«Το παρόν σχέδιο νόμου αφορά όλους μας και ιδιαίτερα όσους από εμάς κατάγονται από την επαρχία κι έχουν άμεση επαφή με τον αγροτικό τομέα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Ας μην ξεχνάμε ότι το αγροτικό αποτελεί εθνικό ζήτημα κι αν δεν διορθωθούν άμεσα τα κακώς κείμενα, θα τα βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας. Όποιες κινήσεις γίνουν σήμερα, θα κρίνουν το μέλλον της αγροτικής παραγωγής για την επόμενη τουλάχιστον δεκαετία. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι το ζήτημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο ιδιαίτερα στην παρούσα δυσμενή οικονομική κατάσταση.
Ένας από τους κυρίαρχους μοχλούς ανάπτυξης και σταθεροποίησης των αγροτικών περιοχών είναι οι αγροτικοί συνεταιρισμοί. Ο μόνος τρόπος για να ανταποκριθούν στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες είναι μέσω της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, του εξορθολογισμού και της εποπτείας της αγοράς.
Δυστυχώς, οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, ένας θεσμός που αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, που κατακτήθηκε με αγώνες και θυσίες, σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση απαξίωσης. Έτσι, πλήττεται όχι μόνο η αγροτική οικονομία της χώρας, αλλά και οι όποιες ελπίδες ανάπτυξης συνδέονταν κάποτε με το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.
Βασικό σύμπτωμα είναι αυτό που όλοι γνωρίζουμε: Οι συνεταιρισμοί και γενικότερα οι σχετικοί φορείς αγωνίζονται και διατηρούν τις επιδοτήσεις με μοναδικό γνώμονα την προστασία των εισοδημάτων τους. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να ανοίξουν οι συνεταιρισμοί προς τις παγκοσμιοποιημένες αγορές, να έχουν ως κινητήρια δύναμη την ανταγωνιστικότητα.
Ποια είναι τα βασικά σημεία του νομοσχεδίου;
- 1. Δίνεται η δυνατότητα στους μικρομεσαίους αγρότες να διευρύνουν την εταιρική τους δράση και να κινηθούν στην αγορά με εξωστρέφεια. Βελτιώνεται το θεσμικό πλαίσιο της επιχειρηματικότητας και της εταιρικής δραστηριότητας των αγροτών. Επιστρέφοντας στους πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς θα συμβάλλουμε στην ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης, γεγονός καίριας σημασίας ιδιαίτερα στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε.
- 2. Παρέμβαση στην αγορά αγροτικών προϊόντων προκειμένου να στηριχθεί το αγροτικό εισόδημα, εξασφαλίζοντας τη σταθερότητα των τιμών.
- 3. Ενισχύεται η κρατική εποπτεία με στόχο να μπει τέλος στους συνεταιρισμούς – σφραγίδες. Το κράτος από εδώ και στο εξής θα έχει ως συνομιλητές-συνεργάτες υπαρκτούς συνεταιρισμούς που θα λειτουργούν δημοκρατικά. Γίνεται μία πολύ καλή αρχή για ένα υγιές συνεταιριστικό κίνημα όπου κάθε μέλος θα παραδίδει το προϊόν του απευθείας στο συνεταιρισμό του χωρίς μεσάζοντες ή άλλες διαδικασίες. Και, βέβαια, κάθε μέλος θα αποφασίζει και θα εκλέγει τα όργανα που θα διοικούν τους συνεταιρισμούς.
- 4. Συστήνεται του Εθνικού Μητρώου Συλλογικών Αγροτικών Οργανώσεων, στο οποίο καταχωρούνται με συγκεκριμένα κριτήρια οι τρεις κατηγορίες οργανώσεων, και ιδρύεται η εποπτική αρχή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που θα εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του Μητρώου.
- 5. Δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους παραγωγούς να συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση των κέντρων λήψης αποφάσεων της ΠΑΣΕΓΕΣ.
- 6. Ενισχύεται η διαπραγματευτική θέση των παραγωγών, αφενός με τη συγκρότηση των συνεταιρισμών ανά ομάδα ομοειδών προϊόντων -γιατί έτσι θα μπορούν να παρουσιάζουν ένα κοινό μέτωπο απέναντι σε μεταποιητές και εμπόρους προασπίζοντας τα συμφέροντά τους- και αφετέρου με τη συμβολαιακή γεωργία και με τις διατάξεις που θα κατορθώσουν να σταθεροποιήσουν τις τιμές.
- 7. Θεσπίζεται το δημοπρατήριο αγροτικών προϊόντων. Το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ της τιμής του παραγωγού και της τιμής του καταναλωτή για τα περισσότερα αγροτικά προϊόντα στη χώρα μας είναι πραγματικά χαοτικό. Το Δημοπρατήριο θα βοηθήσει στην τυποποίηση, στον προγραμματισμό, στη διακίνηση, θα συμβάλλει στην εξυγίανση του εμπορίου. Βγάζοντας τους μεσάζοντες από το παιχνίδι, αντιμετωπίζεται επιτέλους η αισχροκέρδεια με ευεργετικές συνέπειες τόσο για τον καταναλωτή όσο και για την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι Tο νομοσχέδιο αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις όχι μόνο στην αγροτική οικονομία, αλλά και στην ελληνική κοινωνία. Θέτει πολύ γερές βάσεις για να γίνουν τα απαιτούμενα βήματα για μία ολοκληρωμένη στρατηγική σε ό,τι αφορά τις συλλογικές οργανώσεις, την επιχειρηματικότητα του αγροτικού κόσμου, την οργάνωση της εποπτείας του ίδιου του κράτους και βέβαια τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.»
