινία του αυτή, ο Φεντορτσένκο έφτιαξε ένα διαφορετικό, ελεγειακό ρόουντ-μούβι, ένα όμορφο λυρικό ποίημα στον έρωτα, στο νερό, στη ζωή και στο θάνατο.
Εισιτήριο 5 ευρώ & για τα μέλη της λέσχης 3 ευρώ
