Όπως είναι γνωστό «καθ’ εκάστην Κυριακήν μετά την Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού» η τοπική μας εκκλησία εορτάζει πανηγυρικώς την μνήμη των 8 πολιούχων αγίων της.
Πρόγραμμα φετινής πανηγύρεως
- – Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου και ώρα 6.30 μ.μ. ο Πανηγυρικός Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας και Θείου κηρύγματος, χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ρεντίνης και Πρωτοσυγκέλλου της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως κ. Σεραφείμ
- – Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία (7.30-10.30 π.μ.) Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αυλώνος κ. Χριστοδούλου
Λίγα λόγια για τον βίο των αγίων μας
- 1. Ο Αγ. Σεραφείμ: Ο πρωτοκορυφαίος του χορού των 8 τοπικών μας αγίων, πολιούχος και προστάτης της πόλεως Καρδίτσης, αλλά και ολόκληρης της μητροπολιτικής μας περιφέρειας, γεννήθηκε ως γνωστόν στην Πεζούλα των Αγράφων. Εκάρη μοναχός στην μονή Κορώνης και αργότερα κατεστάθη Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου. Μαρτύρησε στις 4 Δεκεμβρίου του 1601. Είναι θαυματουργός και η τιμία του κάρα τεθησαύρισται στην Ι.Μ. Κορώνης.
- 2. Ο Αγ. Αρσένιος: Γεννήθηκε στα Καλογριανά το 1550. Το 1584 χειροτονήθηκε από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Στη Ρωσία ανέπτυξε πολύ σπουδαία δράση σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Ανεδείχθη ευεργέτης του σκλαβωμένου ελληνισμού και συνέβαλε τα μέγιστα στην τόνωση των ελληνορωσικών σχέσεων. Κοιμήθηκε το 1626. Τεμάχιον του ιερού λειψάνου του φυλάσσεται στην γενέτειρά του, όπου και ανεγείρεται προς τιμήν του ιερός ναός.
- 3. Ο Αγ. Παρθένιος: Γεννήθηκε στην Βατσουνιά (αρχές του 18 αι.). Ανεδείχθη Επίσκοπος Ραδοβισδίου Άρτης. Συναντήθηκε με τον Αγ. Κοσμά τον Αιτωλό. Εκοιμήθη το 1777. Σύμφωνα με άλλη παράδοση υπέστη μαρτυρικό θάνατο. Τα άγια λείψανά του φυλάσσονται στο Βελεντζικό Άρτης και στην μονή Δουσίκου. Θεωρείται προστάτης των ζώων και ιδιαιτέρως των βοοειδών. Η μνήμη του τιμάται στις 21 Ιουλίου.
- 4. Ο Αγ. Νικόλαος ο εν Βουνένοις: Καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής (μάλλον Καππαδοκία). Ο αυτοκράτωρ Λέων ΣΤ’ ο Σοφός (886-912) εξετίμησε τα ιδιαίτερα χαρίσματά του και τον διόρισε ως δούκα στην Λάρισα. Επιδρομή βαρβάρων εστάθη αφορμή να καταφύγει στα βουνά του Τυρνάβου και της Όρθρυος, όπου και ασκήτευσε, καθώς επίσης και στα Βούνενα όπου και έλαβε το μαρτυρικό τέλος στον κορμό μιας δρυός. Ήταν 9 Μαϊου του 902 μ.Χ.
- 5. Ο Αγ. Δαμιανός: Εγεννήθη στο Μυρίχοβο (σημερινή Αγ. Τριάδα) το 1510. Στην μονή Φιλόθεου του αγίου Όρους ενεδύθη το αγγελικό σχήμα. Εκήρυξε στα μέρη της Θεσσαλίας (Λάρισα, Κίσσαβος, Άγραφα). Κατηγορήθηκε ως λαοπλάνος και απατεώνας, εδιώχθη και τέλος συνελήφθη και οδηγήθηκε στην αγχόνη και από εκεί στη φωτιά. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1568 οι δήμιοι σκόρπισαν τη στάχτη του στον Πηνειό ποταμό. Ο Αγ. Δαμιανός θεωρείται ως κτήτωρ της μονής Παναγίας Πελεκητής.
- 6. Ο Αγ. Κων/νος ο εξ Αγαρηνών: Ήταν μουσουλμάνος, γιος Τούρκου αξιωματούχου της περιοχής Φαναρίου και Καπούας (Καππά). Σε ηλικία 20 ετών ασπάσθηκε τον χριστιανισμό και βαπτίσθηκε στο μοναστήρι του Αγ. Νικολάου Καπούας. Με διαταγή του πατέρα ου, βασανίσθηκε σκληρά και κρεμάσθηκε στο κλωνάρι του μεγάλου πλατάνου. Τρεις φορές κόπηκε ως εκ θαύματος το σχοινί, όμως ο ανηλεής πατέρας διέταξε εν τέλει τον αποκεφαλισμό του. Έτσι ο πρώην Σαϊμ, στις 18 Αυγούστου 1610 κατεγράφη στις δέλτους των Νεομαρτύρων της Πίστεώς μας, η δε λαϊκή μούσα, απ’ότι λένε, του έπλεξε το γνωστό δημώδες: «να’χαι καεί ο πλάτανος».
- 7. Ο Αγ. Διονύσιος ο εν Ολύμπω: Γεννήθηκε λίγο πριν το 1500 στην Σκλάταινα (σημερινή Δρακότρυπα). Ασκήτευσε στα Μετέωρα και αργότερα στο Άγιον Όρος, όπου και εξελέγη ηγούμενος της μονής Φιλόθεου. Αναγκάσθηκε όμως να εγκαταλείψει το όρος και να μεταβεί στην περιοχή της Βεροίας και από εκεί στον Όλυμπο, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του, υπομένοντας ταλαιπωρίες πολλές, διωγμούς και συκοφαντίες. Είναι ο κτήτωρ της Μονής Αγ. Τριάδος Ολύμπου (όπου και τεθησαύρισται η τιμία του κάρα) και της μονής Αγίας Τριάδος Σουρβιάς (Μακρυνίτσα Πηλίου).
- 8. Ο Αγ. Ακάκιος: Γεννήθηκε το 1630 στο χωριό Γόλιτσα (Άγ. Ακάκιος Ιθώμης). Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγ. Τριάδος Σουρβιάς. Αναζητώντας περισσότερη ησυχαστική ζωή,. Ανεχώρησε για το άγιον Όρος και ασκήτευσε στα Καυσοκαλύβια. Αξιώθηκε του προορατικού χαρίσματος. Πολλοί ήσαν αυτοί που τον επισκέφθηκαν στο ασκητήριό του, για να τον συμβουλευτούν ανάμεσά τους και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος. Εκοιμήθη εν ειρήνη σε ηλικία 100 ετών.
